Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας πρέπει να ΞΥΠΝΗΣΕΙ

Τα πρώτα σημάδια της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ δεν είναι ευχάριστα για τον Ελληνισμό....
Ακολουθούν 2 ενδιφέροντα άρθρα - το πρώτο αναδημοσίευεται από το ιστολόγιο του Ακρίτα και το δεύτερο από το infognomon

Κλειστές οι πόρτες για την ομογένεια..... από την Κυβέρνηση Ομπάμα (Λάμπρος Παπαντωνίου - Ουάσιγκτoν, http://www.e-tipos.com/newsitem?id=80574)
Η επικείμενη επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην Τουρκία, την οποία σχεδίασε μεθοδικά το ζεύγος Κλίντον με τη βοήθεια του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αποτελεί πλήγμα εναντίον της ομογένειας, που δεν κατόρθωσε να προβλέψει ή να αποτρέψει το γεγονός. Τώρα πλέον το μόνο που μπορεί να κάνει η ομογένεια είναι να ακούσει τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, στις 24 Μαρτίου, όταν υπό την ηγεσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου θα τον επισκεφθεί, με αφορμή την επέτειο της Επανάστασης. Στη συνέχεια ο πρόεδρος θα απευθύνει σύντομη ομιλία στους Ελληνοαμερικανούς. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν αποτελεί καινοτομία, διότι και ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους εκμεταλλευόταν αυτή την ευκαιρία για να απευθυνθεί στο ελληνικό στοιχείο των ΗΠΑ και να μιλήσει υπέρ της Ελλάδας.
Στο εξής η ομογένεια θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική, καθώς από την επίσκεψη του κ. Ομπάμα στην Αγκυρα καταδεικνύεται ότι έχει πολλή δουλειά μπροστά της ώστε να φθάσει στο σημείο να επηρεάζει την αμερικανική κυβέρνηση. Μέχρι αυτή τη στιγμή η μοναδική ομογενής η οποία έχει άμεσες σχέσεις με την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αλλά δεν γνωρίζουμε σε τι βαθμό μπορεί να τις αξιοποιήσει ώστε να επηρεάσει τις θέσεις της, είναι η κόρη του ομογενούς μεγαλοεπιχειρηματία Αντζελο Τσακόπουλου από την Καλιφόρνια. Η κυρία Ελένη Τσακοπούλου-Κουναλάκη είχε αναλάβει την υποστήριξη της κυρίας Κλίντον όταν η τελευταία επεδίωκε να εξασφαλίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη συνέχεια, με τη συντριπτική νίκη του κ. Μπαράκ Ομπάμα, η κυρία Τσακοπούλου αναγκάστηκε να συνδεθεί με την ομάδα εκλογής του κ. Ομπάμα, την επιτροπή «Ελληνοαμερικανοί για την εκλογή του Ομπάμα», όπου πρόεδρος ήταν ο Αλέξη Γιαννούλιας.
Αδυναμία προσέγγισης
Μάλιστα, η κυρία Τσακοπούλου προαλείφετο να αναλάβει τη θέση της πρεσβευτού στην Αθήνα, αλλά τελικά ούτε αυτό έγινε. Η κυρία Κλίντον φέρεται να δήλωσε πως θα παραμείνει ο νυν πρέσβης. Από τώρα δε και στο εξής κανένας δεν είναι σε θέση να προβλέψει τι δυνατότητες έχει πλέον η ομάδα αυτή για να προσεγγίσει και να επηρεάσει την κυρία Κλίντον. Αλλωστε η όλη αρνητική της στάση φάνηκε και από την πρόσφατη υποδοχή στην Ουάσιγκτον της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη, την οποία υποδέχτηκε για 3 λεπτά της ώρας, ίσως και λιγότερο, στο Treaty Room του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Πρέπει δε να λάβει κανείς υπόψη ότι την επόμενη μέρα η κυρία Κλίντον υποδεχόταν στην αίθουσα τελετών του υπουργείου τον αποκαλούμενο πρόεδρο του Κοσσυφοπεδίου Φάτμι Σεντίου και τον πρωθυπουργό Χασίμ Θάτσι, αν και στην αίθουσα υπήρχαν μόνο εννέα άτομα!
Διαφαίνεται λοιπόν πως η ομογένεια μάλλον μέχρι στιγμής κλειστές πόρτες συναντά. Η εταιρία δημοσίων σχέσεων «Μανάτος-Μανάτος», το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο του Ευγένιου Ρωσσίδη, η ομογενειακή οργάνωση ΑΧΕΠΑ και η Αρχιεπισκοπή Αμερικής συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται σε ό,τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς κανείς να μπορεί να υπολογίζει σε θεαματικά αποτελέσματα. Θα πρέπει μάλιστα να πούμε ότι οι προσπάθειες της ομογένειας να πλησιάσει το νέο πρόεδρο θα συναντούν και την πόρτα του προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Ραμ Εμάνουελ, ο οποίος δεν τρέφει ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα προς το ελληνοαμερικανικό στοιχείο και ήταν εκείνος που επηρέασε αρνητικά την προοπτική επίσκεψης του κ. Καραμανλή στο Λευκό Οίκο.
Παρουσία στο Κογκρέσο
Ευτυχώς η ομογένεια έχει ισχυρή φωνή στο Κογκρέσο, όπου έχει πετύχει πολλά. Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα Προώθησης Ελληνικών Υποθέσεων προστέθηκαν πέντε Αμερικανοί βουλευτές και συνολικά ο αριθμός έφθασε στους 135. Συγκεκριμένα, έχουν ενταχθεί η Ileana Ros-Lehtinen, ηγετικό στέλεχος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος από τη Φλόριντα, η Dina Titus, Δημοκρατική από τη Νεβάδα, ο Joe Sestak, Δημοκρατικός από την Πενσιλβάνια, ο Spencer Bachus, Ρεπουμπλικανός από την Αλαμπάμα και ο Michael McMahon, Δημοκρατικός από τη Νέα Υόρκη.

Κάτι πάει στραβά με την ελληνική εξωτερική πολιτική
ΑΝΑΛΥΣΗ: Ο στόχος
Γιάννης Καρτάλης
Κάτι πάει στραβά με την ελληνική εξωτερική πολιτική και το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την επικείμενη επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στην Τουρκία που τόσο θόρυβο προκάλεσε. Το κυρίως ανησυχητικό είναι ότι η Αθήνα δεν έχει καταφέρει να πείσει για την ορθότητα των θέσεών της τη διεθνή κοινότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά
τη γνωστή καταδικαστική έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις μειονότητες στην Ελλάδα υπήρξε ανάλογη έκθεση και από την αρμόδια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, επισημαίνοντας και πάλι, πέραν όλων των άλλων, την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στη χώρα μας. Και δεν αρκεί η διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού στη Βουλή ότι ως Μακεδών δεν αισθάνεται ότι ανήκει σε μειονότητα, διότι η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να ασκείται για εσωτερική κατανάλωση αλλά να επιτυγχάνει θετικά αποτελέσματα στο εξωτερικό. Αυτός είναι ο στόχος της και όπως όλα δείχνουν αυτός δεν έχει επιτευχθεί.
Μία ακόμη επιβεβαίωση του γεγονότος αυτού είναι και η τελευταία έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ρίχνει στην Ελλάδα την ευθύνη για την καθυστέρηση της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια. Πώς να μην πάρουν αέρα τα μυαλά του κ. Γκρούεφσκι κατόπιν όλων αυτών; Ως προς τα μυαλά των Τούρκων, αυτά έχουν πάρει αέρα εδώ και καιρό. Η Αγκυρα γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ρόλος της περιφερειακής δύναμης μπορεί να αποδώσει τους καρπούς εκείνους που δεν αποδίδουν οι προβληματικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Η Τουρκία αναδεικνύεται χώρα-κλειδί για τις διαπραγματεύσεις στη Μέση Ανατολή και για τη μεταφορά των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ στο Αφγανιστάν. Δεν έχει λοιπόν νόημα οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της Αθήνας να διαδίδουν ότι η κυρία Κλίντον διαβεβαίωσε την κυρία Μπακογιάννη ότι «θα μιλήσει στους Τούρκους για τα προβλήματα του Αιγαίου και της Κύπρου». Η κυρία Κλίντον όντως μίλησε, αλλά είπε άλλα πράγματα. Εξήρε τον ρόλο της Τουρκίας και ανακοίνωσε την επίσκεψη Ομπάμα.
Χαρακτηριστικό τού πόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες αγνόησαν τις εκκλήσεις μας είναι το γεγονός ότι μαζί με τη Βρετανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία μετέχουν στην τουρκική άσκηση στο Αιγαίο και το ερώτημα είναι αν θα μετάσχουν και στις αναμενόμενες παραβιάσεις. Ολα αυτά δείχνουν ότι δεν αρκεί να διαπιστώνουμε ότι όντως το «οικόπεδο» Τουρκία είναι ακριβότερο από το ελληνικό. Αυτό το ξέραμε εδώ και χρόνια. Αντίθετα, αυτό που χρειάζεται είναι μια συντονισμένη προσπάθεια για την προώθηση των ελληνικών θέσεων στα ξένα κέντρα αποφάσεων, διότι εκεί είναι που πάσχουμε. Δεν αρκεί να πείθουμε την ελληνική κοινή γνώμη για την ορθότητα των απόψεών μας. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που τις αμφισβητούν και πάντως όχι τα δύο μεγάλα κόμματα. Αν δεν καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε την απαραίτητη διεθνή υποστήριξη, τότε η θέση μας στις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια και την Αγκυρα θα είναι εξαιρετικά ασθενής. Και αυτό είναι που θα πρέπει να μας ανησυχεί.
BHMA