Η Βραζιλία του χθές, το μέλλον της Ελλάδας?

Μόλις γύρισα από επαγγελματικό ταξίδι 10 ημερών στο Σάο Πάολο, Βραζιλία. Μπορώ να πω ότι δεν ήταν ακριβώς ότι περίμενα, αλλά ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι με ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις…

Η πρώτη εικόνα του Σάο Πάολο είναι μια τεράστια μεγαλούπολη, με πολλούς ουρανοξύστες, μοντέρνα κτίρια με ελικοδρόμια στην κορυφή τους (ναι το Σαο Πάολο εχει το μεγαλύτερο στόλο ελικοπτέρων στον κόσμο – το έμαθα τώρα…) – η πόλη με έντονα Ευρωπαικό (Μεσογειακό θα έλεγα) χρώμα σφύζει με ζωή. Ζώντας λίγες μέρες διακρίνεις τα κυρίαρχα κοινωνικά σώματα, οι παραδοσιάκα πλούσιου και οι άστεγοι, αλλά και μια νέα κυρίαρχη τάξη – Νεόπλουτοι, και αν νομίζετε ότι η Αθήνα βρίθει από αυτούς, κάνετε λάθος….

Η Βραζιλία αυτή τη στιγμή γνωρίζει μια πρωτόγνωρη ανάπτυξη. Τα τελευταία χρόνια και ΑΦΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ η οικονομία τελικά αναπτύσεται – μερικές διαπιστώσεις:
Για πολλά χρόνια (δεκαετίες 80 και 90, αρχες 2000) η Βραζιλία πέρασε έντονο οικονομικό πρόβλημα
Στις μεγάλες πόλεις η εγκληματικότητα ήταν στο ζενιθ (το Σαο Παολο μεχρι πριν μερικά χρόνια είχε το μεγαλύτερο αριθμό δολοφονιών στον κόσμο)
Σύμφωνα με τους συναδέλφους μου, 30 χρόνια πριν η δημόσια παιδεία (δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο) ήταν εξαιρετική, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει, και αν μπορείς στέλνεις το παιδί σου σε ιδιωτικό σχολεία (ανάλογα με την οικονομική σου δυνατότητα και το ανάλογο σχολείο)…
Η σοσιαλιστική κυβέρνηση (3τη θητεία) σε κάθε εκλογική αναμέτρηση υπόσχεται αναβάθμιση της παιδείας – τίποτα δεν έγινε, και δεν προβλέπεται να γίνει (κατα τους ντοπιους εργατικό είναι το κόμα μονο στα χαρτια, η πολιτική είναι πλεόν δεξιά, δεξιά…)
Ιδιωτικοποιήσεις – όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν ιδιωτικοποιηθεί (βλέπε αερομεταφορές)
Οικονομικοί πόροι – η Βράζιλια είναι από τις πιο πλούσιες πλουτοπαραγωγικές χώρες, και πάλι αντιμετώπισε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα… πάντα είχε και μερική παραγωγή πετρελαίου…τα τελευταία 2-3 χρόνια ανακοινώθηκε η ύπαρξη ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ανοικτά της Βραζιλίας… τυχαία έμαθα ότι λίγο πριν γίνει αυτό, το κρατικό μονοπώλιο στην άντληση πετρελαίου έπαψε, το επάγγελμα “άνοιξε” και πλέον πετρελαικοί κολοσσοί έχουν δικαίωμα άντλησης (και μετά”εμφανίστηκε” το τεράστιο κοίτασμα ως δια μαγείας) – μαζί με αυτό ακολούθησε και η οικονομική άνθιση (συμπτώσεις…)
Μετανάστες – τα χρόνια της φτώχειας η Βραζιλία ήταν παράδεισος των παράνομων μεταναστών’ στα κέντρα των μεγαλουπόλεων μαζευονταν χιλιάδες παράνομοι και δούλευαν για ένα κοματι ψωμί (είδα ένα εργοστάσιο, που δουλέυαν μετανάστες, χωρίς χαρτιά, και άδεια να βγουν έξω, στοιβαγμένοι σε μια γωνία για να κοιμούνται….) – τώρα βεβαια ξαφνικά η αστυνομία ‘έγινε πιο αποτελεσματική και σχεδόν εχουν εκδιωχθεί όλοι…
έντονη φτώχεια, και πλούτος – 2 τάξεις μονο…αλλά smartphone όλοι τους….

Μυρίζει κάτι απο Ελλάδα του αύριο?….

Πηγή

Δύο άρθρα που πρέπει να διαβαστούν από όλους μας!

Πηγή

Όπως έχω πει πολλές φορές από αυτό το ηλεκτρονικό βήμα, το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει η Ελλάδα δεν είναι η Κρίση της Οικονομίας, αλλά η Κρίση του Πολιτισμού μας. Υπεύθυνοι για αυτό είναι όλοι μας. Αυτό που επιταχύνει ραγδαία την καταστροφή μας είναι η λαθρομετανάστευση, η οποία πλέον τείνει να ξεπεράσει την όποια λύση δύναται να βρεθεί. Ο Φαήλος Κρανιδιώτης, με δύο άρθρα πριν 25 μέρες περίπου, στην εφημερίδα «Δημοκρατία», έδωσε ωμά και ξεκάθαρα την πραγματική διάσταση του Εθνικού Προβλήματος, που είναι πρώτα από όλα άρρηκτο κομμάτι της Κρίσης του Πολιτισμού μας. Εάν θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια μας σε αυτό, τότε θα το πληρώσουμε ακριβά εμείς και τα παιδιά μας. Διαβάστε τα άρθρα, ξεχάστε τις όποιες κομματικές ή ιδεολογικές εμμονές, και......ΞΥΠΝΗΣΤΕ.

Ήδη η Ευρώπη πλέον, και μετά την χθεσινή γελοία συμφωνία με το κράτος Δουλέμπορος που λέγεται Τουρκία για επαναπροώθηση μετά από 3 χρόνια, δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν την ενδιαφέρει το πρόβλημα που έχει η χώρα μας. Μας θεωρούν τον βόθρο της Ευρώπης. Μόνο εμείς μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα αυτό και κανένας άλλος. Ακολουθούν τα άρθρα:

Οι Μουσαφιραίοι

29-12-10
Στα τέλη του '70 ήταν Ιρακινοί λιποτάκτες και φυγόστρατοι του περσοϊρακινού πολέμου.
Ακολούθησαν Τούρκοι και Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες με το πραξικόπημα του Εβρέν το 1980. Πάλι όμως ήταν λίγοι, μια αναφομοίωτη νησίδα στην μονομπλόκ Ορθόδοξη Ελλάδα, όπου η ποικιλία ήταν μόνο “εσωτερική”, ελληνική.
Όταν έπεσε ο πειναλέος “παράδεισος” του Χότζα και των συντρόφων του, η αλβανική πλημμυρίδα των αθλίων ξεχύθηκε προς την Ελλάδα και την Ιταλία. Τόσκοι, Γκέγκηδες και Τσάμηδες, μουσουλμάνοι, ορθόδοξοι και μιδρίτες, πήραν τ' αρχαία μονοπάτια του Νότου. Η πλειοψηφία τίμιοι κι εργατικοί, φαμελιάρηδες, ανάκατοι όμως με μια διακριτή μειοψηφία φυλακόβιων πλιατσικολόγων. Φονιάδες, ληστές, νταβατζήδες και πρεζέμποροι, κατέλαβαν τα εδώλια του Μικτού Ορκωτού, του Τριμελούς Κακουργημάτων και τις φυλακές, κάνοντας καθημερινότητα εγκλήματα ασύλληπτης αγριότητας.
Στο πέρασμα του χρόνου παιδιά γεννήθηκαν εδώ, πήγαν σχολείο, ξέρω πολλούς που τα βάφτισαν, βαφτίστηκαν κι οι ίδιοι. Τους αφομοιώνει η ζωή, δίχως σχέδιο της αστείας Πολιτείας μας, της οποίας κάτι καραπροοδευτικοί “λειτουργοί” προσπαθούν αντιθέτως να κρατήσουν τα τείχη, να μην χωνευθούν στον Ελληνισμό, αλλά να μείνουν ξένο κι εχθρικό σώμα, στο όνομα της μπατιρημένης πολυπολιτισμικότητας. Μετά όμως την 11/9 και τις “απελευθερωτικές εκστρατείες των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, η χώρα μας υφίσταται έναν οργανωμένο ισλαμικό εποικισμό.
Στην αρχή η ανάγκη οδηγούσε εξαθλιωμένους ανθρώπους από τις διαλυμένες χώρες τους στα σύνορά μας. Γρήγορα όμως το κράτος πρεζέμπορος, η Τουρκία, μετατράπηκε στον μεγαλύτερο δουλέμπορο. Κεμαλικοί και τώρα ισλαμοφασίστες οργανωμένα πλέον σπρώχνουν κοπάδια Πακιστανών, Αφγανών κ.ά. προς την Ελλάδα.
Για κάθε κεφάλι ο Στρατός, η Στρατοχωροφυλακή, το τουρκικό Λιμενικό και κυβερνητικοί αξιωματούχοι παίρνουν και μοιράζονται με τους μαφιόζους από τρεις έως δέκα χιλιάδες δολάρια. Ενίοτε οι συμμορίες κάνουν και “πίστωση”. Καθυστέρηση εξόφλησης οδηγεί σε απαγωγή κι εγκλεισμό των “οφειλετών” από ομοεθνείς, με συνεχείς βιασμούς και βασανιστήρια, ώσπου η οικογένεια στη Λαχώρη να ξοφλήσει τα χρεωστούμενα.
Οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας είναι πολύ συγκεκριμένοι:
α) διάρρηξη κι αποσταθεροποίηση του εθνικού, θρησκευτικού και οικονομικού ιστού της Ελλάδας,
β) καταπόνηση των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας,
γ) δημιουργία ολοένα και μεγαλύτερης ισαλμικής μειονότητας στην Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Παλαιότερα ο Στρατός, οι συνοριοφύλακες και το Λιμενικό έπιαναν 10, έσπρωχναν πίσω 30, τους ξέφευγαν άλλοι 10.
Από τον Νοέμβριο του 2009 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει δώσει ρητές εντολές που απαγορεύουν την άμεση επαναπροώθηση, την ανάσχεση των λαθρομεταναστών. Πλέον περνούν όλοι!
Τώρα πια οι ορδές των Αφγανών, Πακιστανών κ.λ.π. περνούν τα σύνορα και ψάχνουν αυτοί να βρούν τον Στρατό και την Αστυνομία! Διότι γνωρίζουν την συνέχεια. Θα μεταφερθούν στα Κέντρα Υποδοχής, θα φάνε, θα πιούνε, θα ξεκουραστούνε και χωρίς να περάσουν ιατρικές εξετάσεις, αφού “καταγραφούν”, μετά από τρεις μέρες θα πάρουν το ΚΤΕΛ για την Αθήνα. Σε λίγο ο τύφος, η πανώλη, οι πιο απίθανες ξεχασμένες αρρώστιες θα μας σκουντάνε τον ώμο.
Κάπως έτσι, αδέρφια, το κέντρο της Αθήνας, η Πάτρα, γεμίζουν γοργά πλέον με στίφη μουσουλμάνων. Οι κυριλέ συναυλίες, με τους σωματοφύλακες και τις λιμουζίνες απέξω, δεν λύνουν το πρόβλημα.
Οι γειτονιές μας κι οι δημόσιοι χώροι υφίστανται έναν βίαιο εποικισμό. Στρατιές ασύμβατων με τον Ελληνισμό κι αναφομοίωτων με την κοινωνία μας μουσουλμάνων εισρέουν κάθε μήνα.
Οι συμπλοκές στον Αγιο Παντελεήμονα και οι οδομαχίες στην Πάτρα είναι μόνο η πρόγευση του μέλλοντος. Η πολιτική της κυβέρνησης παραβιάζει το Σύνταγμα και τους Νόμους, μαχαιρώνει το εθνικό συμφέρον.
Σε λίγο θα έχουμε 1.000.000 κι αύριο 2.000.000 μουσουλμάνους. Κάθε μέρα μπαίνουν κι άλλοι. Ήδη διεκδικούν δικαιώματα κι η δημόσια προσευχή τους σε κεντρικές πλατείες των Αθηνών δεν ήταν παρά μια επίδειξη δύναμης.
Στον Πειραιά αυτομαστιγώνονταν οι σιίτες και στον Άγιο Παντελεήμονα σφάζανε αρνιά στις ταράτσες. Σε λίγο θα ζητήσουν να γίνει το κουρμπάν μπαϊράμ επίσημη αργία του κράτους. Κι η Τουρκία καραδοκεί με ρόλο “προστάτη”.
Η καταστροφή του ιστορικού κέντρου και των λαϊκών γειτονιών της Αθήνας είναι γεγονός. Περπατάς και νομίζεις πως είσαι στη Λαχώρη ή στην καλύτερη περίπτωση στο διαλυμένο Χάρλεμ του 1970. Στρατιές μαύρων πορνών, Σομαλών και Νηγηριανών νταβατζήδων και πρεζέμπορων κατέλαβαν τους δρόμους και τις πλατείες. Τα “κορίτσια” τα βράδια φτάνουν διεσπαρμένες ως το Χαϊδάρι αλλά στη Βικτώρια, το Μουσείο και τα πέριξ είναι σαν στο σπίτι τους.
Η πρέζα στην Ομόνοια πουλιέται πλέον απροκάλυπτα κι οι πολυπολιτισμικοί έργοι μαύροι έχουν πλέον τη λιανική της άσπρης στα χέρια τους. Τα πλήθη των κατεδαφισμένων ψυχών με τα σάπια δόντια, τα έλκη και τους βλενονυγμούς που συρρέουν μόλις πέσει ο ήλιος δείχνουν ότι η φάμπρικα αυτή δεν έχει κρίση. Δουλεύει διπλοβάρδια στην κατουρημένη κεντρική πλατεία του κλεινού Αστεως. Δεκάρικα και εικοσάρικα αποσπασμένα από δαρμένες μανάδες ή κερδισμένα στην πορνεία, κλεμμένα ή ψιλά από επαιτεία αλλάζουν φανερά χέρια μπροστά στο Ειρηνοδικείο. Οι μικροπωλητές κινέζικων σκουπιδιών στα φανάρια και οι καθαριστές τζαμιών, στ' αλήθεια επαίτες, ανήκουν σε συμμορίες με αρχηγούς και “περιοχές ευθύνης”. Ενίοτε συμπλέκονται βίαια για το λουφέ ή το πόστο.
Η εξαθλίωση των γειτονιών μας βαθαίνει μέρα με τη μέρα και τα δικαιώματα των νομίμων πολιτών ευτελίζονται από τη συμπεριφορά των παρανόμων μουσαφιραίων και του άμεσου συνεργού τους, που είναι η κυβέρνηση του Μνημονίου. Όλοι ξεχνούν πως το πρώτιστο δικαίωμα, μάνα όλων των δικαιωμάτων, είναι το δικαίωμα στην ασφάλεια. Προϋπόθεση της Παιδείας, της Υγείας, της Οικονομίας είναι ασφαλή σύνορα, ασφαλή σπίτια, ασφαλείς δημόσιοι χώροι.
Η λύση δεν είναι μεσοβέζικη, light με χαμηλά λιπαρά. Σφράγισμα συνόρων, επί τόπου ανάσχεση με την άσκηση της απαραίτητης βίας, μαζικές συλλήψεις, κράτηση σε στρατόπεδα και απελάσεις. Κυρίως όμως καταγγελία του κράτους δουλεμπόρου, του πρωταθλητή των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όλους αυτούς τους εμπορέυεται η Τουρκία. Αποσταθεροποιεί την Ελλάδα και μακροπρόθεσμα την Ευρώπη. Για να σοβαρευτεί όμως το κράτος-κωμωδία, πρέπει να φύγουν οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” της πολιτικής ορθότητας. Γιατί απέναντι έχουμε το κράτος – συμμορία.

============================

«ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ» ΚΟΧΙΜΠΑ
5-1-2011
Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι και κυκλοφορήσει το προηγούμενο άρθρο μου στη "δημοκρατία" για τη λαθρομετανάστευση και τον εγκληματικό ρόλο της Τουρκίας, άρχισαν τα όργανα. Οι ιέρειες της "πολιτικής ορθότητας", οι "αριστεροί" με τις δεξιές τσέπες και οι ντεμί σεζόν τρόφιμοι των πολιτικών ιδρυμάτων εξανέστησαν στα ερτζιανά και σπάσανε τα μολύβια τους από κολωνακιώτικο μένος στα περιτυλίγματα των cd, που υποδύονται τις εφημερίδες του Μνημονίου.
Οι γνωστές γιάφκες της βαριάς κι ασήκωτης προόδου στο Ντα Κάπο και το Τζάκσον ανταριάστηκαν. Φρεσκοαναμμένα κοχίμπα τσακίστηκαν από θυμό στα κρινοδάχτυλα των μπιστικών της καθεστωτικής παραπληροφόρησης. Αυτοί που θέλουν οι Πακιστανοί κι οι Αφγανοί να μένουν στις γειτονιές των άλλων θύμωσαν. Γι' αυτό λοιπόν θα θέσω μερικά απλά ερωτήματα
Τι σχέση έχει με τα ανθρώπινα δικαιώματα η παράνομη είσοδος κι η ασύδοτη δράση των Σομαλών και Νιγηριανών νταβατζήδων και ναρκέμπορων; Πόσο αριστερή ή έστω προοδευτική είναι η κακουργηματική δράση των δουλεμπορικών συμμοριών που απαρτίζονται από τούρκους μαφιόζους, στρατιωτικούς, στρατοχωροφύλακες, λιμενικούς και τους Αφγανούς ή Πακιστανούς συνεργούς τους, που εκμεταλεύονται, διακινούν κι ενίοτε βασανίζουν ή σκοτώνουν για τα "ναύλα" κοπάδια εξαθλιωμένων συμπατριωτών τους;
Ποιός καταστατικός χάρτης περιλαμβάνει τα "μπάτε σκύλοι, αλέστε" δικαιώματα των δουλεμπόρων, των προαγωγών, των ντίλερ της ηρωίνης;
Ποιό προοδευτιλίκι περιλαμβάνει τους Κοσοβάρους, που εξαπατούν, εγκλέιουν και "σπάνε" με ομαδικούς βιασμούς δύστυχα κορίτσια από την Αν. Ευρώπη, τα οποία μετά εξάγονται για πορνεία από τη ληστρική "δημοκρατία" του εμπόρου ανθρωπίνων οργάνων, Χασίμ Θάτσι, και στην Ελλάδα, πωλούμενες στους προαγωγούς με το κεφάλι, σαν μοσχάρια;
Οι μαύροι πωλητές cd και "μαϊμούδων" με τα απλωμένα πανιά μπροστά στα νόμιμα μαγαζιά που ξεσχίζει κι οδηγεί στο λουκέτο η κρίση, δεν είναι παρά η λιανική της ιταλικής μαφίας. Διαβάστε τα συγκλονιστικά "Γόμμορα" του Ρομπέρτο Σαβιάνο ή δείτε τη βραβευμένη στις Κάννες ομώνυμη ταινία του Ματέο Γκαρόνε, βασισμένη στο βιβλίο. Θα μάθετε ότι ο χαλαρός μαυρούλης με τους τρεις τσιλιαδόρους στην Ερμού όχι μόνο δεν πληρώνει φόρους, ΦΠΑ, ΤΕΒΕ και άλλα μπανάλ, όχι μόνο βοηθάει στο κλείσιμο νόμιμων επιχειρήσεων, αλλά μπήκε παράνομα στη χώρα, επικαλείται "μαϊμού" διώξεις για να ζητήσει πολιτικό άσυλο και σου πουλάει "μαϊμούδες", με τα κολλαριστά ευρώπουλά σου να καταλήγουν εν μέρει, κατευθείαν στ' αφεντικά της ναπολιτάνικης Καμόρα και των άλλων εγκληματικών οργανώσεων.
Οι παράνομοι, αδέρφια, δεν έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους νόμιμους. Όποιος είναι υπέρ της ελεύθερης κι ασύδοτης εισόδου λαθρομεταναστών ή υπηρετεί ξένα συμφέροντα ή είναι ηλίθιος. Σίγουρα πάντως είναι υπέρ της μαύρης εργασίας. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που θέλουν μεροκάματα πείνας.
Η ασφάλεια στα σύνορα, στους δρόμους, στα σπίτια είναι συνταγματική επιταγή κι αναφαίρετο δικαίωμα του Έλληνα πολίτη. Όχι, δεν είμαστε ο περιούσιος λαός, δεν είμαστε οι εκλεκτοί κι οι λαθρομετανάστες δεν είναι υπάνθρωποι ούτε ανθρώπινα σκουπίδια. Αυτοί που τους εκμεταλεύονται και τους απομυζούν, οι δουλέμποροι και οι επικοινωνιακοί "συνήγοροί" τους είναι.
Η Πατρίδα όμως είναι το σπίτι μας. Στο σπίτι του ο καθένας από εσάς ζει με την οικογένειά του και μπορεί να φιλοξενήσει και άλλους τέσσερις, πέντε, άντε δέκα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης κι αυτό όχι για πάντα. Δεν μπορείς να φιλοξενήσεις 40 ή 50. Δεν μπορεί κανείς να σας απαιτήσει να είναι η πόρτα ορθάνοιχτη και να μπιανοβγαίνει όποιος του καπνίσει. Δεν θα ανεχόστασαν ποτέ κάποιος γείτονας να πλουτίζει πουλώντας σε ξένους είσοδο και διαμονή στο δικό ΣΑΣ σπίτι, όπως κάνει το κράτος - δουλέμπορος, η Τουρκία.
Δεν θα δεχόστασαν ποτέ οι παράνομοι "φιλοξενούμενοι" σας να σας επιβάλλουν τον τρόπο ζωής τους, να κάνουν με το ζόρι ναμάζι στο σαλόνι σας.
Ο Αντώνης Σαμαράς είπε πέρυσι ότι "είμαστε χώρα, δεν είμαστε χώρος, είμαστε λαός, δεν είμαστε πληθυσμός".
Έχουμε κοινή γλώσσα, καταγωγή, θρησκεία. Είμαστε η Πατρίδα. Εμείς όλοι.
Η προστασία των συνόρων, η διαφύλαξη της εθνικής, θρησκευτικής και κοινωνικής συνοχής είναι πατριωτικό καθήκον και συνταγματική επιταγή. Η ανοχή στην παρανομία, η δικαιολόγηση αυτής, είναι εγκλήματα.
Μια άνευ προηγουμένου ισλαμική εισβολή βρίσκεται σε εξέλιξη με τη σύμπραξη της Τουρκίας, του κράτους - δουλεμπόρου.
Η απειλή δεν είναι απειλή, είναι πράξη, ανοιχτός καθημερινός πόλεμος.
Η κυβέρνηση, αφού με τις εντολές της, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, άφησε ασύδοτες τις δουλεμπορικές συμμορίες να σπρώχνουν στρατιές μέσα στα σύνορά μας, τώρα ανακοινώνει .... μέτρα. Το 23% της άκρας Δεξιάς σε γειτονιές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας αλλά και η οργή των πολιτών που ζούν σε συνοικίες που έχουν μεταβληθεί σε χωματερές ψυχών φαίνεται πως τράβηξαν το μανίκι της χαρωπής ΜΚΟ, που υποδύεται την κυβέρνηση.
Για τον λόγο αυτό ή γιατί διαβάζει "δημοκρατία" ο υπουργός Προ. Πο., Χρήστος Παπουτσής, μετά από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, κυρίως μουσουλμάνους, εξαγγέλλει τείχος στο Εβρο και "σκούπα" στην εκπορθημένη Πάτρα. Θυμόμαστε πέρυσι όταν συνεπλάκησαν με λοστούς και μαχαίρια Αφγανοί με Σομαλούς και κυνηγώντας οι μεν τους δε μπήκαν σε εκκλησία, όπου γινόταν γάμος; Το πατρινό ζευγάρι θα έχει αξέχαστες φωτογραφίες από το μυστήριο!
Οι πραγματικοί φασίστες καθυβρίζουν τους απλούς ανθρώπους θεωρώντας τους "ρατσιστές". Πάνε στις εξαθλιωμένες γειτονιές και κάνουν πολιτικό και δημοσιογραφικό τουρισμό. Πόρνες, νταβατζήδες, ναρκέμποροι, παράνομοι λιανοπωλητές της Μαφίας, επαίτες και κοπάδια ξέμπαρκων δύστυχων που ψάχνουν τρόπο να φύγουν στη Δυτική Ευρώπη είναι η ατραξιόν.
Μετά, μόλις σκοτεινιάσει, τα «αντιρατσιστικά» κοχίμπα, οι παχιές ΜΚΟ και τα «προοδευτικά» montblanc της παραπληροφόρησης θα αποσυρθούν στην ασφάλεια των σπιτιών τους στο Κολωνάκι, στο Ψυχικό και στην Εκάλη, ενώ οι μικρονυκοκυραίοι θα μείνουν αμανάτι με τους μουσαφίρηδες, που ποτέ δεν προσκάλεσαν, με την υποβάθμιση, την εξαθλίωση και την εγκληματικότητα.
Η τήρηση του νόμου δεν είναι δα καμιά φοβερή επανάσταση, όμως μπορεί, σχεδόν τζάμπα, να αλλάξει την ποιότητα ζωής των απλών ανθρώπων προς το καλύτερο.

Όποιοι δικαιούνται πραγματικά πολιτικό άσυλο, όποιοι έχουν αληθινούς ανθρωπιστικούς λόγους, θα μπορούν κατ' εξαίρεση να μείνουν. Όσοι χρειάζονται για την οικονομική παραγωγή θα προσκαλούνται και θα έρχονται νόμιμα. Όσους πραγματικά χρειαζόμαστε. Με μηχανισμούς υποδοχής και αφομοίωσης, μετα πλήρη δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων, εαν θα υπάρχουν σε λίγο τέτοια.
Μην ακούτε τους «προοδευτικούς», αληθινούς φασίστες. Ψεύδονται ενσυνείδητα. Οι Έλληνες πουθενά δεν πήγαμε σαν ακρίδες. Παντού πήγαμε οργανωμένα, στη σειρά, μετά από ιατρικές εξετάσεις κι αφού μας περίμενε η δουλειά στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Αυστραλίας, στις ΗΠΑ.
Ήμασταν λαός μεταναστών, όχι λαθρομεταναστών. Είμαστε ανθρωπιστές, αλλά δεν είμαστε αυτόχειρες.

Αν δεν είναι προδότες, είναι ηλίθιοι…

Με αφορμή την κατάληψη της Νομικής θα ήθελα να εκφέρω την άποψη μου και εγώ σαν Έλληνας πολίτης – όσο μπορώ ακόμη γιατί με τη ισχύουσα, διαστρεβλωμένη, εφαρμογή της Δημοκρατίας πας μη Έλληνας έχει δικαιώματα ενώ οι Έλληνες μόνο υποχρεώσεις…

Θα ξεκινήσω με μια απλή σημείωση – ο ισχύων νόμος για το άσυλο (που ισχύει εδώ και 25 χρόνια) διασφαλίζει την ελεύθερη διαδόση των ιδεών, σκέψεων, πεποιθήσεων κτλ στον πανεπιστημιακό χώρο – για τη σωστή λειτουργία του χώρου δε διευκρινίζει ότι σε περίπτωση εν εξελίξει πλημμελήματος, η παρελθόντος κακουργήματος, η αστυνομία μπορεί να επέμβει….

κάποιοι ηλιθιοι έχουν παραφράσει την εννοια του ασύλου, και κάποιοι πιο ηλίθιοι τους πιστεύουν και ακολουθούν…

Δε θα ασχοληθώ με τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών – για μένα αφού είναι λαθρομετανάστες πρεπει να επαναπροωθούν στις χώρες καταγωγής του; όσοι θέλουν να μείνουν να κάνουν αίτηση ασύλου – και για όσους βιαστούν να με χαρακτηρίσουν ρατσιστή να ξέρουν ότι και εγώ είμαι μετανάστης σε ξένη χώρα, και σέβομαι όλους του νόμους και έθιμα τους – συμφωνώ η διαφωνώ δεν έχει σημασία

Θα ασχοληθώ με την αντίδραση της κυβέρνησης

1. η αστυνομία δεν μπορέι να σταματήσει τη μετακίνηση ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ? έτσι ισχυρίζεται ο πολύς υπουργός. Αλλά μπορέι να σταμάτει τη μετακίνηση Ελλήνων (βλέπε μετακινήσεις οπαδών…) – τα δίκαια των Ελλήνων που είναι?

2. Η ΣΚΛΗΡΗ αντίδραση του ΓΑΠ ήταν – να εφαρμοστούν οι νόμοι! Θεέ και κύριε για να εφαρμοστουν οι νόμοι στου Ελλαδιστάν χρειάζεται πρωθυπουργική απόφαση! γιατί υπάρχουν νόμοι τότε? Ο υπουργός προσταστίας του Πολίτη έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθέι αφού απέτυχε να προστατευσει τους πολίτες…

μακάρι να γίνουμε τριτοκοσμική χώρα στο εγγύς μέλλον, μπορεί να λειτουργήσει κάποιος μηχανισμός….

Πηγή

"Υψηλή" προπαγάνδα...

Πηγή (και το πρωτότυπο άρθρο)

Ο Νίκος Δήμου είναι ένας σημαντικός σύγχρονος διαννοητής και δεν κρύβω μάλιστα πως από παιδί θαύμαζα, όχι μόνο την κοφτερή του σκέψη και την κρυστάλλινή του φιλοσοφική ματιά αλλά και (κυρίως θάλεγα), τον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζεται τα δεδομένα της πραγματικότητας ώστε να οδηγηθεί συχνότατα με ένα παιγνιώδη τρόπο, σε ένα πάντα βαθύ αλλά και ουσιαστικό διά ταύτα. Τα κείμενά του πάντοτε άριστα δομημένα και φυσικά με στιβαρή, είτε αναφορική είτε λογοτεχνική τεκμηρίωση. Σε κάθε περίπτωση, η σκέψη του Νίκου Δήμου δεν είναι από αυτές που κάποιος αναγνώστης μπορεί ή ..."δικαιούται" να προσπεράσει εύκολα και ο ίδιος ο συγγραφέας δεν είναι από αυτούς που μπορείς να τους "κατατάξεις" στους "φύση έτσι ή φύση αλλιώς", ώστε να μην μπεις κάν στον κόπο να "ασχοληθείς" με τις απόψεις τους.

Το συγκεκριμένο όμως άρθρο, πραγματικά πιστεύω πως αποτελεί όνειδος γιά τον ίδιο τον συγγραφέα (που ούτως ή άλλως βαθιά εκτιμώ), και όχι τόσο γιά τις θέσεις που διατυπώνει - αυτές είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να τις διατυπώνει, όσο γιά το ότι, (και κατά μία πρακτική στην οποία ο Νίκος Δήμου δεν μας έχει συνηθίσει), αναθέτοντας όλη την τεκμηρίωση των απόψεών του σε ένα (αφελές και γεμάτο από κάθε τύπου παραίτηση) ψευδοερώτημα, ("όμως, τί εναλλακτικές λύσεις έχουμε ;"), υποκαθιστά τον πολιτικό (του) λόγο με το κοινό χαβαλετζίδικο "γιαούρτωμα".
Και φυσικά δεν είναι μόνο η απουσία ουσιαστικού αντιλόγου αλλά και το συνολικότερο "στήσιμο" του κειμένου καθώς και αυτά που εύκολα μπορεί κάποιος να αναγνώσει πίσω από τις γραμμές. Θα το αποτολμήσω :
"Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με τον Μίκη Θεοδωράκη δεν έχει προηγούμενο στην Ελληνική ιστορία - ίσως και την παγκόσμια."
Γιά κάτι εξαιρετικά "κακό" ή έστω "παράδοξο" προετοιμάζετε τον αναγνώστη κ. Δήμου. Ποιό είναι αυτό;
" Ένας μεγάλος δημιουργός, στο τέλος μιάς λαμπρής και ένδοξης σταδιοδρομίας..."
"...στό τέλος..." Πώς γνωρίζετε αλήθεια; Έχετε κάποια άνωθεν "πληροφόρηση" γιά κάποιο επερχόμενο μοιραίο ? Ο θάνατος αγαπητέ δεν έχει επετηρίδα. Ασέβεια λοιπόν κύριε Δήμου. Αλλά και α-νοησία και φυσικά και αποκοτιά.

"...απολαμβάνει όλες τις τιμές που μπορεί να του δώσει η χώρα του - αλλά και όλη η υφήλιος. Δεν περνάει εβδομάδα, γιά να μην πω μέρα, που να μην γίνεται κάποια εκδήλωση. Βιβλία εκδίδονται, ταινίες γυρίζονται, λευκώματα, συναυλίες, τελετές, τίτλοι, παράσημα, ονοματοδοσίες".
Ποιό το μεμπτό ακριβώς εδώ δηλαδή; Δεν χαίρεστε που ίσως πλέον η "υφήλιος" να έχει συνειδητοποιήσει πως πρέπει να τιμάμε κάποιον όσο ζεί και όχι μετά την ενδήμησιν; Ή μήπως ξαφνικά, ολόκληρη η "υφήλιος" έχει παρανοήσει ή μήπως ξαφνικά ολόκληρη η "υφήλιος" έχει κάποιο συμφέρον να τον επαινέσει, συνωμοτήσασα και ιδιοτελώς σκεπτόμενη;

"Αυτό αναμφισβήτητα είναι καλό".
Από την συνολική αίσθηση που αποκομίζει ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος αναγνώστης και από τα συμφραζόμενα, μάλλον δεν το πολυπιστεύετε. Αλλά έπρεπε να το γράψετε γιά να μας δείξετε την αρχικά "καλή σας διάθεση/προαίρεση".

"Ακόμα και ο Μάνος Χατζιδάκις δεν πρόλαβε να απολαύσει την ευγνωμοσύνη του κοινού και του λαού. Ίσως, αν είχε ζήσει κι αυτός άλλα δέκα έξη χρόνια, (ήταν συνομήλικοι με τον Μίκη) να είχε απολαύσει κάποιες τιμες, αν και, από ότι ξέρω, έμοιαζε μάλλον αλλεργικός σε ταρατατζούμ και παράτες".
Και ποιός φταίει αλήθεια γιά το ότι ο παμμέγιστος Χατζιδάκις έφυγε τόσο πρόωρα; Και ποιός σας λέει κύριε Δήμου ότι η ίδια "υφήλιος" δεν θα ήθελε να τιμήσει αναλόγως και τον Μάνο Χατζιδάκι; Και ποιός σας είπε κύριε Δήμου πως και τώρα δεν τον τιμά με συνεχόμενες εκδηλώσεις και συναυλίες και αφιερώματα και ονοματοδοσίες; Και προς τί η χρήση των λέξεων "ταρατατζούμ και παράτες" παρά γιά να προκύψει εκ λογικής αντιδιαστολής, πως ο Μίκης Θεοδωράκης δεν είναι παρά ένας μωροφιλόδοξος που έχει ζωτική ανάγκη από "ταρατατζούμ και παράτες";

"Κι ενώ λοιπόν το έθνος τιμά τον Μίκη, ο Μίκης προσπαθεί να σώσει το έθνος".
Παρακάμπτοντας το σκωπτικόν, (γιά να μην πω και κρυπτοχυδαίον της έκφρασης "σώσει το έθνος") θα σας ρωτήσω ευθέως: Και πού το κακό σε αυτό; Αντιθέτως, θάπρεπε να επαινεθεί γιά αυτή του την στάση, αφού οιοσδήποτε ενδιαφερόταν μόνο γιά τις τιμές και τις παράτες, κατά την γνωστή έκφραση θα καθόταν στα αυγά του, μη θέλοντας να δυσαρεστήσει αυτούς που τον τιμούν, ώστε να ...εξακολουθήσουν να τον τιμούν, και όχι να έχουν ξεκινήσει εκστρατεία λασπολόγησης και σπίλωσης που αφήνουν και θλιβερά υποννοούμενα ως και γιά την νοητική του διαύγεια.
Μήπως λοιπόν αν δεν "μιλούσε", κατά την προσφιλή τακτική της συντριπτικής πλειονότητας του πνευματικού κόσμου, τότε θα είχαμε να του προσάψουμε το ότι αυτοί τον τιμούν και αυτός σε αντάλλαγμα σωπαίνει ? Μήπως δηλαδή σε αυτόν τον γαμημένο τόπο κύριε Δήμου, ό,τι και να κάνεις, είτε αυτό-είτε το αντίθετό του, αν το σύστημα θέλει να σε λιώσει θα καταφέρει να σε λιώσει; Πού είναι η ορθή και διαυγής σκέψη στην οποία μας έχετε συνηθίσει κύριε Δήμου;

"Ιδρύει την "Σπίθα..."
Δεν "ίδρυσε" τίποτε ο Μίκης Θεοδωράκης, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, (και αυτό σύν τοις άλλοις αποτελεί και δημοσιογραφική σας γκάφα αφού ως γεγονός είναι απολύτως ανακριβές). Το μόνο που έκανε ο Μίκης, ήταν αυτό που ανέκαθεν, είτε με την μουσική του - είτε με την προσωπική του διαδρομή έκανε, να καταφέρει δηλαδή γιά ακόμη μιά φορά να ταράξει τον εθνικό μας λήθαργο. Και απλώς θέλησε γιά άλλη μιά φορά, να ανάψει μιά "σπίθα" στα καλοθρεμμένα οπίσθια μιάς κοινωνίας η οποία κινούμενη ανάμεσα στην Σκύλλα της αξιακής παρακμής και την Χάρυβδη της παραίτησης, βλέπει τα πάντα να γίνονται ερήμην της και η ίδια να παρακολουθεί ως τηλεθεατής το δράμα πάνω στην αναπηρική πολυθρόνα της ραστώνης και της παθητικότητας, μόνο που αυτή τη φορά παρακολουθεί το δικό της δράμα και εκεί ακριβώς συνίσταται και το συνολικώς τραγικόν του πράγματος.
Αν λοιπόν μέμφεστε γιά αυτό τον Μίκη Θεοδωράκη ή και όποιον Μίκη Θεοδωράκη αποπειράται κάτι τέτοιο, με γειά σας και χαρά σας αλλά μην ξεχνάτε πως όλοι κρινόμαστε.

"Δεν ξέρω πόσοι είχαν τον χρόνο και την υπομονή να διαβάσουν την διακήρυξη".
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, να σας το πώ εγώ να μην ανησυχείτε, ακόμη και σείς κύριε Δήμου ο οποίος δόξα τω (όποιω) θεώ, δεν βρίσκεστε σε κάποια γωνία της κοινωνίας, είτε οικονομική είτε άλλη.

"Από περιέργεια το έκανα - και ομολογώ πως ένιωσα άσκημα".
Όλοι τελικά είχαν κάποιο λόγο να το κάνουν, ακόμη και σείς, δεν υπάρχει λοιπόν κάποιος λόγος να ...απολογείστε γιά το ότι την διαβάσατε. Και το να παροτρύνετε εμμέσως πλήν σαφώς μέσα από ένα λεκτικό σχήμα σε άλλους να μην την διαβάσουν, όχι μόνο απέχει παρασάγγας από το να αποτελεί παρότρυνση ενός πνευματικού ανθρώπου αλλά και βαριά προσβολή γιά τον αναγνώστη που αν την διαβάσει δεν θα έχει ο ίδιος την ωριμότητα να την πετάξει μόνος του στα σκουπίδια.(λέω εγώ ας πούμε).

"Από σεβασμό στο όνομα, το έργο και την ιστορία του, δεν θα ήθελα να σχολιάσω αυτά που γράφει".
Κακώς αγαπητέ κύριε Δήμου, κακώς! Διότι θα είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον οι απόψεις σας επί συγκεκριμένων ζητημάτων. Βέβαια γνωρίζω πως κάτι τέτοιο θα απαιτούσε πολύ περισσότερο χρόνο από αυτόν που διαθέσατε γιά να γράψετε το παραπάνω άρθρο αλλά τουλάχιστον έτσι, δεν θα έμοιαζε με ένα λιβελλογράφημα το οποίο ξεχειλίζει από μικρότητα και χολή και συμπαθάτε με γιά το οξύ των λέξεών μου.

"(Πρόσεξα ότι το ίδιο κάνουν και οι περισσότεροι πολιτικοί, επιστήμονες η δημοσιογράφοι)."
Ναι, έχετε δίκιο σε αυτό, το ίδιο κάνουν. Και υποθέτω ο καθένας γιά τους προσωπικούς του λόγους, δεν πιστεύω δα πως σεις εκπροσωπείτε τον "πολιτικό, επιστημονικό και δημοσιογραφικό κόσμο". Αλλά ακόμη και αν δεχτώ την άποψή σας, από πότε η πλειονότητα αποτελεί εγγύηση περί του ορθού ? Και από πότε ΕΣΕΙΣ κύριε Δήμου, αποκτήσατε αίφνης τόσο μεγάλη εκτίμηση στους πολιτικούς, στους επιστήμονες και στους δημοσιογράφους, ώστε να αναθέτετε την υπεράσπιση των απόψεών σας πάνω στην συλλογική τους αντίδραση και μάλιστα όταν αυτή η αντίδραση δεν είναι τίποτε άλλο παρά μιά σιωπή ? (ένας σκασμός κατά το κοινώς λεγόμενο).

"Μετά από πολλές παραληρηματικές σελίδες, προτείνει πχ. την διενέργεια δημοψηφίσματος γιά το αν θέλουμε την Τρόικα και το ΔΝΤ."
Υπάρχει και συνταγματική πρόβλεψη περί αυτού νομίζω, ποιό αλήθεια θα ήταν το πρόβλημα ? Πάλι "ανώριμος" ο ..."λαός" κύριε Δήμου; Πάλι ανώριμος ο "λαός";

" Άν θέλουμε; Κανείς δεν τους θέλει! Όμως, τι εναλλακτικές λύσεις έχουμε; "
Τί "λύσεις" έχει κύριε Δήμου μιά αλυσσοδεμένη γυμνή ξανθή νεάνις, ευειδής και καλλίπυγος μέσα σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο με "συντροφιά" τρεις άρτι αποφυλακισθέντες οι οποίοι έχουν να συνευρεθούν με γυναίκα ερωτικώς επί σειρά ετών; Ο ρεαλισμός κύριε Δήμου είναι αρετή, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε πως από κάτι τέτοιες "αρετές" (και όχι μόνο φυσικά εννοείται-οφείλουμε πάνω από όλα να κάνουμε την αυτοκριτική μας ως έθνος και ως πολίτες), μας οδήγησαν εδώ που μας οδήγησαν. Η ρητορική σας ερώτηση αυτή κύριε Δήμου, δεν μπορεί να είναι ερώτηση ενός πνευματικού ανθρώπου που θέλει τον πολίτη ενεργό και πάντα αγωνιζόμενο, ακόμη και όταν "οι λύσεις" δείχνουν να λείπουν. Και πάμπολλες φορές η ιστορία έχει αποδείξει πως η έννοια του αδυνάτου δεν έχει να κάνει παρά με την κοινωνική παραίτηση. Η ιστορία κύριε Δήμου, (και θεωρώ τον εαυτό μου εξαιρετικά ανεπαρκή γιά να κάνω σε σάς μάθημα ιστορίας), όχι μόνον δεν αποτελεί κάποια ακολουθία "λογικώς αναμενομένων γεγονότων" αλλά θα λέγαμε πως οι σημαντικότερες καμπές της έχουν ταυτιστεί με το ακριβώς αντίθετο αυτών, δηλαδή με ανατροπές λογικών.
Και δεν θέλω σε καμμία περίπτωση να αποδώσω στην ηλικία σας την λογική πλήρους παραίτησης την οποία εκφράζετε, αφού γνωρίζω πως η νεότητα δεν έχει να κάνει με ημερομηνίες ληξιαρχικών πράξεων, κάτι το οποίο εσείς βέβαια ξεχνάτε, προσπαθώντας να μειώσετε την αξία των λόγων κάποιου όπως στην περίπτωσή μας του Μίκη Θεοδωράκη, εστιάζοντας αγενώς αλλά και χωρίς νόημα θάλεγα, στο προχωρημένο της ηλικίας του. (η οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν νομίζω πως απέχει και πολύ από την δική σας όσον αφορά την πιθανή ημερομηνία έναρξης αλλοίωσης των εγκεφαλικών κυττάρων).

"Αυτές που προβάλλονται από την "Σπίθα" είναι αδιέξοδες και επικίνδυνες, γιά να μην πω και καταστροφικές.
Κρίσεις και αφορισμοί χωρίς την ελάχιστη προσπάθεια τεκμηρίωσης, που χωρίς δεύτερη σκέψη τοποθετούν το άρθρο σας στην εξαίρετο κατηγορία της αυριανικού τύπου "αρθρογραφίας".

"Δίνονται γιά να στηρίξουν μιά ιδεοληψία - κι' όχι μία οικονομία".
Η οικονομία μιάς χώρας κύριε Δήμου δεν είναι λογιστική διαχείριση. Και δεν νομίζω πως υπάρχει ανάγκη περαιτέρω αιτιολόγησης πάνω σε αυτό το θέμα, πιστεύω πως και σείς θεωρείτε αυτονόητο πως δεν μπορείς παραδείγματος χάριν να κλείσεις ένα νοσοκομείο το οποίο "μπαίνει μέσα" οικονομικά, με την ίδια λογική που ως ιδιώτης θα έκλεινες μία βιοτεχνία εσωρούχων. Τώρα αν εσείς το (όποιο) όραμα το ονομάζεται "ιδεοληψία", προφανώς είναι ένα θέμα καθαρά δικό σας και από την στιγμή που, αν μη τι άλλο, το όραμα αυτό εκφράζεται από έναν άνθρωπο που ποτέ του δεν έδωσε γή και ύδωρ σε κανένα κομματικό μηχανισμό. Και το να ονομάζεις αυθαίρετα την (όποια) ιδεολογία ιδεοληψία, όταν δεν είναι ξεκάθαρα υβριστικό, είναι λιγότερο ξεκάθαρα ύποπτο. (συγχωρέστε με αλλά πλέον έχω γίνει πολύ επιφυλακτικός με τις θέσεις "πνευματικών ανθρώπων" και εδώ δεν αναφέρομαι σε σας).

"Έχουμε μία σοφή παροιμία που λέει : "Tα στερνά τιμούν τα πρώτα". Εδώ δεν ισχύει. Κρίμα.
Θα είχατε κάθε "δικαίωμα" σε ένα τέτοιο επιμύθιον, αν είχε προηγηθεί από μέρους σας μιά πλήρης και επαρκώς τεκμηριωμένη τοποθέτηση. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη. "Κρίμα" κύριε Δήμου. (και μάλιστα, ...κρίμα βαρύ).

"Δεν υπάρχει κανείς εχέφρων δικός του ή φίλος, να τον προστατέψει από τον εαυτό του;"
Προφανώς το ίδιο θα μπορούσε κάλλιστα να αναρωτηθεί κάποιος και γιά σας. Μήπως θα θέλατε να μεταφέρουμε το επίπεδο του σοβαρού πολιτικού διαλόγου (διαλόγου πολιτών), σε αυτό της τύπου μάπετ σώου γεροντομαχίας;
Και όπως εύστοχα επικαλεστήκατε την λαϊκή σοφία κύριε Δήμου, πράγματι, "τα στερνά τιμούν τα πρώτα". Σας καλώ λοιπόν να τα τιμήσετε, ζητώντας δημόσια συγγνώμη, όχι φυσικά γιά τις απόψεις σας, αλλά γιά το ότι δεν μπήκατε στην βάσανο να τις τεκμηριώσετε, ίσως γιατί βασιστήκατε περισσότερο από ότι θα έπρεπε στην βαρύτητα της υπογραφής σας, θεωρώντας ότι αυτή "θα καθαρίσει" γιά σας.
Και μετά από μιά τέτοια πνευματική πορεία, ίσως θα έπρεπε να έχετε την σοφία να γνωρίζετε, πως δεν είναι η υπογραφή που προσδίδει αξία σε ένα άρθρο αλλά μάλλον το ακριβώς αντίθετο. Και αν ένα τεκμηριωμένο άρθρο συνοδεύεται και από μιά βαριά υπογραφή, τότε ναι, αποκτά μιά ακόμη μεγαλύτερη δυναμική. Αν όμως όχι, τότε εκπίπτουν όλα. Και το άρθρο και η υπογραφή. Και μάλιστα εκπίπτουν στο επίπεδο μιάς ψευδεπίγραφης πνευματικής ανθρωποφαγίας και ενός ευτελούς λογοτεχνικοφανούς χουλλιγκανισμού.
Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, εξακολουθώ να σας εκτιμώ και θέλω να πιστεύω πως θα έχετε την γενναιότητα μιάς δημόσιας συγγνώμης.

Ελπίζοντας,
Παύλος Κιρκασίδης.
(Και κατά κόσμον "Ο Κακός Λύκος", ένας ανώνυμος δηλαδή).

Πηγή: http://pkokakoslykos.blogspot.com

Σχόλιο: Τον Δήμου δεν τον γνωρίζω, ούτε την ιστορία του, αλλά ο τρόπος γραφής του (κρίνοντας από αυτό το άρθρο) φανερώνει άτομο εμπαθές, με μίσος για την κοινωνία (κρίνοντας από τη σταση του απέναντι σε ένα συμπολίτη μας) - ταιριάζει απόλυτα με τους γιωργάκηδες της κυβέρνησης.