Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ, ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στο taxalia διάβασα την επισυναπτόμενη ανάρτηση - είναι μια πολύ λογική άποψη που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Αν το συνδυάσουμε και με πρόσφατες εξελίξεις (εδώ και εδώ) τότε μπορούμε να καταλάβουμε τι οφείλει να κάνει η νέα κυβέρνηση.

Μένει μόνο να δούμε αν η νέα κυβέρνηση θα είναι λογική ή θα συνεχίσει με τη λογική του "δώσε δωσε δώσε"

Οι τελευταίες προκλήσεις των μεταλλαγμένων κατοίκων των Σκοπίων με την ‘’εγκυκλοπαίδεια’’, κατά Αλβανών, Βουλγάρων και φυσικά κατά της Ελλάδας, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τη χώρα μας και να αποτελέσουν ένα δυνατό όπλο στα χέρια μας και στην Ευρωπαική Ένωση και στο ΝΑΤΟ.
Η αυτοκτονικές τάσεις των νεοναζί του VMRO, έχουν πάρει το τελευταίο διάστημα μεγάλες

διαστάσεις και η δράση των όμορων χωρών κατά των ανθρώπων αυτών, θεωρείται σήμερα απολύτως αναγκαία.
Δεν χρειάζονται ούτε αμερικανοί προστάτες για να επιλύσουμε το θέμα, ούτε ΟΗΕ.
Η Ελλάδα κάλλιστα θα μπορούσε να αναλάβει διερευνητικές πρωτοβουλίες και να ξεκινήσει άμεσα επαφές με τη Βουλγαρική και την Αλβανική κυβέρνηση, με μοναδικό σκοπό τη συγκρότηση κοινού ΜΕΤΩΠΟΥ δράσεων και επιχειρημάτων κατά των αδίστακτων μικρών γκαιμπελίσκων που διοικούν τα Σκόπια.
Συμφωνία κοινής δράσης μέσα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική Ένωση μεταξύ των τριών χωρών, θα έθετε αυτόματα τους κοινούς μας συμμάχους προ των ευθυνών τους, αλλά κυρίως προ των …συμφερόντων τους.
Ένα τριμερές όργανο το οποίο θα έχει την αρμοδιότητα να ενημερώνει και να συντονίζει την κοινή δράση κατά των νεοναζί των Σκοπίων.
Ελάχιστη συμφωνία σε συγκεκριμένα θέματα θα μπορούσε άνετα να επιτευχθεί μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών.
Οι Αλβανοί και οι Βούλγαροι, είναι νομίζω έτοιμοι να δεχτούν χέρι βοήθειας από την Ελλάδα για να αντιμετωπίσουν την έπαρση του Γκρουέφσκι και να προσγειώσουν τους αμερικανούς κοινούς μας φίλους στην Βαλκανική πραγματικότητα…
Απλά χρειάζεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΒΗΣΗ που θα προκύψει μετά τις εκλογές της Κυριακής.

Αναστάσιος Καζαντζίδης

"ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ". Ανακοίνωση

Πηγή Taxalia

Αυτή τη στιγμή ακούστε ΝΕΤ

Ο μιχάλης τρεμόπουλος σε ένα φιλοσκοπιανό ντελίριο!

ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΙΩΝ "Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ"

Αναδημόσιευση από το ιστολόγιο του Ακρίτα

Το χρονικό ενός εγκλήματος (απάντηση των Φλωρινιωτών στα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια των Πολιτιστικών εκδηλώσεων "Πρέσπες 2009")

28.08.09
Έχει από καιρό επισημανθεί ότι η Φλώρινα επιχειρείται να γίνει το κέντρο αρνητικών εξελίξεων. Το πείραμα της περαιτέρω διαίρεσης των Βαλκανίων και των διχαστικών διλημμάτων με απώτερο στόχο την αποσταθεροποίηση όλης της νοτιανατολικής Ευρώπης αρχίζει πια να υλοποιείται. Το εξοργιστικότερο όλων όμως είναι το ότι για την υλοποίηση των στόχων τους οι αντίπαλοι βρίσκουν συμμάχους και εταίρους εντός των τειχών.

Την προηγούμενη Κυριακή είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε σαν Νομός τις 21ες εορτές των Πρεσπών. Μέγιστο πολιτιστικό γεγονός πανελλήνιας εμβέλειας, όπου για πολλοστή φορά η εγχώρια πολιτιστική παραγωγή προκλητικά παραθεωρείται. Φέτος μάλιστα είχαμε και δύο πρωτοτυπίες: Η μία το ότι δεν προηγήθηκε καν σύσκεψη των εγχώριων πολιτιστικών φορέων, ενέργεια που και στο παρελθόν ελάχιστα είχε προσφέρει, αλλά τουλάχιστον παρείχε μια ψευδαίσθηση συμμετοχής στις λήψεις των αποφάσεων. Η δεύτερη το ότι υπό το βαρύ όνομα των «Πρεσπών» η κορυφαία εκδήλωση της χρονιάς θα γίνει όχι στην Φλώρινα αλλά στην Αθήνα, με συμμετοχή όλων των μεγάλων ονομάτων του Ελληνικού πενταγράμμου.

Προσπερνούμε το θέμα που από τους διοργανωτές τέθηκε αναφορικά με το ότι «είναι λάθος η εκτίμηση πως οι Πρέσπες στερούν χρηματοδοτήσεις άλλων τοπικών Συλλόγων από την Πολιτεία και εμείς είχαμε δυσκολίες, τρέξαμε και βρήκαμε τα χρήματα» με την επισήμανση ότι ο ρόλος του βουλευτή δεν είναι να στήνει έναν ακόμη Σύλλογο και να τον πατρονάρει ανταγωνιζόμενος τους λοιπούς, αλλά να τρέχει και να χτυπά πόρτες, αγωνιώντας για την πρόοδο όλων, αφού γι'αυτό εξελέγη.

Αυτό που όμως δεν προσπερνούμε είναι τα όσα κακόβουλα και κακοπροαίρετα, δόλια και συκοφαντικά ακούστηκαν, στην αίθουσα του πολιτιστικού κέντρου στην ημερίδα με θέμα «Η αναδρομική επικαιρότητα της δεκαετίας του 1940» θέμα που από την αρχή ξένισε για την επιλογή του. Όταν ανακοινώθηκε η σύνθεση των εισηγητών αλλά και ο συντονιστής φάνηκε προς στιγμήν ότι θα τηρούνταν τουλάχιστον ισορροπίες. Ούτε αυτό συνέβη αφού ορθότατα ο πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Νικόλαος Μέρτζος, ευπατρίδης και γνώστης εις βάθος των εθνικών θεμάτων αλλά και των αντεθνικών σχεδιασμών, αρνήθηκε να συμμετάσχει, όπως επίσης και πανεπιστημιακοί των οποίων η παρουσία παρείχε εχέγγυα αντικειμενικότητος αλλά και εξισορρόπησης.

Ανάμεσα στους πανεπιστημιακούς εισηγητές εμφανίστηκε και ο γνωστός από το παρελθόν δημοσιογράφος Κωστόπουλος που όπως μας δήλωσε μάλιστα δεν έχει ρίζες στην περιοχή αλλά κρατά από την Κρήτη και την Φωκίδα και μάλιστα είναι εγγονός Μακεδονομάχου !!! Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος αυτός (ο μη ιστορικός) εν μέσω των ιστορικών, επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία και στην προσπάθειά του αυτή από τα χείλη του εκστομίσθηκε ένας οχετός λάσπης, ψεύδους, ρύπων και συκοφαντιών που στόχο είχαν την αποδόμηση οτιδήποτε του Ελληνικού στην περιοχή μας, με την ταυτόχρονη ατεκμηρίωτη και άκριτη υιοθέτηση όλων των αιτιάσεων και αστήρικτων θέσεων των από βορρά γειτόνων μας - που μάλιστα εμφανίζονταν από τον ίδιο ως αποδεδειγμένα ιστορικά γεγονότα - σε βαθμό που να νομίζει κανείς ότι ακούει κάποιον εκπρόσωπο του VMRO.

Ανάμεσα λοιπόν σε ασύλληπτου μεγέθους ψεύδη πληροφορηθήκαμε από τον εν λόγω δημοσιογράφο που φιλοδοξεί μάλιστα να γίνει και πανεπιστημιακός (είμαστε βέβαιοι ότι θα βρεθούν αυτοί που με χαρά θα τον βοηθήσουν και κατόπιν προωθήσουν στην κοινότητά τους) ότι το 70% του τοπικού πληθυσμού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ήταν σε κάθε περίπτωση «ρευστής εθνικής συνειδήσεως» και μετά την «Ελληνική κατοχή» (έτσι χαρακτηρίσθηκε η απελευθέρωση του 12-13) όσοι ελάχιστοι απέμειναν μετά από ανελέητους διωγμούς τελικά εξελληνίσθησαν. Κατά συνέπεια το συμπέρασμα είναι ότι όλοι οι ντόπιας καταγωγής Φλωρινιώτες είναι ακόμη και σήμερα ως εξελληνισμένοι «μακεδονίζοντες», πιθανόν ρευστής ακόμη συνειδήσεως, αφού υπό καθεστώς διώξεων εντάχθηκαν στην Ελληνική κοινότητα. Ακόμη περισσότερο αναφέρθηκε στο ότι η αντίσταση στους Γερμανούς και Βουλγάρους ήταν ένας μύθος. Ο τότε Νομάρχης Κων/νος Μπόνης υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών, ο δε ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ υπήρξε δημιούργημα και ενεργούμενο του και την πρώτη του παράσταση την έδωσε στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, γεγονός που κατά συνεκδοχή τον καθιστά και αυτόν συνεργάτη των Γερμανών.

Επειδή διάλογο με μισθωτές πένες και κοινούς συκοφάντες και ψεύτες (διότι όποιος αποκρύπτει την αλήθεια είναι ψεύτης) που περιφέρουν την πραμάτεια τους σε αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν δεν κάνουμε, απλά επισημαίνουμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας από κάποιον μάλιστα που δηλώνει ότι ασχολείται επιστημονικά με αυτήν, είναι έγκλημα απέναντι στην πατρίδα και την ανθρωπότητα. Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ γεννήθηκε αμέσως μετά την κατάρρευση του μετώπου από αγωνιστές του Αλβανικού Έπους, που δεν άντεχαν την τριπλή κατοχή (Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων). Οι εξαιρετικά πετυχημένες δύο πρώτες παραστάσεις της χορωδίας σε Φλώρινα και Έδεσσα που τελείωναν με τον Εθνικό Υμνο αναπτερώνοντας το ηθικό των κατοίκων (αυτό το ξέχασε ο ... «ιστορικός») οδήγησαν στην εκ μέρους των Γερμανών τη υποδείξει των Βουλγάρων εκτέλεση δι' απαγχονισμού του μαέστρου της χορωδίας μαζί με 14 άλλους πατριώτες μεταξύ των οποίων και τον γόνο Μακεδονομάχου, ιερέα της Σκοπιάς παπα - Δημήτρη Σταμπουλή στην Κλαδοράχη (και αυτό το ξέχασε ο ... «ιστορικός») με σκοπό να σιγήσει η χορωδία. Αυτά συμβαίνουν τον Αύγουστο του 1943. Ακόμη δεν έχει σβήσει το καντήλι που ανάψαμε στο μνημόσυνο που τελέσαμε όπως κάθε χρόνο κάνουμε στον χώρο της θυσίας τους με την συμμετοχή των αρχών. Ακολούθησε η θυσία των 7 παιδιών, όλων Φλωρινιωτών μελών του ορειβατικού τμήματος, που αφού συνελήφθησαν από τακτικά Βουλγαρικά στρατεύματα, θανατώθηκαν λίγο μετά τα σύνορα, δεμένοι πισθάγκωνα με σύρμα και δολοφονημένοι με τις αξίνες που οι ίδιοι είχαν αναγκασθεί να χρησιμοποιήσουν σκάβοντας τους τάφους τους. Το σεπτό μνημείο κοσμεί τον προαύλιο χώρο του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. Ακολούθησαν και άλλοι μάρτυρες, αλλά και όλους αυτούς τους ξέχασε ο ... «ιστορικός» .

Πιο πολύ όμως πείραξε το ότι για την ιταμή, ψευδή και συκοφαντική για την πατρίδα, τους τότε κατοίκους της Φλώρινας (δηλ. τους πατεράδες μας) και τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, τοποθέτηση του εν λόγω αγορητή εκφράστηκαν αμέσως τα θερμά συγχαρητήρια και τα εύσημα του παραστάντος και λαβόντος επί μακρόν τον λόγον Παύλου Βοσκόπουλου (κατά ιδιότητα υπαλλήλου του Ελληνικού Δημοσίου) που σαν εκπρόσωπος των εν Ελλάδι μειονοτικών Σλαβομακεδόνων άρχισε να τοποθετείται και να διαλέγεται εν είδει κοινοτάρχη.

Αυτό ήταν το χρονικό του εγκλήματος. Είναι πλέον φανερό ότι οι υπόγειες διαδρομές των ανθελλήνων και των συνεργατών τους έχουν εγκαταλειφθεί και οι ίδιοι περνούν στο προσκήνιο. Κρίμα που στο εγχείρημά τους βρίσκουν συνεργάτες πρόθυμους να βοηθήσουν, κηλιδώνοντας ονόματα, βιάζοντας την ιστορία και προσβάλλοντας βάναυσα την ιστορική συλλογική μνήμη. Φαίνεται ότι η ιστορία ξαναγράφεται και ένας νέος κύκλος αντιπαράθεσης αρχίζει. Σε αυτή την πρόκληση ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ θα σταθεί και πάλι στο ύψος του. Εδώ δεν φοβήθηκε Γερμανούς και Βουλγάρους, είναι δυνατόν να φοβηθεί και να σκύψει μπροστά στον κάθε Βοσκόπουλο ή Κωστόπουλο; Κλείνουμε με ένα ερώτημα που μας βασανίζει ιδιαίτερα: Τι έγκλημα διαπράττει κάποιος εξυπηρετώντας συμφέροντα ξένης δύναμης εις βάρος της δικής του πατρίδας; Και τι είδους αντοχές (και ανοχές) θα επιδείξει ακόμη η κοινωνία μας μέχρι να ξυπνήσει επιτέλους από ύπνο βαθύ και να αντιδράσει δυναμικά;

Όσο για τον δημοσιογράφο - ερευνητή Κωστόπουλο μια παραίνεση: Ας μην επισκεφθεί τον τάφο του Μακεδονομάχου παππού του. Μπορεί οι χθόνιοι θεοί να του κάνουν την χάρη και να του επιτρέψουν να ανέβει για λίγο στην γή. Και τότε αλλοίμονό του.

Τελευταία ανανέωση ( 02.09.09 )

ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΙΩΝ "Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ"

Αλλοίμονο, αν κερδίσει ο ΓΑΠ θα ξεκινήσει τη θητεία του Πρωθυπουργός και θα την τελειώσει δήμαρχος!!!!

Δινε δινε δινε, μόνο η Αθήνα θα του μείνει, και αυτή μισή...

δεν είδα την τηλεμαχία, βρήκα όμως το κείμενο στο Greece-Salonika και αν πραγματικά ο ΓΑΠ είπε τα ακόλουθα, τότε τι να πώ.....

Γ. Παπανδρέου: Σε ό,τι αφορά τον Αχελώο. Είπα να επαναξιολογήσουμε το ζήτημα των υδάτινων πόρων στη χώρα μας. Για την Τουρκία, ο Κ. Καραμανλής έχασε ιστορικές ευκαιρίες. Στήριξα τον πρωθυπουργό σε μια δύσκολη στιγμή με τα Σκόπια με τη λύση της διπλής ονομασίας. Με αυτή την πολιτική θα προχωρήσω. Μια ευκαιρία για βέτο η οποία δεν αξιοποιήθηκε από τον πρωθυπουργό. Στην επόμενη αξιολόγηση της Τουρκίας το Δεκέμβριο εγώ θα ζητήσω να γίνει σοβαρή αξιολόγηση.

Γ. Παπανδρέου: Η δικιά μας κυβέρνηση κατάφερε να μπει η Κύπρος στην ΕΕ και να έχουν το δικαίωμα οι Ελληνοκύπριοι να αποφασίσουν για τη λύση. Πήρα μια δύσκολη θέση για το σχέδιο Ανάν. Αυτό έχει πλέον τελειώσει. Και αύριο θα παλέψω με τον Δ. Χριστόφια για να βρούμε μια δίκαιη λύση. Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Συμφωνούμε. Εμείς το υπογράψαμε, εμείς το ξεκινήσαμε, ελπίζω εμείς να το τελειώσουμε. Δεν αμφισβήτησα τον πατριωτισμό σας. Είπα ότι δεν διαπραγματευτήκατε εκεί που είχαμε ευκαιρία και να λύσουμε ζητήματα τότε που είχαμε μεγαλύτερη ισχύ και κύρος και η ΕΕ ήθελε την Τουρκία. Η εξωτερικη πολιτική είναι εκτός απο τα μεγάλα εθνικά θέματα. Πρέπει να αξιοποιήσουμε όλο το δυναμικό μας για να έχουμε ξανά κύρος σε διεθνές επίπεδο.

Όσο πιο μακριά από την Ελλάδα, τόσο πιο Έλληνας...

αυτό το παράδοξο φαίνεται να ισχύει για τους Έλληνες - ας στείλουμε όλους του πολιτικούς μας για μια 10ετια στο εξωτερικό μπας και γίνουν πιο Έλληνες!

Αναδημοσίευση από το ταχάλια

Κοσμοσυρροή στη γιορτή της "μακεδονικής πίτας" της Φλώρινας

Η "Νέα Ένωση Χωριών Φλώρινας", με έδρα τη Μελβούρνη, αγωνίζεται για τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης στην πολυπολιτισμική Αυστραλία. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας, στη Μελβούρνη, Χρήστος Σαλαμάνης και εκατοντάδες πατριώτες, Έλληνες Μακεδόνες.

click more to see pore photos:

Οι απειλές από το όνομα «Μακεδονία»

Αναδημοσίευση από το Ιστολόγιο του Ακρίτα. Αξίζει να διαβάσετε και τα σχόλια που ακολουθούν την αρχική ανάρτηση.


Του Νικολαου Μερτζου*
Πηγή: Καθημερινή

Σε άρθρο του υπό τον ελληνοαμερικανικό τίτλο «Ο loser των Βαλκανίων» ο κ. Αλέξης Παπαχελάς εκτιμά ότι «δεν είναι πραγματικό ζήτημα εθνικής ασφαλείας η ονομασία των Σκοπίων». Μ’ αυτήν τη λανθασμένη εκτίμηση, όμως, διαφωνούν τα εξής αυταπόδεικτα γεγονότα:

1. Η ονομασία των Σκοπίων είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ως πρωθυπουργός ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι «η ονομασία είναι το όχημα του αλυτρωτισμού».

2. Η «Δημοκρατία της Μακεδονίας», από το 1944 μέχρι σήμερα ανελλιπώς, διακηρύσσει διεθνώς και διδάσκει εσωτερικώς τις νέες γενεές του ότι η (κατά φαντασίαν) «Ενιαία Μακεδονία» διαμελίσθηκε μετά το 1912 σε τέσσερα τμήματα μεταξύ Σερβίας, Ελλάδος, Βουλγαρίας και Αλβανίας, οι οποίες εξαπέλυσαν –και οι τρεις τελευταίες συνεχίζουν ακόμη– «συστηματική γενοκτονία του μακεδονικού λαού». Το 1943 ο «μακεδονικός λαός» απελευθέρωσε το πρώτο τμήμα από τους Σέρβους κατακτητές και το 1944 ίδρυσε στο πλαίσιο της Γιουγκοσλαβίας την ομόσπονδη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» που το 1991 κηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος.

3. Εθνική αποστολή της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, σύμφωνα και με το πρώτο Σύνταγμά της, είναι η ολόπλευρη υποστήριξη των «υποδούλων Μακεδόνων» και η απελευθέρωση όλης της Μακεδονίας από την «ξένη κατοχή» της Ελλάδος, της Βουλγαρίας και, δευτερευόντως, της Αλβανίας.

4. Το Πεντάγωνο, από το έτος 2000, ενστερνίζεται πλήρως τους ανωτέρω ισχυρισμούς των Σκοπίων. Εντυπό του προς τα αμερικανικά στρατεύματα στα Βαλκάνια ρητά αναφέρει ότι η ελληνική Μακεδονία «τελεί υπό ξένη διοίκηση», όπως και η βουλγαρική.

5. Το Κράτος των Σκοπίων ουδέποτε αναγνώρισε ως ελληνική την ελληνική Μακεδονία. Μέχρι και σήμερα την ονομάζει «Αιγαιακή Μακεδονία», δηλαδή νότιο τμήμα της «Ενιαίας Μακεδονίας», που βρίσκεται ακόμη υπό «ελληνική κατοχή». Γι’ αυτό το κράτος των Σκοπίων αναγνωρίζει επίσημα τον ελληνικό εμφύλιο σαν «εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Αιγαιατών Μακεδόνων», τους οποίους και έκτοτε συνταξιοδοτεί.

6. Συλλογική επιστημονική μελέτη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών δημοσιεύει περισσότερα από τριακόσια διαδοχικά κρατικά τεκμήρια των Σκοπίων (νόμους, διατάγματα, κυβερνητικές δηλώσεις, χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, πρακτικά Βουλής, αρχεία, μνημεία κ.ά.), που αποτυπώνουν επί 62 συνεχή έτη τον αλυτρωτισμό κατά της ελληνικής Μακεδονίας. Κυκλοφορεί σύντομα.

7. Είναι χαρακτηριστική, καθ’ όλο το τελευταίο δίμηνο, η επιμονή και η συχνότητα με την οποία ο Μακεδών πρωθυπουργός της Ελλάδος καλεί τα Σκόπια να εγκαταλείψουν την εχθρική αλυτρωτική προπαγάνδα.

8. Μηνύματα, ανάλογα με αυτά της Αθήνας, για τα Σκόπια διεβίβασε ήδη στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. η Σόφια.

9. Ομηροι αυτού του αλυτρωτισμού κατέστησαν ήδη οι Ελληνες επενδυτές στα Σκόπια που, επί παραδείγματι, επιτίθενται απροκάλυπτα στα ΕΛΠΕ, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ κ.α.

10. Ουδείς ουδέποτε ισχυρίσθηκε ότι «ένα ανασφαλές κρατίδιο μπορεί να μας απειλήσει» μόνο του. Αλλά είναι μόνο του; Υπάρχει Ελληνας που αγνοεί τι έπραξε και τι πράττει συστηματικά η Ουάσιγκτον υπέρ της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας»;

11. Τα Βαλκάνια από το 1990 αποσυντίθενται σε προτεκτοράτα, με επόμενο –μα όχι τελευταίο– το Κοσσυφοπέδιο.


* Ο κ. Νικόλαος Ι. Μέρτζος είναι πρόεδρος της «Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών».

Επιστολή διαμαρτυρίας στον Λοβέρδο

Ακολουθεί Email από την Ύπατη Πρόεδρο των Παμμακεδονικών ενώσεων

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ

Επικοινωνία:

Email: ninagatz@comcast.net

Τηλ: 603-742-0466

Φαξ: 603- 617-2977

http://periergostripoli.blogspot.com/2009/09/blog-post_3217.html

http://taxalia.blogspot.com/2009/09/fyrom.html

Σεπτέμβριος 2009

Προς κ. Ανδρέα Λοβέρδο

Βουλευτή Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος

Απόλλωνος 6, 10557, Αθήνα

Αξιότιμε κύριε Βουλευτά,

Εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκεια και ανησυχία του Ελληνισμού του Εξωτερικού για τις ατυχείς και στερούμενες ιστορικής τεκμηρίωσης δηλώσεις σας στην πρόσφατη συνέντευξη που παραχωρήσατε στον Τάκη Μίχα στην newstime.gr περί ελεύθερης επανόδου στην Ελλάδα των μεταλλαγμένων Σκοπιανών (πρώην Ελλήνων) αυτονομιστών και προπαγανδιστών.

Οι δηλώσεις σας αυτές εύλογα προκαλούν ανησυχία όχι μόνον στους Μακεδόνες, αλλά ευρύτερα σε κάθε Έλληνα και γνώστη της Ελληνικής ιστορίας.

Αναρωτιόμαστε εάν με τις θέσεις αυτές δίνετε το στίγμα της εξωτερικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η ιστορική σας παράταξη, εάν λάβει την εξουσία; Έχουν οι θέσεις αυτές εγκριθεί από τα συλλογικά όργανα του κινήματος ή αποτελούν προσωπικές σας τοποθετήσεις; Τι άλλαξε από τότε που η κυβέρνηση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου αποφάσισε να μην τους συμπεριλάβει στους δικαιούμενους ελεύθερης επιστροφής στην Ελλάδα;
Ο «επαναπατρισμός των ανθρώπων σλαβομακεδονικής καταγωγής», όπως εσείς τους αποκαλέσατε, όχι μόνον θα προκαλέσει αναστάτωση στον πληθυσμό των ακριτικών περιοχών της Βορείου Ελλάδος, αλλά θα ενδυναμώσει τα ψευδο-επιχειρήματα περί δήθεν «Μακεδονικής» μειονότητας στη Μακεδονία. Θα ενισχύσουμε εμείς οι ίδιοι τις αποσχιστικές τάσεις σε ελληνικό έδαφος;

Δηλώσατε επίσης ότι θα επικεντρωθείτε μόνον στην επίλυση του ονόματος. Δηλαδή θα αδιαφορήσετε για τις κατηγορίες για την δήθεν γενοκτονία των Σκοπιανών από τους Έλληνες, για τους χάρτες της λεγόμενης «Αιγιατικής Μακεδονίας» η οποία, όπως αυτοί λέγουν, βρίσκεται υπό Ελληνική κατοχή;

Οι δηλώσεις του Σκοπιανού Υπουργού Εξωτερικών κ. Μιλοσόσκι περί «καταπιεσμένης «Τουρκικής» και «Μακεδονικής» μειονότητας, η κλοπή της Μακεδονικής ιστορίας, οι προκλήσεις και οι προσβολές των Σκοπιανών με τη σβάστικα στην ελληνική σημαία και τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή ντυμένο Ναζί, σας αφήνουν αδιάφορο; Γιατί θέλετε να επικεντρωθείτε μόνον στο όνομα;

Πεποίθησή μας είναι ότι οι κινήσεις αυτές όχι μόνον δεν θα βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων μας με τα Σκόπια, αλλά θα ενθαρρύνουν τις παράλογες απαιτήσεις τους. Δεν θα αρκεστούν πλέον στις μετονομασίες αεροδρομίων και σταδίων, στην προπαγάνδα περί ανύπαρκτων μειονοτήτων και στην κλοπή των εθνικών μας συμβόλων, αλλά θα προχωρήσουν σε πιο ακραίες διεκδικήσεις.

Μπορεί τόσο οι δηλώσεις στο newstime.gr όσο και στην Staina Todorovska της εφημερίδας SPIC στις 14 Σεπτεμβρίου 2009 να χαροποίησαν τους Σκοπιανούς. Σκεφθήκατε όμως ότι

αποκαρδιώνετε τουλάχιστον τρία εκατομμύρια Μακεδόνες και εν δυνάμει το 85% του ελληνισμού εντός και εκτός χώρας;

Για τους Ελληνες , κ. Λοβέρδο, όπως και για τους ιστορικούς και τους επιστήμονες «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» σημαίνει, τμήμα, περιοχή, κομμάτι, διαμέρισμα, περιφέρεια της Ελληνικής Επικράτειας εδώ και χιλιάδες χρόνια!

Δεν κατανοούμε πως, ένας εύελπις πολιτικός σαν κι εσάς μπορεί να αγνοήσει την ιστορία της χώρας, διεκδικεί να υπηρετήσει μέσα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, τη στιγμή που 346 διακεκριμένοι καθηγητές ανά τον κόσμο από Πανεπιστήμια διεθνούς κύρους την υπερασπίζονται και με επιστολή τους προς το νέο Αμερικανό πρόεδρο ζητούν την επαναθεώρηση της πολιτικής των ΗΠΑ στο Μακεδονικό ζήτημα.

κ. Λοβέρδο, ακόμη και οι καθηγητές στην π.Γ.Δ.Μ. έχουν αρχίσει να εκφράζουν δημόσια την ανεδαφικότητα των ισχυρισμών των κυβερνήσεών τους. Θα τους ενισχύσουμε εμείς;

Ευχόμεθα να ανακαλέσετε τις ατυχείς αυτές δηλώσεις και σε όποια θέση σας φέρει το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών να υπηρετήσετε την Ελλάδα και τα ιστορικά της δίκαια με υπευθυνότητα και σεβασμό στην ελληνική και παγκόσμια ιστορία.

Με εκτίμηση,

Παμμακεδονική Ένωση Αμερικής-Νίνα Γκατζούλη, Ύπατη Πρόεδρος-Πρόεδρος των Παγκοσμίων Παμμακεδονικών Ενώσεων

Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος

Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος

Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος

Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου

Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών-Αθανασία Μπίσκα

Κοινοποίηση: στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργο Παπανδρέου

Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Επαληθεύται τώρα το ...«George owes us» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ!

Αν και πολιτικού περιεχομένου, αναδημοσιεύω το άρθρο του πολίτη γιατί έχει Εθνικό ενδιαφέρον -
και αν δεν συμφωνείτε με τις αποψεις τουλαχιστόν ας σκεφτόμαστε κριτικά και με βάση την λογική.
Η απόφαση δική σας....

Στο πρώτο μου άρθρο σε αυτό το blog ( 6 Ιανουαρίου 2008) , τρεις μόλις μήνες μετά τις εθνικές εκλογές του 2007, όταν ΟΛΟΙ περί άλλων ετύρβαζαν, έδινα συγκεκριμένο στίγμα των μελλοντικών εξελίξεων στην χώρα μας.

Έγραφα ότι : Για όποιον βλέπει τις κινήσεις στην γεωπολιτική σκακιέρα και γνωρίζει να αποκωδικοποιεί, γίνεται αντιληπτό ότι τελικός και αποκλειστικός στόχος των ... πέραν του Ατλαντικού, θα είναι η ανατροπή των σημερινών δεδομένων και ο Πρωθυπουργός. Κ`αυτό γιατί έχει πάρει ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ το συγκεκριμένο θέμα των ενεργειακών αγωγών.

Θυμηθείτε με ,έγραφα τότε! Στο επόμενο διάστημα ο στόχος τους θα είναι αυτός και όχι η οποιαδήποτε πολιτική της ΝΔ.
Οι... γνωστές ξένες μυστικές υπηρεσίες θα ανοίγουν τα συρτάρια τους και θα προωθούν «σκάνδαλα» και«σκανδαλάκια» , ροζ ιστορίες και τα συναφή , με παραλήπτες ...Έλληνες.

Ναι ! Δυστυχώς. Αυτά μας μάραναν.Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί .....ξεπουλιούνται. Σύγχρονοι Εφιάλτες. Ξεπουλιούνται στα ξένα συμφέροντα. Εκτελούν πληρωμένα συμβόλαια.
Ξέρετε, οι γνωστοί νταβατζήδες του Μπαϊρακτάρη και οι σχετικά καινούργιοι εκδότες με τις υψηλές κυκλοφορίες. Γι`αυτό σας λέω...Άρχισαν τα όργανα...ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΡΗ !! Αυτά έγραφα τότε!

Στην εξέλιξη επαληθευτικά πλήρως και η αντίδραση των ...Ατλαντικών «φίλων» και «συμμάχων» προς τον Πρωθυπουργό έχει καταστεί βιωματική αντίληψη για την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών και πέραν κομματικών προτιμήσεων.

Τρεις μήνες μετά (1 Απριλίου 2008) συνεπικουρώ και εμπλουτίζω με περισσότερες πληροφορίες , παλαιότερο δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας ( που ΟΥΔΕΠΟΤΕ διαψεύστηκε), σύμφωνα με το οποίο, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αλεξ Ρόντος, ο εξ απορρήτων του κ. Παπανδρέου,το 2004 πέρασε το κατώφλι του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC) των ΗΠΑ και είχε μακρά συνομιλία με τους κ. Φρίντ και Μπράιζα, που υπηρετούσαν τότε εκεί. Θέμα της συνάντησης το Σκοπιανό και οι ενεργειακοί αγωγοί.

Μάλιστα ο κ. Ντάνιελ Φρίντ εκνευρισμένος είχε πει τότε στον ...απεσταλμένο του κ. Γ. Παπανδρέου το γνωστό πλέον ...«George owes us»! ( Μας χρωστά ο Γιώργος).

Έρχεται λοιπόν τώρα το πλήρωμα του χρόνου όπου ΟΛΑ αποκαλύπτονται. Το ..«George owes us» παίρνει σάρκα και οστά με την γνωστή ομιλία του κ. Παπανδρέου στην Αλεξανδρούπολη και την αναφορά του (για το θέμα των αγωγών)σε «διακρατική συμφωνία που κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μίας πλευράς»,ρίχνοντας σκιά στις διπλωματικές σχέσεις μας με τη Ρωσία.

«Κλείνει το μάτι» στις αμερικάνικες θέσεις επί του κρίσιμου στρατηγικού θέματος των ενεργειακών δρόμων στην περιοχή μας και ....υπόσχεται «διαδικασίες με γνώμονα και προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος και σε συμφωνία με τις τοπικές κοινωνίες!».
Οι γνωστές-άγνωστες ΜΚΟ των 300 ανθρώπων που ...εκπροσωπούν το ....σύνολο της κοινωνίας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί!

Και δεν είναι μοναχά αυτό .Λίγες ημέρες πιο πριν ο αρμόδιος των εξωτερικών θεμάτων του ΠαΣοΚ, κ. Λοβέρδος, με δηλώσεις του (με τις οποίες ..πανηγύριζαν οι Σκοπιανοί) έδινε λευκό συγχωροχάρτι στην ηγεσία των Σκοπίων, στον εθνικιστή Γκρούεφσκι και παράλληλα προανήγγειλε μονομερείς κινήσεις για τη μεταβολή της κατάστασης, και μονομερή περιορισμό της διαφοράς στο θέμα της ονομασίας.

Ακριβώς ότι λέει και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Δεν υπάρχει θέμα λοιπόν ( κατά το .ΠαΣοΚ)«Μακεδονικής γλώσσας», ούτε αλυτρωτισμών, ούτε κόκκινων γραμμών.
Μόνο το θέμα της ονομασίας και αυτό προφανώς για τις διμερείς σχέσεις και όχι έναντι όλων σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα διαπραχθέντα από τις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ.

Ποιους ακούει και υπακούει η ηγεσία του ΠαΣοΚ; Τι σχεδιάζει; Με ποιους συνεννοείται; αναρωτιούνται οι πολίτες. Την απάντηση επ` αυτού την είχα γράψει πριν ενάμιση χρόνο.

Όλες αυτές οι υπαναχωρήσεις ,λίγες μόλις ημέρες πριν τις εθνικές εκλογές δείχνουν επικίνδυνη κρυφή ατζέντα. Την κρυφή ατζέντα του ...«George owes us»!!

Ας σκεφτούμε "Ελληνικά" αυτή τη φορά, και όχι "Προσωπικά"

Αναδημοσίευση από το taxalia

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΠΡΙΝ ΨΗΦΙΣΕΙ
Tα εθνικά μας θέματα και το ενδεχόμενο πολιτικής ρευστότητας

Του ΄Ομηρου Φωτιάδη

Το Κυπριακό ως παράγοντας εξελίξεων

Το Κυπριακό ξεκίνησε ως πρόβλημα τα τέλη της δεκαετίας του ’40. Τις δεκαετίες ’50 και ’60 παίχτηκαν οι πρώτες πράξεις του δράματος, με σκηνοθέτη το διεθνή παράγοντα και πρωταγωνιστές τους πολιτικούς στην Ελλάδα και την Κύπρο. Με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα από το ‘σκηνοθέτη’ το 1967

και την εκδήλωση του πραξικοπήματος στην Κύπρο, το 1974, με πρωταγωνιστές τους αξιωματικούς αυτή τη φορά, παίχτηκε η τελευταία πράξη του δράματος. Σε εκείνη την ιστορία με την τραγική κατάληξη για τον ελληνισμό, μια κατάληξη που καθόρισε το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, κυρίως μετά το 1974, ο καθένας είχε τις δικές του ευθύνες.


Κύπρος, Ευρώπη και Σχέδιο Ανάν

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, με τη χάραξη της στρατηγικής για την είσοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε, το Κυπριακό εισήλθε σε μια νέα φάση, η οποία έμελλε να θέσει σε κίνδυνο το στάτους που είχε επιβάλλει η εισβολή και στρατιωτική κατοχή του 37% της Κύπρου, το 1974. Όσο λοιπόν προχωρούσε στο σχέδιο για την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε., εισάγοντας νέες παραμέτρους στο όλο ζήτημα που έτειναν να εξουδετερώσουν τα αποτελέσματα της εισβολής, τόσο εξελισσόταν ένα άλλο σχέδιο για την εξουδετέρωση των ‘απειλών’ που έθεταν κίνδυνο το εγχείρημα του αφελληνισμού της Μεγαλονήσου.

Όλα ξεκίνησαν από τις εξελίξεις γύρω από σχέδιο Ανάν. Η απόρριψή του από τους Ελληνοκυπρίους, η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε. και η δυνατότητα Ελλάδος και Κύπρου να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τους όρους κάτω από τους οποίους θα ήταν δυνατή η πρόοδος της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας, δημιούργησαν ένα κατά κάποιο τρόπο άλυτο πρόβλημα για εκείνους που επιδιώκουν τον εναλλακτικό έλεγχο-νόθευση του ευρωπαϊκού οράματος, τη διάρρηξη της ενότητας του ελληνοκυπριακού χώρου και την επιβολή ενός ιδιότυπου καθεστώτος στη ΝΑ Μεσόγειο και το Αιγαίο, με εξασθενημένη την κυριαρχία και την επιρροή της Κύπρου και της Ελλάδος στην μείζονος γεωπολιτικής αξίας αυτή περιοχή.

Το σχέδιο για την ανάσχεση και εξουδετέρωση της απειλής του ελληνοκυπριακού χώρου μέσω της χάραξης ευρωπαϊκής στρατηγικής για το Κυπριακό ανάγεται στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και υποστηρίχτηκε με συνέπεια από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, τα κόμματα και τους πολιτικούς πρωταγωνιστές σε Ελλάδα και Κύπρο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κυβερνήσεις, κόμματα και πολιτικοί δημιούργησαν ένα αρραγές εθνικό μέτωπο και έτσι κερδήθηκε η μάχη.


Ο διεθνής παράγων και ο ‘απείθαρχος’ Τάσος Παπαδόπουλος

Δυστυχώς, το μέτωπο αυτό ‘ράγισε’, όταν ο ‘διεθνής παράγων’ προσπάθησε να επιβάλλει με χίλιες διό μεθόδους το Σχέδιο Ανάν, το οποίο πολέμησε με πάθος ο Τάσος Παπαδόπουλος και σιωπηλά η κυβέρνηση της Ελλάδος και ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Το ποιοι το υποστήριξαν, διαρρηγνύοντας το εθνικό μέτωπο και συντασσόμενοι στην ουσία με τις επιδιώξεις του διεθνή παράγοντα, μπορεί κανείς να το διαπιστώσει με μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο.

Μετά την ‘απειθαρχία’ Τάσσου Παπαδόπουλου και Κώστα Καραμανλή, θα μπορούσαμε να πούμε ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και για τους δυό. Ο Τάσος Παπαδόπουλος έχασε στις εκλογές από τον πρόεδρο του ΑΚΕΛ, Δημήτρη Χριστόφια και στη συνέχεια νικήθηκε από την επάρατη νόσο. Παρόλα αυτά, πήρε επάξια μια θέση στο πάνθεο των ανθρώπων εκείνων που αγωνίστηκαν εναντίον υπέρτερων αντιπάλων για να εξυπηρετήσουν όχι τα προσωπικά, ούτε τα κομματικά, αλλά τα συμφέροντα του έθνους και της πατρίδας.



Οι άλλες απειθαρχίες του Κώστα Καραμανλή

Όσον αφορά τον Κώστα Καραμανλή, πέρα από τις όποιες επιλογές του σε ζητήματα εσωτερικής διακυβέρνησης, για τα οποία ασφαλώς κρίνεται και θα κριθεί από τον ελληνικό λαό, μετά το Σχέδιο Ανάν πήρε δύσκολες αποφάσεις και σε τρία άλλα καίρια ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Το ένα σχετίζεται με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, την οποία και πάλι σε συνεργασία με τον ‘κακό’ Τάσο Παπαδόπουλο, συσχέτισε με την πρόοδο και την ουσιαστική αλλαγή της στάσης της Τουρκίας στο Κυπριακό και εννοούμε την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Άγκυρα, συσχετισμός που, δεδομένων των διακηρυγμένων και αμετακίνητων θέσεων της Τουρκίας, παρά το περιβόητο ‘υποστηρίζομεν’ συνιστά στην ουσία παρεμπόδιση τους ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, κάτι που και πάλι είναι κόντρα στα επίμονα ‘θέλω’ του διεθνή παράγοντα.

Το άλλο είναι το ζήτημα των Σκοπίων, όπου ο πρωθυπουργός μπλόκαρε την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ, προκαλώντας μεγάλη απογοήτευση στους αρχιτέκτονες της δημιουργίας μακεδονικού κράτους και μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ενότητα του ελληνικού έθνους και την ίδια την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Να σημειωθεί ότι όταν λέμε αρχιτέκτονες, εννοούμε και πάλι τον διεθνή παράγοντα, αυτόν που δρομολογεί τα σχέδια τύπου Ανάν για την ‘επίλυση’ του Κυπριακού.

Το τρίτο ‘ατόπημα’ του Καραμανλή σχετίζεται με τις επιλογές του στα ζητήματα της ενέργειας και συγκεκριμένα της συμμετοχής της Ελλάδας στα σχέδια κατασκευής αγωγών μεταφοράς ρωσικών συμφερόντων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη και από κει στις ευρωπαϊκές και στις διεθνείς αγορές. Στην προκειμένη περίπτωση η αντίδραση του διεθνούς παράγοντα ήταν τόσο οργισμένη, που ανάγκασε το ΒΗΜΑ με κύριο άρθρο της σύνταξης να προειδοποιήσει τον Κώστα Καραμανλή για τις σοβαρές συνέπειες που θα είχε για τον ίδιο και την πατρίδα μας μια τέτοια κίνηση, συσχετίζοντας μάλιστα την πυρκαγιά της Πάρνηθας που μαινόταν την ίδια ημέρα, με την οργή του διεθνούς παράγοντα.

Ο Κώστας Καραμανλής, για να ξεφύγει από τη μέγγενη που είχαν δημιουργήσει ο διεθνής παράγοντας και τα ελληνικά ΜΜΕ, κατέφυγε αιφνιδιαστικά σε πρόωρες εκλογές, το Σεπτέμβρη του 2007, στις οποίες ο ελληνικός λαός του έδωσε τη νίκη, μια νίκη με οριακή πλειοψηφία, που τον καθιστούσε πλέον πιό ευάλωτο στον ξένο και τους επιτόπιους παράγοντες.


Το παράδειγμα της Τουρκίας

Αντίστοιχης φύσης και χαρακτήρα επιλογές, που προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια του διεθνή παράγοντα, έλαβε τα τελευταία χρόνια και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Πρώτα απ’ όλα είπε ΟΧΙ στη διέλευση των αμερικανικών στρατευμάτων από το τουρκικό έδαφος το 2003, μια απόφαση που, πέρα από τον διεθνή εξευτελισμό των ΗΠΑ, κόστισε στην Ουάσιγκτον χρήμα και ανθρώπινες ζωές, αφού το Βόρειο Μέτωπο δεν υποστηρίχτηκε επαρκώς από στρατιωτικές δυνάμεις.

Εκτός αυτού, ο Ερντογάν, προς μεγάλη απογοήτευση της Ουάσιγκτον, εγκαινίασε τον ρωσοτουρκικό αγωγό φυσικού αερίου Blue Stream (Νοβοροσίσκ-Αμισός), ενώ πρόσφατα ανήγγειλε την κατασκευή και δεύτερου αγωγού, του Blue Stream 2, και ενός παράλληλου αγωγού που θα μεταφέρει ρωσικών συμφερόντων πετρέλαιο στην Τουρκία. Οι δυσάρεστες για τον διεθνή παράγοντα επιλογές του Ερντογάν δεν σταματούν εδώ, αφού προχώρησε στην κατασκευή και λειτουργία ιρανοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου, κάτι που θεωρείται ανοσιούργημα για την Ουάσιγκτον.

Παρόλα αυτά, η Τουρκία παραμένει αξιόπιστος εταίρος των ΗΠΑ και ο Ερντογάν ο πιο αξιόπιστος συνομιλητής της Ουάσιγκτον.


Η διαφορά Τουρκίας-Ελλάδος και Ερντογάν-Καραμανλή

Αναφερθήκαμε παραπάνω στις σοβαρές αποφάσεις που πήρε ο Ταγίπ Ερντογάν ερήμην της Ουάσιγκτον και του διεθνή παράγοντα, χωρίς όμως αυτές να προκαλέσουν την ουσιαστική αντίδραση των ΗΠΑ και χωρίς να θέσουν εν κινδύνω την πολιτική καριέρα του ιδίου.

Τι συνέβη στην προκειμένη περίπτωση;

Απλά, όταν ο Ταγίπ Ερντογάν έπαιρνε αυτές τις σοβαρές αποφάσεις, σχεδόν το σύνολο των πολιτικών και των άλλων παραγόντων που επηρεάζουν τη λήψη πολιτικών αποφάσεων στην Τουρκία, αντί να υπονομεύουν, υπερθεμάτιζαν. Αυτό, στην ουσία, αντί να αποδυναμώνει και να τον καθιστά στόχο, θεωράκιζε και ενίσχυε τη θέση του Ερντογάν απέναντι στον θιγόμενο διεθνή παράγοντα.

Την ίδια στιγμή, στην περίπτωση της Ελλάδος και του Κώστα Καραμανλή, πολιτικοί πρωταγωνιστές, κόμματα και άλλοι κύκλοι που επηρεάζουν τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν υπερθεμάτισαν, με εξαίρεση το ΛΑΟΣ στην περίπτωση της FYROM, αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπονόμευσαν την εθνική στάση Καραμανλή, δίνοντας ταυτόχρονα μηνύματα στις ΗΠΑ ότι οι ίδιοι -πολιτικοί πρωταγωνιστές- θα ήταν πιο συνεργάσιμοι και πάντως όχι τόσο ‘απείθαρχοι’.

Η συγκεκριμένη στάση ορισμένων πολιτικών παραγόντων στην ελληνική πολιτική σκηνή, έχει πολλές ομοιότητες με τη στάση των πολιτικών, αλλά και την πολιτική ρευστότητα που επικράτησε την περίοδο που προηγήθηκε της επιβολής της Χούντας στην Ελλάδα και της γνωστής κατάληξης στο Κυπριακό. Δηλαδή, και τότε, όπως και τώρα, είχαμε έναν διεθνή παράγοντα που είχε τις δικές του επιδιώξεις στην περιοχή, και τότε, όπως και τώρα, πολιτικά κόμματα και πολιτικοί παράγοντες, αντί να δουν από κοινού τον κίνδυνο και να συμπήξουν ένα εθνικό μέτωπο απέναντι στην εξωτερική απειλή, μέσα στη λογική του αρπάγματος της εξουσίας, επέλεξαν να εξυπηρετήσουν προσωπικά και πολιτικά συμφέροντα, ενώ κάποιοι δεν παρέλειψαν να ακολουθήσουν ακόμα και τον ολισθηρό δρόμο του ‘εξευμενισμού’ του διεθνή παράγοντα.

Τα αποτελέσματα της στάσης αυτής των πολιτικών τη δεκαετία του 1960, είναι γνωστά, ενώ τα ενδεχόμενα αποτελέσματα τη δεκαετία του 2010, είναι ακόμα άγνωστα, τουλάχιστον στο ευρύ κοινό.


Το ενδεχόμενο πολιτικής ρευστότητας στην Ελλάδα

Η έλλειψη ενιαίας στάσης μεταξύ των πολιτικών και των κομμάτων για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, όπως εξηγήσαμε ότι σε γενικές γραμμές συμβαίνει στην Τουρκία, εκτός του ότι δεν συμβάλλει στην εξυπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων, λειτουργεί επιπλέον ως παράγοντας αστάθειας του ίδιου του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας, αφού, εκτός από τους πολιτικούς, στο ‘χορό’ του εκβιασμού του εκάστοτε βαλλόμενου πρωθυπουργού και της ‘μάχης’ για την κατάληψη της εξουσίας συμμετέχουν και άλλοι εσωτερικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, εργολάβοι, ιδιοκτήτες ΜΜΕ κλπ.

Η κατάσταση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Κώστας Καραμανλής, με τα κόμματα και τους πολιτικούς να προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την εμφανή δυσαρέσκεια που δείχνει στο πρόσωπό του ο διεθνής παράγοντας και να αποδυναμώσουν την κυβέρνηση και τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ να έχει στραφεί απροκάλυπτα εναντίον του, θα αποτελέσει για τον μελετητή και τον ιστορικό του μέλλοντος παράδειγμα σκηνικού που οδηγεί νομοτελειακά, εκτός κι αν ο λαός δείξει τα σωτήρια αντανακλαστικά του, σε κατάσταση πολιτικής ρευστότητας τη χώρα.

Το ζητούμενο είναι τα επόμενα δυο-τρία χρόνια, που είναι εξαιρετικά κρίσιμα για το Κυπριακό, το Αιγαίο, την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και τα ενεργειακά-αγωγούς, να δημιουργηθεί στην ελληνική πολιτική σκηνή μια κατάσταση πολιτικής ρευστότητας παρόμοια με αυτή του 1960-1967, για να μπορέσουν να ανατραπούν όσα κατακτήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και να ‘περάσουν’ τελικά τα σχέδια του διεθνή παράγοντα σε όλα τα παραπάνω ζητήματα.


Ο λάκκος που σκάβουν...

Ο αγώνας για την κατάληψη της εξουσίας ήταν πάντα αδυσώπητος και οι τρόποι που διεξέρχονταν οι πολιτικοί πρωταγωνιστές δεν ήταν πάντα ό,τι το πιο ηθικό στη διάρκεια της ιστορίας.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, όμως, οι πολιτικοί που επιδίωκαν να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία, φρόντιζαν για την πολιτική τους μελλοντική επιβίωση.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, κατά τα φαινόμενα, ο αγώνας γίνεται για την εξουσία και μόνο γι’ αυτήν, χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν τα εθνικά συμφέροντα, ούτε η προστασία του πολιτικού συστήματος, αφού μέρος των πολιτικών πρωταγωνιστών, με τις πράξεις τους αποδυναμώνουν το ίδιο το πολιτικό σύστημα και εισαγάγουν σ’ αυτό τον παράγοντα της ρευστότητας, που αύριο ο παράγοντας αυτός θα είναι που θα απειλήσει και τους ίδιους κ.ο.κ.

Με άλλα λόγια, στο λάκκο που σκάβουν χρόνια τώρα στον Καραμανλή, είναι παραπάνω από σίγουρο ότι αύριο θα πέσουν μέσα και οι ίδιοι!


Ο κυρίαρχος λαός

Οι εκλογές που καλούμαστε να συμμετέχουμε στις 4 Οκτωβρίου είναι κρίσιμες. Στην ανάλυσή μας αυτή προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε εκείνα τα στοιχεία της παθογένειας που σχετίζονται με τα εθνικά μας θέματα και τους χειρισμούς που έγιναν τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση Καραμανλή, με την αντίδραση του διεθνούς παράγοντα στις επιλογές αυτές και με τη στάση που τήρησαν σε όλα αυτά τα κόμματα, οι πολιτικοί, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι εργολάβοι και τα ΜΜΕ.

Ασφαλώς το κριτήριο με βάση το οποίο αποφασίζει ο κάθε ψηφοφόρος για το πού θα δώσει την ψήφο του, δεν επηρεάζεται μόνο από τα εθνικά μας θέματα και τις επιλογές του κάθε πολιτικού και του κάθε κόμματος στα θέματα αυτά.

Καλό θα είναι, όμως, τη φορά αυτή να συνυπολογίσουμε με αυξημένη υπευθυνότητα όλους τους παράγοντες που θα κρίνουν την επιλογή μας και παίρνοντας την τελική απόφαση, να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στα εθνικά μας θέματα και τη στάση που τήρησαν και προαναγγέλλουν ότι θα τηρήσουν κόμματα και πολιτικά πρόσωπα το επόμενο κρίσιμο διάστημα, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν ότι στην προκείμενη περίπτωση το διακύβευμα δεν είναι το επίπεδο του μισθού, η σύνταξη, το ασφαλιστικό μας ταμείο και γενικά η ποιότητα ζωής. Όλα αυτά, με προσπάθειες μερικών ετών μπορεί να διορθωθούν.

Όταν, όμως, το διακύβευμα είναι τα εθνικά μας θέματα, ανεύθυνοι χειρισμοί που είναι δυνατόν να γίνουν για να «τηρήσουν κάποιοι τις υποσχέσεις που έδωσαν και να κατευνάσουν τον διεθνή παράγοντα», μπορεί να οδηγήσουν σε εθνικές απώλειες, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι σχεδόν αδύνατον να επανορθωθούν. Ζωντανό παράδειγμα η Κύπρος, το 40% της οποίας παραμένει υπό τουρκική κατοχή επί 35 χρόνια.

Ο κυρίαρχος ελληνικός λαός, που τόσο έχει αγωνιστεί και τόσα έχει προσφέρει στην πολύπαθη πατρίδα μας, έχει το λόγο.



http://spynews-gr.blogspot.com/2009/09/t.html