Ομοψυχία χρειάζεται τώρα - υπαρχουν άλλα πεδία για κομματικές μάχες

Το Σκοπιανό ζήτημα είναι σε μια κρίσιμη καμπή. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου (ίσως ο Συριζα να θέλει να εξαιρεθεί) πρέπει να ενώσουνε τις δυνάμεις τους και να προωθήσουν μόνιμη λύση, σύμφωνα με την Ιστορική αλήθεια και την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ας αφήσουμε τους μικροκομματισμούς για άλλα θέματα, δόξα το Θεό πολλά προβλήματα έχουμε! Ας δείξουμε ομόνοια και μια φορά!
Δεν είναι και δύσκολο - λίγη σύνεση και η αλήθεια θα λάμψει! και τα προβλήματα μας θα τελειώσουν.

Ακολουθεί άρθρο από το Greece-Salonika
Ελπίζω και η γραφουσα να ασπάζεται τις απόψεις μου για ομοψυχία.

Κίνδυνος για νέο «χαστούκι» στο Σκοπιανό.

Άρθρο της κ.Μαριλένα Κοππά,
ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ.

Η έκθεση για την ευρωπαϊκή πορεία της ΠΓΔΜ, όπως ψηφίστηκε στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 22 Ιανουαρίου, αποτελεί ένα ακόμη χαστούκι για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Με σειρά τροπολογιών που υιοθετήθηκαν από τη συντηρητική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου η έκθεση υποδεικνύει την Ελλάδα ως τη μόνη υπαίτια για τη μη έναρξη των διαπραγματεύσεων της γειτονικής χώρας, στηλιτεύοντας τη χρήση του βέτο από την Ελλάδα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και ζητώντας οι διαπραγματεύσεις να αρχίσουν εντός του έτους.Ομως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η Επιτροπή στη σχετική έκθεση του Δεκεμβρίου τόνισε σαφώς ότι η ΠΓΔΜ δεν πληροί τα βασικά κριτήρια για την έναρξη των διαπραγματεύσεων και κυρίως το κριτήριο της δημοκρατίας: η μεγάλης έκτασης νοθεία στις τελευταίες εκλογές, το συστηματικό μποϊκοτάρισμα του Κοινοβουλίου δεν αποτελούν, όπως τόνισε ο Επίτροπος, πρακτικές ευρωπαϊκής χώρας. Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε και ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα Σκόπια, Ερβέ Φουαρέ. Επεσήμαναν ότι η διαφορά για το όνομα είναι σημαντική, αλλά δεν επηρεάζει τη συνολική κρίση για την πορεία της χώρας. Γιατί αυτή η διάσταση απόψεων; Νομίζω η απάντηση είναι απλή. Η... μεν Επιτροπή κάνει μια τεχνική αποτίμηση και μια ψυχρή καταγραφή της πραγματικότητας. Αντίθετα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί καθρέφτη της κοινής γνώμης, λειτουργεί όχι μόνο με τη λογική αλλά και με το συναίσθημα και τις εντυπώσεις. Η κυβέρνηση Γκρούεφσκι, παρά τις πολλές αδυναμίες, είχε διαρκή παρουσία και φορτισμένη συναισθηματικά επιχειρηματολογία. Η ελληνική πλευρά ήταν απούσα. Και δυστυχώς για μας η εικόνα που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια είναι μιας ισχυρής Ελλάδας που επιδιώκει να εξοντώσει μια μικρή χώρα. Ο εθνικισμός του Γκρούεφσκι, η σύγκρουσή του με τον πρόεδρο για την επίλυση της κρίσης με την Ελλάδα, και οι διαρκείς προκλήσεις δεν φαίνονται πουθενά.
Και εδώ ακριβώς έρχεται η αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης: δεν κατάφερε να πείσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για την πραγματική διάθεσή της για επίλυση, δεν κατάφερε να καταστήσει σαφή την εξέλιξη της ελληνικής θέσης σε ρεαλιστικές απόψεις και με τις αδυναμίες και την ανικανότητά της πέτυχε να καλύψει τη διάσταση απόψεων στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ μεταξύ προέδρου και πρωθυπουργού σχετικά με το ζήτημα του ονόματος.
Εκεί που χρειάστηκε να πείσει απέτυχε. Η παρουσία δεν μετριέται μόνο στις συνόδους κορυφής, αλλά με τη συχνή και αδιάκοπη προσπάθεια επεξήγησης των θέσεων και εξεύρεσης λύσης. Και φυσικά δεν αφορά η μομφή αυτή τις διπλωματικές υπηρεσίες, οι οποίες εκτελούν τα καθήκοντά τους όπως οφείλουν. Αφορά μια πολιτική ηγεσία περισσότερη στραμμένη στα εσωτερικά και τα μικροκομματικά παρά στο εξωτερικό και στα εθνικά ζητήματα. Η έκθεση θα έρθει για ψήφιση στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου στις αρχές του Μαρτίου. Μπορεί να ανατραπεί; Εξαρτάται πρωτίστως από την κυβέρνηση αλλά και από το κόμμα της ΝΔ κατά πόσο θα μπορέσει να πείσει τους συμμάχους της στο Λαϊκό Κόμμα, οι οποίοι κατά κύριο λόγο στήριξαν αυτές τις θέσεις. Οι Σοσιαλιστές καταψήφισαν, σχεδόν στο σύνολό τους, τέτοιου τύπου τροπολογίες. Πάντως τα περιθώρια στενεύουν και δεν υπάρχει η πολυτέλεια για τέτοιου τύπου ήττες.