Το χρονικό ενός εγκλήματος (απάντηση των Φλωρινιωτών στα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια των Πολιτιστικών εκδηλώσεων "Πρέσπες 2009")
28.08.09Έχει από καιρό επισημανθεί ότι η Φλώρινα επιχειρείται να γίνει το κέντρο αρνητικών εξελίξεων. Το πείραμα της περαιτέρω διαίρεσης των Βαλκανίων και των διχαστικών διλημμάτων με απώτερο στόχο την αποσταθεροποίηση όλης της νοτιανατολικής Ευρώπης αρχίζει πια να υλοποιείται. Το εξοργιστικότερο όλων όμως είναι το ότι για την υλοποίηση των στόχων τους οι αντίπαλοι βρίσκουν συμμάχους και εταίρους εντός των τειχών.
Την προηγούμενη Κυριακή είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε σαν Νομός τις 21ες εορτές των Πρεσπών. Μέγιστο πολιτιστικό γεγονός πανελλήνιας εμβέλειας, όπου για πολλοστή φορά η εγχώρια πολιτιστική παραγωγή προκλητικά παραθεωρείται. Φέτος μάλιστα είχαμε και δύο πρωτοτυπίες: Η μία το ότι δεν προηγήθηκε καν σύσκεψη των εγχώριων πολιτιστικών φορέων, ενέργεια που και στο παρελθόν ελάχιστα είχε προσφέρει, αλλά τουλάχιστον παρείχε μια ψευδαίσθηση συμμετοχής στις λήψεις των αποφάσεων. Η δεύτερη το ότι υπό το βαρύ όνομα των «Πρεσπών» η κορυφαία εκδήλωση της χρονιάς θα γίνει όχι στην Φλώρινα αλλά στην Αθήνα, με συμμετοχή όλων των μεγάλων ονομάτων του Ελληνικού πενταγράμμου.
Προσπερνούμε το θέμα που από τους διοργανωτές τέθηκε αναφορικά με το ότι «είναι λάθος η εκτίμηση πως οι Πρέσπες στερούν χρηματοδοτήσεις άλλων τοπικών Συλλόγων από την Πολιτεία και εμείς είχαμε δυσκολίες, τρέξαμε και βρήκαμε τα χρήματα» με την επισήμανση ότι ο ρόλος του βουλευτή δεν είναι να στήνει έναν ακόμη Σύλλογο και να τον πατρονάρει ανταγωνιζόμενος τους λοιπούς, αλλά να τρέχει και να χτυπά πόρτες, αγωνιώντας για την πρόοδο όλων, αφού γι'αυτό εξελέγη.
Αυτό που όμως δεν προσπερνούμε είναι τα όσα κακόβουλα και κακοπροαίρετα, δόλια και συκοφαντικά ακούστηκαν, στην αίθουσα του πολιτιστικού κέντρου στην ημερίδα με θέμα «Η αναδρομική επικαιρότητα της δεκαετίας του 1940» θέμα που από την αρχή ξένισε για την επιλογή του. Όταν ανακοινώθηκε η σύνθεση των εισηγητών αλλά και ο συντονιστής φάνηκε προς στιγμήν ότι θα τηρούνταν τουλάχιστον ισορροπίες. Ούτε αυτό συνέβη αφού ορθότατα ο πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Νικόλαος Μέρτζος, ευπατρίδης και γνώστης εις βάθος των εθνικών θεμάτων αλλά και των αντεθνικών σχεδιασμών, αρνήθηκε να συμμετάσχει, όπως επίσης και πανεπιστημιακοί των οποίων η παρουσία παρείχε εχέγγυα αντικειμενικότητος αλλά και εξισορρόπησης.
Ανάμεσα στους πανεπιστημιακούς εισηγητές εμφανίστηκε και ο γνωστός από το παρελθόν δημοσιογράφος Κωστόπουλος που όπως μας δήλωσε μάλιστα δεν έχει ρίζες στην περιοχή αλλά κρατά από την Κρήτη και την Φωκίδα και μάλιστα είναι εγγονός Μακεδονομάχου !!! Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος αυτός (ο μη ιστορικός) εν μέσω των ιστορικών, επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία και στην προσπάθειά του αυτή από τα χείλη του εκστομίσθηκε ένας οχετός λάσπης, ψεύδους, ρύπων και συκοφαντιών που στόχο είχαν την αποδόμηση οτιδήποτε του Ελληνικού στην περιοχή μας, με την ταυτόχρονη ατεκμηρίωτη και άκριτη υιοθέτηση όλων των αιτιάσεων και αστήρικτων θέσεων των από βορρά γειτόνων μας - που μάλιστα εμφανίζονταν από τον ίδιο ως αποδεδειγμένα ιστορικά γεγονότα - σε βαθμό που να νομίζει κανείς ότι ακούει κάποιον εκπρόσωπο του VMRO.
Ανάμεσα λοιπόν σε ασύλληπτου μεγέθους ψεύδη πληροφορηθήκαμε από τον εν λόγω δημοσιογράφο που φιλοδοξεί μάλιστα να γίνει και πανεπιστημιακός (είμαστε βέβαιοι ότι θα βρεθούν αυτοί που με χαρά θα τον βοηθήσουν και κατόπιν προωθήσουν στην κοινότητά τους) ότι το 70% του τοπικού πληθυσμού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ήταν σε κάθε περίπτωση «ρευστής εθνικής συνειδήσεως» και μετά την «Ελληνική κατοχή» (έτσι χαρακτηρίσθηκε η απελευθέρωση του 12-13) όσοι ελάχιστοι απέμειναν μετά από ανελέητους διωγμούς τελικά εξελληνίσθησαν. Κατά συνέπεια το συμπέρασμα είναι ότι όλοι οι ντόπιας καταγωγής Φλωρινιώτες είναι ακόμη και σήμερα ως εξελληνισμένοι «μακεδονίζοντες», πιθανόν ρευστής ακόμη συνειδήσεως, αφού υπό καθεστώς διώξεων εντάχθηκαν στην Ελληνική κοινότητα. Ακόμη περισσότερο αναφέρθηκε στο ότι η αντίσταση στους Γερμανούς και Βουλγάρους ήταν ένας μύθος. Ο τότε Νομάρχης Κων/νος Μπόνης υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών, ο δε ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ υπήρξε δημιούργημα και ενεργούμενο του και την πρώτη του παράσταση την έδωσε στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, γεγονός που κατά συνεκδοχή τον καθιστά και αυτόν συνεργάτη των Γερμανών.
Επειδή διάλογο με μισθωτές πένες και κοινούς συκοφάντες και ψεύτες (διότι όποιος αποκρύπτει την αλήθεια είναι ψεύτης) που περιφέρουν την πραμάτεια τους σε αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν δεν κάνουμε, απλά επισημαίνουμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας από κάποιον μάλιστα που δηλώνει ότι ασχολείται επιστημονικά με αυτήν, είναι έγκλημα απέναντι στην πατρίδα και την ανθρωπότητα. Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ γεννήθηκε αμέσως μετά την κατάρρευση του μετώπου από αγωνιστές του Αλβανικού Έπους, που δεν άντεχαν την τριπλή κατοχή (Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων). Οι εξαιρετικά πετυχημένες δύο πρώτες παραστάσεις της χορωδίας σε Φλώρινα και Έδεσσα που τελείωναν με τον Εθνικό Υμνο αναπτερώνοντας το ηθικό των κατοίκων (αυτό το ξέχασε ο ... «ιστορικός») οδήγησαν στην εκ μέρους των Γερμανών τη υποδείξει των Βουλγάρων εκτέλεση δι' απαγχονισμού του μαέστρου της χορωδίας μαζί με 14 άλλους πατριώτες μεταξύ των οποίων και τον γόνο Μακεδονομάχου, ιερέα της Σκοπιάς παπα - Δημήτρη Σταμπουλή στην Κλαδοράχη (και αυτό το ξέχασε ο ... «ιστορικός») με σκοπό να σιγήσει η χορωδία. Αυτά συμβαίνουν τον Αύγουστο του 1943. Ακόμη δεν έχει σβήσει το καντήλι που ανάψαμε στο μνημόσυνο που τελέσαμε όπως κάθε χρόνο κάνουμε στον χώρο της θυσίας τους με την συμμετοχή των αρχών. Ακολούθησε η θυσία των 7 παιδιών, όλων Φλωρινιωτών μελών του ορειβατικού τμήματος, που αφού συνελήφθησαν από τακτικά Βουλγαρικά στρατεύματα, θανατώθηκαν λίγο μετά τα σύνορα, δεμένοι πισθάγκωνα με σύρμα και δολοφονημένοι με τις αξίνες που οι ίδιοι είχαν αναγκασθεί να χρησιμοποιήσουν σκάβοντας τους τάφους τους. Το σεπτό μνημείο κοσμεί τον προαύλιο χώρο του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. Ακολούθησαν και άλλοι μάρτυρες, αλλά και όλους αυτούς τους ξέχασε ο ... «ιστορικός» .
Πιο πολύ όμως πείραξε το ότι για την ιταμή, ψευδή και συκοφαντική για την πατρίδα, τους τότε κατοίκους της Φλώρινας (δηλ. τους πατεράδες μας) και τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, τοποθέτηση του εν λόγω αγορητή εκφράστηκαν αμέσως τα θερμά συγχαρητήρια και τα εύσημα του παραστάντος και λαβόντος επί μακρόν τον λόγον Παύλου Βοσκόπουλου (κατά ιδιότητα υπαλλήλου του Ελληνικού Δημοσίου) που σαν εκπρόσωπος των εν Ελλάδι μειονοτικών Σλαβομακεδόνων άρχισε να τοποθετείται και να διαλέγεται εν είδει κοινοτάρχη.
Αυτό ήταν το χρονικό του εγκλήματος. Είναι πλέον φανερό ότι οι υπόγειες διαδρομές των ανθελλήνων και των συνεργατών τους έχουν εγκαταλειφθεί και οι ίδιοι περνούν στο προσκήνιο. Κρίμα που στο εγχείρημά τους βρίσκουν συνεργάτες πρόθυμους να βοηθήσουν, κηλιδώνοντας ονόματα, βιάζοντας την ιστορία και προσβάλλοντας βάναυσα την ιστορική συλλογική μνήμη. Φαίνεται ότι η ιστορία ξαναγράφεται και ένας νέος κύκλος αντιπαράθεσης αρχίζει. Σε αυτή την πρόκληση ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ θα σταθεί και πάλι στο ύψος του. Εδώ δεν φοβήθηκε Γερμανούς και Βουλγάρους, είναι δυνατόν να φοβηθεί και να σκύψει μπροστά στον κάθε Βοσκόπουλο ή Κωστόπουλο; Κλείνουμε με ένα ερώτημα που μας βασανίζει ιδιαίτερα: Τι έγκλημα διαπράττει κάποιος εξυπηρετώντας συμφέροντα ξένης δύναμης εις βάρος της δικής του πατρίδας; Και τι είδους αντοχές (και ανοχές) θα επιδείξει ακόμη η κοινωνία μας μέχρι να ξυπνήσει επιτέλους από ύπνο βαθύ και να αντιδράσει δυναμικά;
Όσο για τον δημοσιογράφο - ερευνητή Κωστόπουλο μια παραίνεση: Ας μην επισκεφθεί τον τάφο του Μακεδονομάχου παππού του. Μπορεί οι χθόνιοι θεοί να του κάνουν την χάρη και να του επιτρέψουν να ανέβει για λίγο στην γή. Και τότε αλλοίμονό του.
Τελευταία ανανέωση ( 02.09.09 )
ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΙΩΝ "Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ"
No comments:
Post a Comment