Ενδιαφέροντα άρθρα από την Εφημερίδα "Παρόν"

«ΟΔΗΓΙΕΣ» ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ Ο ΝΙΜΙΤΣ!

	Ύπουλα έβαλε στο τραπέζι δήθεν... αθώα τα περί «Μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας»
	Στόχος να εμφανιστεί ότι η Ελλάδα είναι αυτή που δεν θέλει λύση

ΣΕ... «παιχνίδι» ανοιχτά κατά της Ελλάδας εξελίσσεται η μεσολαβητική προσπάθεια του Μάθιου Νίμιτς, γεγονός που κατέστη ακόμη περισσότερο σαφές στη διάρκεια των πρόσφατων συνομιλιών που είχε σε Αθήνα και Σκόπια.
Λίγο πριν αναχωρήσει από τη Ν. Υόρκη για να έρθει στα μέρη μας, ο κ. Νίμιτς άφησε στο γραφείο του στον ΟΗΕ την «ταυτότητα» (και μαζί την αντικειμενικότητα) του ειδικού μεσολαβητή και ανέλαβε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα που πραγματικά εκπροσωπεί. Δηλαδή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και -όπως αναφέρουν οι πληροφορίες- του γνωστού επιχειρηματία Τζόρτζ Σόρος που τα τελευταία χρόνια έχει επενδύσει τεράστια ποσά προκειμένου να προωθήσει, όχι χωρίς αντάλλαγμα υποθέτουμε, τις θέσεις της γειτονικής χώρας. Στις συνομιλίες που είχε με την Ντ. Μπακογιάννη, αλλά και τον πρέσβη Αδ. Βασιλάκη, άσκησε ασφυκτικές πιέσεις για άμεση επίλυση του προβλήματος με υποχώρηση της Αθήνας, αφήνοντας στους συνομιλητές του να καταλάβουν ότι σε περίπτωση «ναυαγίου» στις συζητήσεις, οι ευθύνες θα πέσουν εξ ολοκλήρου στην ελληνική πλευρά. Θέλοντας μάλιστα να προκαταλάβει τα πράγματα, αναχωρώντας από τα Σκόπια με προορισμό τη χώρα μας, είχε δηλώσει αισιόδοξος ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί μέχρι το τέλος του 2009. Αν και επισήμως από την κυβέρνηση λέγεται ότι ο κ. Νίμιτς δεν έθεσε κανένα άλλο θέμα πέραν του ονόματος, πληροφορίες από διπλωματικές πηγές επιμένουν ότι μετέφερε τους όρους των Σκοπίων για αναγνώριση εκ μέρους της Ελλάδος της «μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας». Άλλωστε και στις δημόσιες δηλώσεις του σημείωσε ότι στα Σκόπια υπάρχει μια γλώσσα και μια εθνότητα, ότι αυτά αποτελούν μια πραγματικότητα και κάτι πρέπει να γίνει. Ενισχυτική των πληροφοριών ότι ο μεσολαβητής προωθεί και τα θέματα αυτά είναι και η συνέντευξη του βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Φ. Γκόρντον στη «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής, όπου μεταξύ άλλων σημειώνει ότι «αναπόφευκτα τα μέρη συζητούν και άλλες πτυχές πέραν του ονόματος» και ότι «κάθε διαπραγμάτευση απαιτεί συμβιβασμούς και εκατέρωθεν διαπραγματεύσεις».

Στις επίσημες δηλώσεις της η κ. Μπακογιάννη ανέφερε ότι ερχόμενος στην Αθήνα ο μεσολαβητής του ΟΗΕ έφερε τροποποιημένες προτάσεις τις οποίες θα μελετήσει η κυβέρνηση και θα απαντήσει εγγράφως. Πληροφορίες ωστόσο από διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι τίποτα νέο δεν προσκόμισε και άρα δεν πρέπει να αναμένονται σύντομα εξελίξεις στο ζήτημα και πολύ περισσότερο λύση του προβλήματος, όπως προσδοκά και πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση ο κ. Νίμιτς. Σύμφωνα μάλιστα με τις εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών, αυτός ήταν και ο σκοπός της συνάντησής του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, να τον... πείσει δηλαδή ότι δεν πρέπει να αντιδράσει στις λύσεις που προωθεί ο ΟΗΕ και ενδεχομένως αποδεχθεί η κυβέρνηση!

Στο Μέγαρο Μαξίμου πάλι δεν συζητούν καν το ενδεχόμενο ενός «εθνικού συμβιβασμού» και φροντίζουν να το διαμηνύσουν προς κάθε κατεύθυνση. Κορυφαίοι παράγοντες που γνωρίζουν τις βαθύτερες σκέψεις του κ. Καραμανλή αποκλείουν κατηγορηματικά την πιθανότητα ενός συμβιβασμού. «Όποιες κι αν είναι οι πιέσεις που θα δεχτεί, δεν πρόκειται να κάνει πίσω» σημειώνουν. Δεν θα ήθελε άλλωστε να στιγματιστεί η θητεία του στην πρωθυπουργία και από μια «ήττα» στα εθνικά θέματα. Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Πιθανότατα τίποτα. Η προσπάθεια θα αποβεί άκαρπη για μια ακόμη φορά και η υπόθεση θα μετατεθεί για μετά τον Μάρτιο, καθώς καμιά κυβέρνηση δεν θα αποτολμούσε έναν επώδυνο συμβιβασμό στα εθνικά θέματα καθ' οδόν προς τις εκλογές. Άλλωστε κι ο ίδιος ο κ. Νίμιτς, όταν ο κ. Παπανδρέου του είπε ότι σύντομα θα έχουμε εκλογές στην Ελλάδα, παραδέχθηκε ότι τόσο σοβαρά ζητήματα δεν λύνονται σε περιόδους εκλογών.

υπουργείο Εξω(φρεν)ικών
• Μάλλον είναι οικογενειακό το να μην πιστεύουν στην οικογένεια Μητσοτάκη ότι το Σκοπιανό είναι εθνικό ζήτημα. Η κ. Μπακογιάννη είναι γνωστό ότι, ακόμη και μετά το βέτο που προέβαλε ο κ. Καραμανλής στο Βουκουρέστι, αναζητούσε τρόπους για εξεύρεση συμβιβασμού που θα παρέκαμπταν τα σημεία εκείνα της ελληνικής θέσης τα οποία απέρριπταν οι Σκοπιανοί…
• Για να μην επαναλαμβάνουμε την ιστορία: Η κ. Μπακογιάννη ζήτησε το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» από τους Αμερικανούς (στη συνάντησή της με την Κοντολίζα Ράις στην Ουάσινγκτον) και αυτό ακριβώς της έδωσαν. Το εύρος χρήσης ποτέ δεν τέθηκε με «φανατισμό» από το υπουργείο Εξωτερικών. Ούτε φυσικά το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας… Έτσι δίνεται η δυνατότητα στον κ. Νίμιτς να δηλώνει αισιόδοξος…
• Οι Σκοπιανοί έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι, καθώς το πλαίσιο Νίμιτς οδηγεί ουσιαστικά σε μια παραλλαγή της διπλής ονομασίας. Το «Βόρεια Μακεδονία» θα είναι για κάποιους διεθνείς οργανισμούς και για την Ελλάδα, και όλοι οι άλλοι θα χρησιμοποιούν το όνομα που επιλέγουν. Και ως γνωστόν στις διμερείς σχέσεις, εφόσον τα Σκόπια δεν επιθυμούν (και κανείς δεν τους το επιβάλλει) να χρησιμοποιούν το νέο όνομα, όλος ο κόσμος θα συνεχίσει να συνάπτει σχέσεις με τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
• Εκτός αν μας πουν ότι θα γίνει η συμφωνία, θα δώσουμε διαβατήριο για ΝΑΤΟ και ΕΕ στη χώρα που σχεδόν παντού θα ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και μετά ο αγώνας θα συνεχισθεί στα επόμενα... πενήντα χρόνια για να πείσουμε τις χώρες του πλανήτη να αποαναγνωρίσουν και να δεχθούν τη νέα ονομασία…
Και κάτι ακόμη: Το θεμα της ταυτότητας και της γλώσσας δεν είναι κάτι τυπικό, όπως το εμφανίζουν ορισμένοι. Αποτελεί βασικό και κυρίαρχο συστατικό του μακεδονισμού, του οποίου το άλλο σκέλος είναι το θέμα της ονομασίας.
Εάν δεν υπάρχει πρόβλεψη απολύτως για erga omnes χρήση της νέας ονομασίας, τότε αυτομάτως προκύπτει θέμα καθορισμού στη διαδικασία και του πώς θα ονομάζεται η εθνικότητα και η γλώσσα. (Αν υπήρχε μόνο μία ονομασία ήταν αυτονόητο ότι θα ήταν ταυτόσημες και η εθνικότητα και η γλώσσα.)
• Τις εξυπνάδες του κ. Νίμιτς ότι η διαφορά αφορά στο όνομα μόνο (και ότι η εθνικότητα και η γλώσσα είναι γνωστές και επομένως δεν έχει σημασία να ασχοληθεί κανείς μαζί τους) σπεύδουν δυστυχώς να τις υποδεχθούν με ανακούφιση κάποιοι στη Βασ. Σοφίας. Είναι οι διαχρονικοί οπαδοί της ήσσονος εθνικής προσπάθειας και του διακαούς πόθου να γίνουν αρεστοί στην εκάστοτε κ. Κοντολίζα ή κ. Χίλαρι.
• Ετοιμάζονται να δώσουν το Σκοπιανό και νομίζουν ότι θα τους γράψει η ιστορία επειδή η κ. Χίλαρι, μετά τους εξευτελιστικούς όρους και προϋποθέσεις, θα καταργήσει μέχρι το τέλος του χρόνου τη βίζα για τους έλληνες πολίτες…
• Αλήθεια, πότε θα μιλήσει η Αθήνα για την εκλογική διαδικασία στην Αλβανία; Και ως προεδρεύουσα του ΟΑΣΕ, αλλά και διμερώς, η Ελλάδα όφειλε να τοποθετηθεί για τη διαδικασία η οποία μάλλον θα έπρεπε να αφήσει την Αλβανία στον προθάλαμο της ΕΕ για αρκετό διάστημα ακόμη.
Όσο για τις επιλογές του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών δεν χρειάζεται να πούμε οτιδήποτε. Αρκεί να δει κανείς τα αποτελέσματα. Το ΚΕΑΔ από τρεις βουλευτές που είχε εξέλεξε μόνον τον πρόεδρό του Β. Ντούλε (πετυχαίνοντας τον... προσωπικό στόχο του), ενώ εξελέγησαν πέντε ακόμη μειονοτικοί με τα δύο μεγάλα κόμματα. Το μήνυμα της μειονότητας είναι καθαρό, η ιδιότητα του μέλους της ελληνικής μειονότητας και η εθνική καταγωγή δεν έχει σχέση με την πολιτική τοποθέτηση…
• Πολύ περισσότερο όταν η ηγεσία της μειονότητας έχει αποξενωθεί πλήρως από τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου και τα τελευταία χρόνια επιδίδεται σε προσωπικά παιχνίδια… Παίζοντας πότε με τον Μπερίσα, πότε με τον Νάνο, ποτέ με τον Ράμα. Δηλώνοντας ακραιφνώς ΠΑΣΟΚοι ή εθνικόφρονες… Και η Αθήνα, όταν θεωρεί ότι έχει να αποκομίσει πολιτικά οφέλη στο εσωτερικό, προσφέρει τα πάντα αφειδώς και όταν κρίνει ότι δεν είναι αναγκαίο, απλώς γυρίζει την πλάτη. Και το αποτέλεσμα το είδαμε…
• Για την ιστορία, και δυστυχώς η Ιστορία θα το καταγράψει, το κόμμα των Τσάμηδων εξέλεξε έναν βουλευτή (όσους και το ΚΕΑΔ). Ο κ. Ταχίρ Μουχεντίνι μάλιστα δηλώνει ότι το πρώτο που θα ζητήσει από τον (κατά τα φαινόμενα) νικητή των εκλογών Σ. Μπερίσα είναι να υπάρχει τσάμης βουλευτής στην αλβανική αντιπροσωπεία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, για να θέσει εκεί τα ζητήματα των Τσάμηδων. Προς το παρόν πάντως, και μόλις συγκροτηθεί σε σώμα η αλβανική Βουλή, να περιμένετε την κατάθεση ψηφίσματος για τους Τσάμηδες.
• Η κυρία υπουργός βρήκε τον εκπρόσωπο Τύπου που χρόνια αναζητούσε. Ο κ. Δαλαβέκουρας έχει διαπρέψει, προς το παρόν, όχι τόσο στην ενημέρωση όσο στον συντονισμό των συνεντεύξεων Τύπου της κ. Μπακογιάννη. Εξάλλου δεν είναι και δύσκολη δουλειά. Στην επίσκεψη Νίμιτς η ενημέρωση που έδινε ήταν πίσω και από τα δημοσιεύματα του Τύπου των Σκοπίων. Αλλά και στην Κέρκυρα ήταν... παιχνιδάκι το να διαλέξει ποιος δημοσιογράφος θα υπέβαλε ερώτηση στη συνάντηση π.χ. της κ. Μπακογιάννη με τον αμερικανό Τζέιμς Στάινμπερκ. Γιατί άντε να τη ρωτούσε κάποιος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το «πράσινο φως» που δίνει στην έκδοση ελλήνων πολιτών στις ΗΠΑ, χώρα όπου και η θανατική ποινή ισχύει και εντελώς διαφορετικό δικαιικό σύστημα ισχύει... Τυχεροί όσοι δεν πέσουν θύματα των νομικών «εξυπηρετήσεων» που έσπευσε και πρόσφερε η Ντόρα στην Ουάσινγκτον.
• Πολλοί τα έχουν βάλει με την κ. Μπακογιάννη, αλλά εκ των… έσω δέχεται τα πιο σκληρά πλήγματα: Ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, με συνεχή αρθρογραφία, όπου απλώς εκφράζει την κοινή λογική, ξετινάζει και αποσυνθέτει την υποτιθέμενη εξωτερική πολιτική την οποία πρεσβεύει η κ. Μπακογιάννη. Το τελευταίο άρθρο του περί «μονογαμικότητας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής επί Ντ. Μπακογιάννη» μάλλον πρέπει να διανεμηθεί όχι μόνο στο υπουργείο Εξωτερικών αλλά και στη… Ρηγίλλης.