Τα κάστρα πάντα από μέσα πέφτουν....

Το διάβασα στο taxalia και μου σηκωθηκε η τρίχα..... Πλέον ειναι τιμή να είσαι Ο Εφιάλτης (κάτι ξέρει ο μουσουργός μας)

Έχει από καιρό επισημανθεί ότι η Φλώρινα επιχειρείται να γίνει το κέντρο αρνητικών εξελίξεων, Το πείραμα της περαιτέρω διαίρεσης των Βαλκανίων και των διχαστικών διλημμάτων με απώτερο στόχο την αποσταθεροποίηση όλης της νοτιανατολικής Ευρώπης αρχίζει πιά να υλοποιείται. Το εξοργιστικότερο όλων όμως είναι το ότι για τη υλοποίηση των στόχων τους οι αντίπαλοι βρίσκουν συμμάχους και εταίρους εντός των τειχών.
Την προηγούμενη Κυριακή είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε σαν Νομός τις

21ες εορτές των Πρεσπών. Μέγιστο πολιτιστικό γεγονός πανελλήνιας εμβέλειας, όπου για πολλοστή φορά η εγχώρια πολιτιστική παραγωγή προκλητικά παραθεωρείται. Φέτος μάλιστα είχαμε και δύο πρωτοτυπίες: Η μία το ότι δεν προηγήθηκε καν σύσκεψη των εγχώριων πολτιστικών φορέων, ενέργεια που και στο παρελθόν ελάχιστα είχε προσφέρει, αλλά τουλάχιστον παρείχε μια ψευδάισθηση συμμετοχής στις λήψεις των αποφάσεων. Η δεύτερη το ότι με τα χρήματα των «Πρεσπών» η κορυφαία εκδήλωση της χρονιάς θα γίνει όχι στην Φλώρινα αλλά στην Αθήνα, με συμμετοχή όλων των μεγάλων ονομάτων του Ελληνικού πενταγράμμου.
Προσπερνούμε το θέμα που ο κύριος εκφραστής του θεσμού κ. Λιάνης έθεσε αναφορικά με το ότι «είναι λάθος η εκτίμηση πως οι Πρέσπες στερούν χρηματοδοτήσεις άλλων τοπικών Συλλόγων από την Πολιτεία και εμείς είχαμε δυσκολίες, τρέξαμε και βρήκαμε τα χρήματα» με την επισήμανση ότι ο ρόλος του βουλευτή δεν είναι να στήνει έναν ακόμη Σύλλογο και να τον πατρονάρει ανταγωνιζόμενος τους λοιπούς, αλλά να τρέχει και να χτυπά πόρτες, αγωνιώντας για την πρόοδο όλων, αφού γι’αυτό εξελέγη.
Αυτό που όμως δεν προσπερνούμε είναι τα όσα κακόβουλα και κακοπροαίρετα, δόλια και συκοφαντικά ακούστηκαν, στην αίθουσα του πολιτιστικού κέντρου στην ημερίδα με θέμα «Η αναδρομική επικαιρότητα της δεκαετίας του 1940» θέμα που από την αρχή ξένισε για την επιλογή του. Όταν ανακοινώθηκε η σύνθεση των εισηγητών αλλά και ο συντονιστής φάνηκε προς στιγμήν ότι θα τηρούνταν τουλάχιστον ισορροπίες. Ούτε αυτό συνέβη αφού ορθότατα ο πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών ευπατρίδης και γνώστης εις βάθος των εθνικών θεμάτων αλλά και των αντεθνικών σχεδιασμών αρνήθηκε να συμμετάσχει όπως επίσης και πανεπιστημιακοί των οποίων η παρουσία παρείχε εχέγγυα αντικειμενικότητος αλλά και εξισορρόπησης.
Ανάμεσα στους πανεπιστημιακούς εισηγητές εμφανίστηκε και ο γνωστός από το παρελθόν δημοσιογράφος Κωστόπουλος που όπως μας δήλωσε μάλιστα δεν έχει ρίζες στην περιοχή αλλά κρατά από την Κρήτη και την Φωκίδα και μάλιστα είναι εγγονός Μακεδονομάχου !!! Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος αυτός ( ο μη ιστορικός) εν μέσω των ιστορικών, επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία και στην προσπάθειά του αυτή από τα χείλη του εκστομίσθηκε ένας οχετός λάσπης, ψεύδους, ρύπων και συκοφαντιών που στόχο είχαν την αποδόμηση οτιδήποτε του Ελληνικού στην περιοχή μας, με την ταυτόχρονη ατεκμηρίωτη και άκριτη υιοθέτηση όλων των αιτιάσεων και αστήρικτων θέσεων των από βορρά γειτόνων μας - που μάλιστα εμφανίζονταν από τον ίδιο ως αποδεδειγμένα ιστορικά γεγονότα - σε βαθμό που να νομίζει κανείς ότι ακούει κάποιον εκπρόσωπο του VMRO.
Ανάμεσα λοιπόν σε ασύλληπτου μεγέθους ψεύδη πληροφορηθήκαμε από τον εν λόγω δημοσιογράφο που φιλοδοξεί μάλιστα να γίνει και πανεπιστημιακός (είμαστε βέβαιοι ότι θα βρεθούν αυτοί που με χαρά θα τον βοηθήσουν και κατόπιν προωθήσουν στην κοινότητά τους) ότι το 70% του τοπικού πληθυσμού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ήταν σε κάθε περίπτωση ρευστής εθνικής συνειδήσεως και μετά την «Ελληνική κατοχή» (έτσι χαρακτηρίσθηκε η απελευθέρωση του 12 -13) όσοι ελάχιστοι απέμειναν μετά από ανελέητους διωγμούς τελικά εξελληνίσθησαν. Επίσης η αντίσταση στους Γερμανούς και Βουλγάρους ήταν ένας μύθος. Ο Νομάρχης Μπόνης υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών και ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ υπήρξε δημιούργημά του και ενεργούμενο και την πρώτη του παράσταση την έδωσε στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, γεγονός που κατά συνεκδοχή τον καθιστά και αυτόν συνεργάτη των Γερμανών.
Επειδή διάλογο με μισθωτές πένες και κοινούς συκοφάντες και ψεύτες που περιφέρουν την πραμάτεια τους σε αυτούς που είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν δεν κάνουμε, απλά επισημαίνουμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας από κάποιον μάλιστα που δηλώνει ότι ασχολείται επιστημονικά με αυτήν, είναι έγκλημα απέναντι στην πατρίδα και την ανθρωπότητα. Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ γεννήθηκε αμέσως μετά την κατάρρευση του μετώπου από αγωνιστές του Αλβανικού Έπους, που δεν άντεχαν την τριπλή κατοχή (Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων). Οι εξαιρετικά πετυχημένες δύο πρώτες παραστάσεις της χορωδίας σε Φλώρινα και Έδεσσα που τελείωναν με τον Εθνικό Υμνο αναπτερώνοντας το ηθικό των κατοίκων (αυτό το ξέχασε ο … «ιστορικός») οδήγησαν στην εκ μέρους των Γερμανών τη υποδείξει των Βουλγάρων εκτέλεση δι’ απαγχονισμού του μαέστρου της χορωδίας μαζί με 14 άλλους πατριώτες μεταξύ των οποίων και τον γόνο Μακεδονομάχου, ιερέα της Σκοπιάς Δημητρίου παπα - Σταμπουλή στην Κλαδοράχη (και αυτό το ξέχασε ο … «ιστορικός») με σκοπό να σιγήσει η χορωδία. Αυτά συμβαίνουν τον Αύγουστο του 1943. Ακόμη δεν έχει σβήσει το καντήλι που ανάψαμε στο μνημόσυνο που τελέσαμε όπως κάθε χρόνο κάνουμε στον χώρο της θυσίας τους με την συμμετοχή των αρχών. Ακολούθησε η θυσία των 7 παιδιών, όλων Φλωρινιωτών μελών του ορειβατικού τμήματος, που αφού συνελήφθησαν από τακτικά Βουλγαρικά στρατεύματα θανατώθηκαν λίγο μετά τα σύνορα, δεμένοι πισθάγκωνα και δολοφονημένοι με τις αξίνες που οι ίδιοι είχαν αναγκασθεί να χρησιμοποιήσουν σκάβοντας τους τάφους τους. Το σεπτό μνημείο κοσμεί τον προαύλιο χώρο του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. Ακολούθησαν και άλλοι μάρτυρες, αλλά και αυτό το ξέχασε ο … «ιστορικός» .

Πιο πολύ όμως πείραξε το ότι για την ιταμή, ψευδή και συκοφαντική για την πατρίδα, τους κατοίκους της Φλώρινας (δηλ. τους πατεράδες μας) και τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, τοποθέτηση του εν λόγω αγορητή εκφράστηκαν αμέσως τα θερμά συγχαρητήρια και τα εύσημα του παραστάντος και λαβόντος επί μακρόν τον λόγον Παύλου Βοσκόπουλου (κατά ιδιότητα υπαλλήλου του Ελληνικού Δημοσίου) που σαν εκπρόσωπος των εν Ελλάδι μειονοτικών Σλαβομακεδόντων άρχισε να τοποθετείται και να διαλέγεται εν είδει κοινοτάρχη.
Αυτό ήταν το χρονικό του εγκλήματος. Είναι πλέον φανερό ότι οι υπόγειες διαδρομές των ανθελλήνων και των συνεργατών τους έχουν εγκαταλειφθεί και οι ίδιοι περνούν στο προσκήνιο. Κρίμα που στο εγχείρημά τους βρίσκουν συνεργάτες πρόθυμους να βοηθήσουν κηλιδώνοντας ονόματα, βιάζοντας την ιστορία και προσβάλλοντας βάναυσα την ιστορική συλλογική μνήμη. Φαίνεται ότι η ιστορία ξαναγράφεται και ένας νέος κύκλος αντιπαράθεσης αρχίζει. Σε αυτή την πρόκληση ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ θα σταθεί και πάλι στο ύψος του. Εδώ δεν φοβήθηκε Γερμανούς και Βουλγάρους, είναι δυνατόν να φοβηθεί και να σκύψει μπροστά στον κάθε Βοσκόπουλο ή Κωστόπουλο; Κλείνουμε με ένα ερώτημα που μας βασανίζει ιδιαίτερα: Τι έγκλημα διαπράττει κάποιος εξυπηρετώντας συμφέροντα ξένης δύναμης εις βάρος της δικής του πατρίδας; Και τι είδους αντοχές (και ανοχές) θα επιδείξει ακόμη η κοινωνία μας μέχρι να ξυπνήσει επιτέλους από ύπνο βαθύ και να αντιδράσει δυναμικά;
Όσο για τον δημοσιογράφο – ερευνητή Κωστόπουλο μια παραίνεση: Ας μην επισκεφθεί τον τάφο του Μακεδονομάχου παππού του. Μπορεί οι χθόνιοι θεοί να του κάνουν την χάρη και να του επιτρέψουν να ανέβει για λίγο στην γή. Και τότε αλλοίμονό του.


Για το Δ.Σ

ΣΧΟΛΙΟ...ΔΙΚΟ ΜΟΥ:

ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΣΑΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΝΗΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΥΣ ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ.
ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΒΑΛΑΚΑΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ;
ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΤΑΞΑΤΕ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΕ -ΑΝ ΠΟΤΕ- ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ;

Απλά πράγματα....

Το είδα στο taxalia και σκέφτηκα πόσο απλά ειναι τα πράγματα και πως τα δυσκολέψαμε....
Mικρές λεπτομέρειες, όπως αυτό το γραμματόσημο, λένε μεγάλες αλήθειες...

και εμέις ελπίζουμε να μας δώσουνε το "Βόρεια Μακεδονία" - και θα πούμε και ευχαριστώ - αντί να διεκδικούμε τα δίκαια μας....

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες - Η δική μας η γενιά έχει ήδη ατιμαστεί, ας προστατέψουμε τους επόμενους....

Το εικονιζόμενο γραμματόσημο της Γιουγκοσλαβίας εκδόθηκε το 1939 και κυκλοφόρησε επισήμως έως το 1944 – έτος… βαπτιστηρίων των Σκοπίων, από τον Ανθέλληνα Τίτο, σε… «Μακεδονία»! Με το γραμματόσημο αυτό – ντοκουμέντο μεγίστης σημασίας για την Ελλάδα – αναμφισβήτητα και αδιάψευστα πλέον καταρρέει ο μύθος της …«Μακεδονίας» των Σκοπίων: Το όνομά τους, όπως φαίνεται – αποδεικνύεται σ’ αυτό, είναι «VARDARSKA».
Ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, σε μια από τις τελευταίες του ομιλίες στη Βουλή των Ελλήνων, έδωσε το λόγο του (δεσμεύοντας έτσι το ΠΑΣΟΚ) ότι η Ελλάδα ουδέποτε θ’ αναγνωρίσει κράτος που θα περιέχει στην ονομασία του τη λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγό της!Σήμερα, ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του για την τελική έκβαση αυτής της, υψίστης σημασίας, εθνικής μας υπόθεσης – για το δράμα αυτό του Ελληνισμού!
Με αγανάκτηση, λύπη και απογοήτευση μεγάλη, εμείς οι ξενιτεμένοι Ελληνες, από δω απ’ τον αφιλόξενο παγωμένο βορρά, ρωτάμε τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου, την τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την σημερινή υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και περισσότερο την πρώην και νυν Βουλή των Ελλήνων: Γιατί ποδοπατήσατε το λόγο του Ανδρέα Παπανδρέου και τον ελληνικό λαό, που σας ψήφισε για να προστατεύσετε την Ιστορία του, τον Πολιτισμό του, την Τιμή του – αναγνωρίζοντας εν ψυχρώ τα Σκόπια σαν κράτος με τ’ όνομα «Μακεδονία» - αφού η Ελλάδα (αμέσως μετά το θάνατο του Παπανδρέου) συναλλάσσεται πλέον επισήμως και αδιάκοπα με το «κράτος» αυτό, που αναιδέστατα αποκαλείται πλέον ντε φάκτο… Μακεδονικό Εθνος (;;;). Και μην μας πείτε ότι: «ναι… μεν συνεργαζόμαστε με το κράτος αυτό, αλλά δεν το αναγνωρίζουμε…». Διότι κύριοι, ότι δεν αναγνωρίζουμε, αυτό δεν υπάρχει και με κάτι που δεν υπάρχει δεν μπορούμε να συνεργαστούμε.
Κι όταν εμείς μπορούμε και συνεργαζόμαστε με κάτι που …δεν υπάρχει, τότε μας έχει εγκαταλείψει η λογική μας είμαστε παράλογοι…!
Ηδη, στα σχολικά βιβλία των «κυρίων» αυτών αναφέρονται σχολαστικά και περίτρανα οι… ένδοξοι «πρόγονοι» τους: Μ. Αλέξανδρος κι Αριστοτέλης και τώρα στήνουν την πλατεία τους και το άγαλμα το Μ. Αλέξανδρου σε ύψος οκταόροφης πολυκατοικίας. Κι εσείς τους στρώνετε… κόκκινα χαλιά ερχόμενοι στην Ελλάδα σαν αρχηγοί… «Μακεδονικού Εθνους» και μάλιστα με αεροπλάνο τους που γράφει πάνω «Μακεδονία»…!
Η απάθειά σας αυτή (όλων σας – και των 300) απέναντι στην αρπαγή – κλοπή της ελληνικής ονομασίας «Μακεδονία», απ’ τους Σκοπιανούς, σίγουρα θα καταγραφεί στην Ιστορία σαν η πιο μαύρη κηλίδα στο πέτο σας – όπως σίγουρο είναι ότι οι απόγονοί σας θα ντρέπονται που τους… γεννήσατε…!
Είναι ακόμη καιρός να αποτρέψετε την ατίμαση αυτή της Ελλάδας και του Ελληνισμού: Απομονώστε, πάραυτα, τα παράσιτα αυτά των Σκοπίων κόβοντας δια νυκτός κάθε σχέση μαζί τους – σχέση πολιτική, διπλωματική, οικονομική, εμπορική – «εξαφανίστε» τους έστω δια… σκέψεως!
(Αν δεν σας απέμεινε ίχνος από τιμή και φιλότιμο Ελληνα Ανθρώπου, για να στείλετε μια διμοιρία… απόστρατους Λοκατζήδες στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων να στήσουν την πάλε πότε ένδοξη Ελληνική Σημαία να… ησυχάσουμε! Το Κοινοβούλιο των Τουρκαλάδων γιατί έστειλε πρόσφατα 100.000 στρατό κι άρπαξε, χωρίς καμία αιτία, τη μισή Κύπρο και τώρα οι Ευρωπαίοι, όλοι αυτοί οι... αγαπημένοι μας φίλοι (βλέπε Gunter Beckstein), κάνουν εκεί... ευτυχισμένες διακοπές;).
Ηδη, τα κόκκαλα των μεγάλων νεκρών της φυλής μας αναδεύονται στους τάφους τους κι όπου νάναι θ’ αρχίσουν να… εκσφενδονίζονται στα κεφάλια σας…!
Θα είστε άχρηστοι και ανάξιοι να κουβαλάτε στην πλάτη σας το βαρύ φορτίο της κληρονομιάς του πολιτισμού της Γης, αν αφήσετε το …«συνονθύλευμα» αυτό να ποδοπατήσει τα Ιερά και τα Οσια των Ελλήνων!
Κώστας Γκαλιμάνης,

Γερμανία,
Αύγουστος 2009
KostasGalimanis@web.de

Η Κυβέρνηση έπαραξε τα δέοντα και ο ΟΗΕ ανταποκρίθηκε - ανυπόστατες οι εικασίες για "Μακεδονική" μειονότητα στην Ελλάδα

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Ακρίτα

Σφαλιάρα από τον ΟΗΕ σε ότι αφορά την "Μακεδονική Μειονότητα"στους.......

...εν Ελλάδι υποστηριχτές τους. Όπως γνωρίζεται το δυαδύκτιο έχει κατακλεισθεί από τους επικριτές της Ελλάδας(ελληνόφωνους και μη) με την περιβόητη επιτροπή του ΟΗΕ που εξετάζει τον αντιρατσισμό στην Ελλάδα.
Δεν παρατηρήσατε κάτι ?
Ενώ με την περίπτωση της McDougal οι διάφορες ντόπιες ΜΚΟ αλλά και οι Σκοπιανές οργανώσεις όπως η UMD και κόμματα όπως το εθνικιστικό Ουράνιο Τόξο διατυμπάνιζαν ότι ο ΟΗΕ είπε αυτό αλλά και το άλλο....σε αυτήν την έκθεση έπεσε.......άκρα του τάφου σιωπή.
Γιατί ?
Διαβάστε και θα καταλάβετε......

Η αναφορά(οι θέσεις) της Ελλάδας

Στα πλαίσια των μειονοτήτων , οι αναφορές που κάνoυν ένας πολύ μικρός αριθμός μη κυβερνητικών οργανώσεων στην αποκαλούμενη «Μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το γεγονός ότι ένας μικρός αριθμός προσώπων που ζουν στην Βόρεια Ελλάδα, χρησιμοποιεί, πλέον της Ελληνικής, Σλαβικά προφορικά ιδιώματα, δεν αποδεικνύει την ύπαρξη μιας εθνικής μειονότητας. Περαιτέρω, η χρήση του όρου «Μακεδονική» για να περιγραφεί η αποκαλούμενη μειονότητα, σφετερίζεται το όνομα και την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα περίπου δυόμισι εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται για πολλούς αιώνες ως Μακεδόνες στο ίδιο γεωγραφικό και πολιτισμικό πλαίσιο και γι' αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Παρουσίαση της Έκθεσης(της επιτροπής του ΟΗΕ)

Επ’αυτού, οι ισχυρισμοί ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη μιας εθνικής γλωσσικής μειονότητας με το όνομα «Μακεδονική» είναι εντελώς αβάσιμοι και αποτελούν απειλή για τη δημιουργία πιθανής έντασης ως προς τις υπάρχουσες ταυτότητες στην περιοχή, καθώς και σοβαρή σύγχυση για το όνομα, καθώς χρησιμοποιείται από εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Μακεδόνες που ζουν στο βόρειο μέρος της χώρας, είπε η κ. Τελαλιάν. Επίσης, η μη αναγνώριση αριθμητικά μικρών ομάδων ως εθνική μειονότητα δεν αποτελεί διακριτική μεταχείριση.

Προφορικές ερωτήσεις του Εισηγητή και των Ειδικών(της επιτροπής του ΟΗΕ)

Ο JOSE LINDGREN ALVES, ο Εμπειρογνώμονας της Επιτροπής που εκτελεί χρέη Εισηγητή στην Έκθεση για την Ελλάδα, είπε ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει περισσότερο με την απάντηση της Ελλάδας στην ερώτησή του γιατί δεν έχει κυρώσει η Ελλάδα την Σύμβαση - Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων, ενώ την υπέγραψε το 1997. Στην απάντησή της η Ελλάδα είπε ότι η πολυσυλλεκτικότητα των νομικών και κοινωνικοπολιτικών περιστάσεων και οι ιστορικές παραδόσεις που επικρατούν σε κάθε χώρα επιβάλουν την κατά περίπτωση προσέγγιση και όχι την «μία λύση για όλα» (σε ότι αφορά την) αντιμετώπιση εννοιών και πρακτικών λύσεων. Εάν αυτό ισχύει για την Ευρώπη, σίγουρα ισχύει για όλο τον κόσμο.

Ερχόμενος στο ερώτημα αυτών που επιμένουν για μια Σλαβική Μακεδονική μειονότητα, ο κ. Lindgren Alves είπε ότι το πιο σημαντικό είναι να διασφαλιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικώς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της διαλέκτου ή μητρικής γλώσσας τους, όπως για κάθε άλλη ομάδα. Η μη αναγνώριση της ομάδας ως μειονότητας δεν αποκλείει μια τέτοια ομάδα από την απόλαυση των δικαιωμάτων της. Έχει δείξει ενδιαφέρον για το ότι ακόμη κι ένα πολιτικό κόμμα που προωθεί τα αιτήματα των Σλάβων Μακεδόνων έχει γίνει αποδεκτό και συμμετέχει ελεύθερα στις κοινοβουλευτικές εκλογές.

Ένας Εμπειρογνώμονας παρατήρησε ότι η ομάδα που μιλάει την Σλαβική γλώσσα στην χώρα, δεν χρειάζεται να θεωρούνται Μακεδόνες, εάν αυτό οδηγεί σε σύγχυση για το όνομα, αλλά και πάλι χρησιμοποιούν μια Σλάβικη γλώσσα, την οποία δεν εφηύραν και πρέπει να έχουν το δικαίωμα να την χρησιμοποιούν. Επίσης, τα πολιτικά κόμματα δεν πρέπει να διαχωρίζονται με βάση τις εθνότητες, καθώς αυτό θα μπορούσε να θίξει την ενότητα του Κράτους. Περαιτέρω, κατά τη γνώμη του ήταν πιο σημαντικό να μάθουμε εάν μια μειονότητα έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα της παρά εάν έχει το δικαίωμα να ιδρύσει πολιτικό κόμμα.

Απαντήσεις της (Ελληνικής) Αντιπροσωπείας στις Προφορικές Ερωτήσεις(μελών της επιτροπής του ΟΗΕ και εμπειρογνωμόνων)

Για τους αποκαλούμενους Σλάβους «Μακεδόνες» η αντιπροσωπεία είπε ότι η περίπτωση αυτή δεν αφορά τον αυτοπροσδιορισμό, καθώς αυτή η ομάδα δεν βασίζει τον καθορισμό της σε αντικειμενικά κριτήρια. Το προσδιοριστικό «Σλάβος» δεν χρησιμοποιείται. Το μόνο προσδιοριστικό που χρησιμοποιείται από αυτή την κοινότητα είναι το «Μακεδονικός». Το πρόβλημα είναι ότι ο όρος «Μακεδόνας» χρησιμοποιείται ήδη από χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα. Μέχρι πρόσφατα αυτή η ομάδα των «Σλάβων Μακεδόνων» ήταν εντελώς άγνωστη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων.
Η αντιπροσωπεία είπε ότι οι «Σλάβοι Μακεδόνες» δεν αποτρέπονται πάντως από το να μιλούν το γλωσσικό τους ιδίωμα ή από το να δηλώνουν ότι είναι μέλη μιας συγκεκριμένης ομάδας. Το γεγονός ότι το Ελληνικό Κράτος δεν τους έχει αναγνωρίσει επίσημα δεν σημαίνει ότι αυτή η κοινότητα δεν απολαμβάνει πλήρως τα δικαιώματά της και ότι τα μέλη της δεν γίνονται πλήρως σεβαστά από το Ελληνικό Κράτος. H αντιπροσωπεία υπογράμμισε ότι υπάρχει η μεγαλοπρέπεια του ονόματος των Ελλήνων Μακεδόνων και είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει ακόμη πάρει απάντηση εάν το Κράτος δεν πρέπει να σέβεται την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά των Ελλήνων Μακεδόνων. Αυτό δεν έχει σχέση με την άρνηση της ύπαρξης μιας μειονοτικής ομάδας, αλλά με την άρνηση ενός ονόματος το οποίο ήδη υπήρχε εδώ και πολύ καιρό.

Περαιτέρω προφορικές ερωτήσεις από τους Εμπειρογνώμονες

Ο Jose Lindgren Alves, ο Εμπειρογνώμονας της Επιτροπής που ήταν Εισηγητής για την έκθεση της Ελλάδας , είπε ότι για το ζήτημα των λεγόμενων «Σλάβων Μακεδόνων», δεν ήξερε ότι αρνούνται τη Σλαβική καταγωγή τους, μολονότι ο ίδιος ήταν πρεσβευτής στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αναρωτιέται εάν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι εάν αυτή η κοινότητα αναγνώριζε τον «Σλαβομακεδονικό» πολιτισμό της.

Απαντήσεις από την (Ελληνική) αντιπροσωπεία

Απαντώντας στην ερώτηση, η αντιπροσωπεία είπε ότι δεν είναι σε θέση να απαντήσουν σε υποθετικά ερωτήματα. Πρόσφατα, η Ελλάδα είπε ότι οι «Σλάβοι Μακεδόνες» θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ένα προσδιοριστικό για τον καθορισμό της καταγωγής τους. Για ποιο λόγο χρησιμοποιούν σταθερά το όνομα «Μακεδόνες», το οποίο ήδη προσδιορίζει 2,5 εκατομμύρια Μακεδόνες με την πολιτιστική έννοια? Ακόμη και οι πρώην ηγέτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας έχουν παραδεχθεί τη σλαβική καταγωγή τους. Το ζήτημα αυτό έχει δημιουργηθεί μόνον τα τελευταία χρόνια. Όλοι στα Βαλκάνια γνωρίζουν πολύ καλά τις μειονότητες που βρίσκονται στα Βαλκάνια, καθώς το θέμα των μειονοτήτων στα Βαλκάνια έχει δημιουργήσει πολλές εντάσεις στην περιοχή. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ακούσαμε για «Μακεδονική» ομάδα στην περιοχή. Είναι ένα ζήτημα αξιοπρέπειας του ονόματος «Μακεδόνας».

Η διαφορά δημιούργησε ένταση με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και ακόμη και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών είπε ότι υπάρχει διαφορά στο όνομα. Αυτή η κατάσταση πρέπει να επιλυθεί. Με το Ψήφισμα 1845 του Συμβουλίου Ασφαλείας, το Συμβούλιο ζήτησε από τα δύο μέρη να διευθετήσουν το ζήτημα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτό με σαφήνεια έδειξε ότι το ζήτημα του ονόματος είχε πολλές ιστορικές και πολιτικές επιπτώσεις. Δεν ήταν ένα θέμα ειδικής άρνησης, αλλά ο κίνδυνος της δημιουργίας έντασης μεταξύ των ταυτοτήτων στα Βαλκάνια.

Καταρχήν δεν μπορώ να μην πως ένα μεγάλο μπράβο στην Ελληνική αντιπροσωπεία που επιτέλους έδειξαν και προπάντως εξήγησαν στον κόσμο ότι οι Σκοπιανοί θέλουν να σφετεριστούν το όνομα μη αποδεχόμενοι το "Σλαβικό πολιτισμό τους". Είναι γνωστό πως αποφεύγουν την έννοια της πολιτιστικής ταυτότητας όπου είναι ταυτόσημη με την εθνική. Η πολιτιστική ταυτότητα είναι ένα στοιχείο σύνθετο και πολυ-επίπεδο.
Για τον Ευρωπαίο πολίτη συνήθως αποτελείται από τα εξής επίπεδα:

• το ευρύτερο ευρωπαϊκό που σχετίζεται με την κοινή ιστορία, κληρονομιά ή/και αξίες
• το εθνικό επίπεδο που οριοθετείται από τα πλαίσια της χώρας μέλους, από τις διοικητικές δομές και τους θεσμούς, τις πολιτικές, τη γλώσσα/ες, τη λογοτεχνία και τα επιτεύγματα
• το περιφερειακό επίπεδο το οποίο εκφράζεται μέσα από τις παραδόσεις, τη θρησκεία, τη γλώσσα ή τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα. Κάποιες φορές η περιφερειακή αυτή διάσταση υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα.
  

Για τους Σλαβομακεδονιστές αλλά και για τους εν Ελλάδι υποστηριχτές τους δεν ισχύουν τα παραπάνω μιας και ο μοναδικός Μακεδόνας είναι αυτός της FYROM άρα δεν υπάρχει άλλη και διαφορετική πολιτιστική ταυτότητα. Ο Μακεδονισμός των Σκοπίων τρέφεται από την στρεβλή τους πολτιστική ταυτότητα. Η εθνική ταυτότητα και το εθνικό συναίσθημα πολλές φορές είναι τόσο ισχυρά που απειλούν να κλονίζουν τα πολυεθνικά κράτη. Παρά τις αφελείς δοξασίες των πάσης φύσεως διεθνιστών, η αξία του Έθνους, της ιστορικής συνείδησης, της πολιτιστικής ταυτότητας παραμένουν οι ισχυρότεροι παράγοντες των διεθνών σχέσεων αλλά και της συνοχής ενός κράτους.

Τα Σκόπια δεν την έχουν αυτήν την συνοχή και το ξέρουν. Ξέρουν τις αδυναμίες τους και τις κρύβουν με επιτυχία. Η αλλαγή του Συντάγματος είναι και ο μόνος τρόπος για να υποχρεωθούν οι Σλαβομακεδόνες να κάνουν το δικό τους ιστορικό συμβιβασμό. Να εγκαταλείψουν το φαντασιακό ε­πεκτατισμό τους, που τροφοδοτεί το κρατικό τους ιδεολό­γημα περί "Μακεδονισμού". Με άλλα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος να φύγουν τα αγκάθια και οι διμερείς σχέσεις να τε­θούν σε νέα, αμοιβαίως δημιουργική βάση. Όσο ο Καρα­μανλής δηλώνει ότι η σύνθετη ονομασία θα είναι για όλες τις χρήσεις και δεν θέτει ως όρο την τροποποίηση του Συ­ντάγματος, αντιφάσκει με τον εαυτό του.

Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ­ΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΜΟΝΟΠΩ­ΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟ­ΝΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗ­ΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΥΠΟΘΗΚΩΝ ΣΤΟ ΣΥ­ΝΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Ακόμα και εάν αποδεχθούν για το κράτος τη σύνθετη ονομασία που θα προτείνουν οι Έλλη­νες, το ιδεολόγημα του μακεδονισμού δεν θα ακυρωθεί, θα ακυρωθεί μόνο εάν ταυτοχρό­νως αλλάξει και το όνομα της κυρίαρχης εθνότητας/γλώσσας. Ο όρος «μακεδόνικη» δη­λώνει το Όλον, και γι' αυτό εί­ναι απαράδεκτος. Την πραγ­ματικότητα αντανακλά ένας εθνογεωγραφικός προσδιορι­σμός (όπως σλαβομακεδονι­κή), που δηλώνει όπ πρόκειται για Μέρος.

Μακεδονικό – Πατριωτική στάση είναι η ρεαλιστική.

Δεν ξέρω αν συμφωνώ απόλυτα αλλά ο συγραφέας ακολουθεί λογική συλλογιστική και τα επιχειρήματα του είναι επίσης λογικά. Ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί και να συζητηθεί. Καλό θα ήταν και η πολιτική ηγεσία να σκεφτόταν ρεαλιστικά και σοβαρά όπως μερικοί συμπολίτες μας να μην είχαμε τα προβλήματα που έχουμε τώρα...
Ελπίζουμε και περιμένουμε..

Πηγή:Ίσες Αποστάσεις
Για το Μακεδονικό όσα και να γράψουμε θα είναι λίγα, το πρόβλημα πολύπλοκο με τις ρίζες του αρκετά πίσω στο παρελθόν. Η Ελλάδα όπως με όλα τα σημαντικά θέματα ακολούθησε τακτική στρουθοκαμηλισμού για χρόνια. Όταν με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το πρόβλημα έγινε πλέον φανερό δεν υπήρχε έτοιμο σχέδιο και η πολιτκή μας αναλώθηκε στη «λογική» του πολιτικού κόστους.

Ο Τίτο με την αναγνώριση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έκανε μια πολύ έξυπνη κίνηση. Ήξερε ότι εθνολογικά ο πληθυσμός της ΠΓΔΜ είχε πολλά κοινά στοιχεία με τους Βούλγαρους και θα μπορούσε εύκολα να αφομοιωθεί οδηγώντας το έδαφος της Γιουγκοσλαβίας σε συρρίκνωση. Επομένως διαφοροποίησε την Vardarska Borovina σε «Λαϊκή Δημοκρατίας της Μακεδονίας» προσβλέποντας στην ενδυνάμωση της ιδιαίτερης ταυτότητας του πλυθυσμού και σε μια διαφοροποίησή του από τους Βούλγαρους θωρακίζοντας έτσι το έδαφος από τις έξωθεν επιρροές. Το δεύτερο σκέλος αυτής της κίνησης είναι η καλλιέργεια της πεποίθησης ότι η Μακεδονία είναι εν μέρει σκλαβωμένη από τους Έλληνες. Έτσι δημιούργησε τη βάση αλυτρωτικών τάσεων με απώτερο σκοπό την έξοδο στο Αιγαίο κάτι που θα είχε ιδιαίτερη γεωπολιτική και στρατηγική βαρύτητα. Ένα κράτος με πρόσβαση στην Αδριατική και στο Αιγαίο αποτελεί την ανατολική πύλη της Ευρώπης με αυξημένη σημασία.

Ο αλυτρωτισμός της ΠΓΔΜ (είναι αδόκιμο και στρουθοκαμηλικό να τους λέμε Σκοπιανούς) είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθούμε μεν αλλά δεν είναι η πρώτιστη απειλή για την Ελλάδα. Η κάθε εδαφική αλυτρωτική τάση πρέπει να εκτιμάται ανάλογα με το αν είναι εφικτή.Με άλλα λόγια όσο έχουμε αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις δεν θα πρέπει να μας ανησυχούν οι ανόητες κορώνες των Σλαβομακεδόνων που γίνονται κυρίως για εσωτερική κατανάλωση και πλειοδοσία εθνικισμού. Το πρόβλημα για την Ελλάδα έγκυται κυρίως στην απώλεια πολιτισμικής κληρονομιάς . Αυτό είναι το πρώτο που θα πρέπει να μας ανησυχεί. Επειδή ζω στο εξωτερικό, μπορώ να έχω μια εικόνα του τι καταλαβαίνουν οι ξένοι όταν λέω τη λέξη Macedonia. Είναι φανερό ότι πλεόν έχει αποσυνδεθεί από την ελληνική έννοια του όρου και όλοι μα όλοι έχουν συνδέσει την λέξη αυτή με το κράτος της ΠΓΔΜ. Σήμερα το θέμα δεν είναι οι εδαφικές διεκδικήσεις του κράτους αυτού. Για το λόγο αυτό έχουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις και εν πάσει περιπτώσει ο καθένας μπορεί να έχει ό,τι «όραμα» θέλει, το αν το τολμήσει είναι άλλο θέμα. Οι Σλαβομακεδόνες μη μπορώντας να διεξάγουν πραγματικό πόλεμο, έχουν επιλέξει (με την αρωγή όσων έχουν ανάλογα συμφέροντα) τον πόλεμο της προπαγάνδας. Αυτό είναι το πεδίο στο οποίο πρέπει να αντεπιτεθούμε σα χώρα, και έχουμε τα μέσα να το κάνουμε: Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.

Το πρόβλημα βέβαια περνάει και μέσα από την ονομασία της ΠΓΔΜ.Για μένα ένας δίκαιος συμβιβασμός θα ήταν το όνομα “Σλαβομακεδονία” και εξηγούμαι γιατί: Το κράτος της ΠΓΔΜ γεωγραφικά ανήκει στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας οπότε γεωγραφικά μπορεί να σταθεί το συνθετικό Μακεδονία. Εθνολογικά δε, κυριαρχεί το σλαβικό στοιχείο οπότε το όνομα περιγράφει την πραγματικότητα. Το σκέτο Μακεδονία περικλύει πολύ περισσότερα στοιχεία από τα οποία δικαιούνται οι γείτονες κυρίως ιστορικά και αν ένα κράτος σήμερα μπορεί να συνδεθεί με την ιστορία της Μακεδονίας αυτό είναι η Ελλάδα. Προκύπτει από πάμπολλα ιστορικά στοιχεία τα οποία είναι άσκοπο να τα αναφέρουμε ξανά.

Η προπαγάνδα της ΠΓΔΜ κυρίως αποσκοπεί στο να πείσει ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες http://faq.macedonia.org/history/badian.html «διυλίζοντας τον κόνωπα» και προσπαθώντας να βρεί μικροδιαφορές που όύτως ή άλλως υπήρχαν και μεταξύ των πόλεων κρατών της αρχαίας Ελλάδας. Πολλές αναφορές γίνονται στον όρο «βάρβαροι» που απέδιδαν οι Αθηναίοι στους αρχαίους Μακεδόνες επιχείρημα που έχουμε αντικρούσει αφού οι Αθηναίοι υποτιμούσαν τους μη δημοκρατικούς λαούς όπως τους Μακεδόνες που δεν είχαν δημοκρατία αλλά ήταν Βασίλειο. Αντίθετα αν κάποιος δε μείνει σε τέτοιες επιλεκτικές αναφορές θα διαπιστώσει ότι τα στοιχεία που ενώνουν τους αρχαίους Μακεδόνες με τους αρχαίους Έλληνες είναι πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν.

Προσπαθούν λοιπόν οι Σλαβομακεδόνες να αποσυνδέσουν την Αρχαία Ελλάδα από τη Μακεδονία αλλά από την άλλη δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν συνεπάγεται ότι οι ίδιοι έχουν κάποια σχέση, εκτός από την γεωγραφική, με την Αρχαία Μακεδονία. Είναι σα να προσπαθούν να πούν η Αρχαία Ελλάδα και η Αρχαία Μακεδονία απέχουν μεταξύ τους 1 μέτρο αλλά από την άλλη δε βλέπουν ή δε θέλουν να δούν ότι οι ίδιοι απέχουν από την Αρχαία Μακεδονία 100 χιλιόμετρα!

Στο Μακεδονικό πρόβλημα η Ελλάδα πρέπει να θέσει αντικειμενικούς σκοπούς και κυρίως να αγωνιστεί σοβαρά για αυτούς σε διεθνές επίπεδο, όχι σε εθνικό δηλαδή πατριωτικές κορώνες που μας χαϊδεύουν τα αυτιά. Ο αντικειμενικός σκοπός πρέπει να είναι να μην κατοχυρωθεί στη συνείδηση του μέσου Ευρωπαίου ότι Μακεδονία + Αρχαία Μακεδονία + Μέγας Αλέξανδρος = ΠΓΔΜ.

Δυστυχώς με την παθητική πολιτική του στρουθοκαμηλισμού και του πολιτικού κόστους έχει συμβεί ακριβώς αυτό σήμερα. Οι συνιστώσες του προβλήματος δεν είναι μόνο το όνομα της χώρας (το πιο «εύκολο» να επιλυθεί) , αλλά κυρίως της γλώσσας και της ταυτότητας.

Όνομα

Το πώς θα λέγεται το κράτος είναι ένα θέμα που επιδέχεται συζήτηση και εδώ η επιχειρηματολογία της Ελλάδας μπορεί να ισακουστεί σε διεθνές επίπεδο.Υπάρχουν τα γεωγραφικά επιχειρήματα, ότι δηλαδή Μακεδονία δεν είναι μόνο ΠΓΔΜ αλλά το 50% της Μακεδονίας ως ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής είναι Ελλάδα όπως επίσης τα ιστορικά και πολιτισμικά επιχειρήματα. Από αυτά μπορεί να υποστηρικτεί η θέση ότι ένα κράτος όπως η ΠΓΔΜ δεν μπορεί να μονοπωλεί ένα όνομα όπως της Μακεδονίας και αν μη τι άλλο θα πρέπει να προστεθεί ένα συνθετικό (Βόρεια Μακεδονία, Σλαβομακεδονία).

Γλώσσα και ταυτότητα

Το ακανθώδες θέμα όμως είναι της ταυτότητας και της γλώσσας. Εδώ φοβάμαι ότι δε μπορούν να γίνουν πολλές διαπραγματεύσεις γιατί είναι θέμα αυτοπροσδιορισμού. Στο εξωτερικό (γιατί όπως είπαμε το παιχνίδι παίζεται σε διεθνές επίπεδο) έχει πλέον εμπεδωθεί ο συσχετισμός Μακεδόνας = πολίτης της ΠΓΔΜ. Ακόμα και γειτονικές μας χώρες όπως η Ιταλία που θα περιμέναμε να ήταν πιο ενημερωμένες θεωρούν το Μακεδόνας ως πολίτης της ΠΓΔΜ. Η όποια επιχειρηματολογία προσκρούει στο θέμα του ανθρωπίνου δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού. Το να προσπαθήσεις να εξηγήσεις ότι ουσιαστικά η μακεδονική ταυτότητα είναι δημιούργημα του Τίτο είναι μεν ενδιαφέρον από ιστορικής άποψης, από πρακτικής όμως δεν αλλάζει κάτι διότι παραμένει η ανάγκη να προσδιοριστεί κάπως αυτός ο λαός σήμερα ανεξάρτητα από το παρελθόν. Και ο προσδιορισμός τους δεν μπορεί να είναι διαφορετικός από αυτό που ορίζουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους εδώ και περίπου 100 χρόνια. Είναι όπως με τις υιοθεσίες παιδιών. Ακόμα και αν ένα παιδί μάθει μετά από χρόνια ότι υιοθετήθηκε, δεν παύει να θεωρεί ουσιαστικούς γονείς του τους θετούς γονείς που το μεγάλωσαν και όχι τους βιολογικούς. Έχω δοκιμάσει να μιλήσω με πολίτη της ΠΓΔΜ για το θέμα του Τίτο κλπ αλλά σου λέει ότι κι έτσι αν είναι εγώ τώρα – σήμερα – αισθάνομαι «Μακεδόνας» δηλαδή ούτε Έλληνας ούτε Βούλγαρος ούτε Σέρβος.

Από την άλλη ο Ευρωπαίος πολίτης όταν κάποιος του συστηθεί ως Μακεδόνας, δεν θα κάτσει να αναλύσει αν ιστορικά, πολιτισμικά κλπ κλπ έχει το δικαίωμα να λέγεται έτσι. Δέχεται τον όρο Μακεδόνας όπως δεχόμαστε το όνομα κάποιου που μάς συστήνεται ως «Γιάννης». Με αυτόν τον τρόπο έχει δημιουργηθεί ένα status quo που η Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψει.

Το δίλλημα: Συμβιβασμός τώρα ή αναμονή για καλύτερο momentum;

Δυστυχώς η ιστορία από το 1990 μέχρι σήμερα απέδειξε ότι η αναμονή έφερε καταστρεπτικά αποτελέσματα. Σήμερα έτσι όπως έχουν τα πράγματα, ένας συμβιβασμός με το όνομα Σλαβομακεδονία για κράτος, γλώσσα και ταυτότητα θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα. Στις αρχές του 90 με το Γκλιγκόρωφ ήταν απόλυτα εφικτός και δεν απειλούσε τα συμφέροντα της Ελλάδας. Η απόρριψή του όμως έθρεψε το «Μακεδονισμό» και άφησε χρόνο στην ΠΓΔΜ να σκληρήνει τη στάση της με την άνοδο του VMRO–DPMNE στην εξουσία. Ο εθνικισμός φυσικά είναι βούτυρο στο ψωμί κάθε νεοσύστατου κράτους καθώς η παρουσία ενός εχθρού συσπειρώνει τους πολίτες απομακρύνωντας την κοινή γνώμη από τα καθημερινά προβλήματα.

Η Ελλάδα και κυρίως ο Σαμαράς έπαιξε το χαρτί της αναμονής γιατί εκτιμούσε ότι το κράτος της ΠΓΔΜ θα διαλυόταν οπότε το πρόβλημα θα λυνόταν ως δια μαγείας. Διαψεύστηκε οικτρά γιατί η περιοχή έχει λάβει γεωπολιτική σημασία (βλέπε βάση Bondsteel στο Κόσοβο, βλέπε αγωγός AMBO) με αποτέλεσμα οι αμερικανοί όχι μόνο να μη θέλουν να διαλυθεί αλλά να αντίθετα να επιδιώκουν την μέγιστη σταθερότητα εφόσον στην γύρω περιοχή υπάρχουν γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Εξού και η αδιαλλαξία της ΠΓΔΜ. Βλέπουν ότι το momentum τους ευννοεί αφού απέκτησαν σημασία οπότε γιατί να είναι διαλλακτικοί ; Υπο αυτό το πρίσμα η κάθε αναμονή για «καλύτερες μέρες» είναι εναντίον μας γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να έρθουν στο εγγύς μέλλον αλλά ούτε στο απώτερο. Δυστυχώς μετά απο χρόνια στρουθοκαμηλισμού πρέπει να δούμε όχι το τι θα ήταν σωστό ή τι μας αρέσει αλλά ποιό είναι το καλύτερο που μπορούμε να πετύχουμε γιατί καλώς ή κακώς αυτοί οι άνθρωποι είναι δίπλα μας και δεν πρόκειται ούτε να φύγουν ούτε να … εξαϋλωθούν.

Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα σήμερα.

Να προσπαθήσει καταρχάς να ανατρέψει την εδραιωμένη άποψη Μακεδονία = ΠΓΔΜ. Όσοι λένε να μη δεχτούμε ονομασία με τον όρο Μακεδονία εθελοτυφλούν ή ακόμα χειρότερα πουλάνε ψευτοπατριωτισμό για εσωτερική κατανάλωση. Πραγματικά πατριωτική στάση, έτσι όπως έχουν έρθει σήμερα τα πράγματα, είναι μια ρεαλιστική θεώρηση του προβλήματος υπο το πρίσμα του «το μη χείρον βέλτιστον».

• Το χειρότερο σενάριο είναι να αναγνωριστεί και από τον ΟΗΕ η ΠΓΔΜ με το όνομα Μακεδονία καθώς και η γλώσσα και η εθνικότητα.
• Το καλύτερο είναι να καθιερωθεί σύνθετη ονομασία έναντι όλων τόσο για το όνομα του κράτους όσο και για τη γλώσσα και εθνικότητα.
• Το πιο εφικτό είναι να πετύχουμε συμβιβασμό για αλλαγή του ονόματος του κράτους σε σύνθετη ονομασία (Βόρεια Μακεδονία) αλλά όχι και γλώσσας και εθνικής ταυτότητας.

Η πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι λοιπόν σωστή αφού στοχεύει στο πιο εφικτό σενάριο.Το Μακεδονικό ζήτημα είναι ελάσσονος σημασίας σε σχέση με τη Θράκη και το Αιγαίο οπου διακυβεύβονται μεγάλα γεωπολιτικά συμφέροντα (Μουσουλμανική μειονότητα δυτικής Θρακης, πετρέλαιο στο Αιγαίο,καθορισμός ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας κλπ) και εκεί όπου τίθεται θέμα αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας (βραχονησίδες, Καστελλόριζο, νήσος Ρω κλπ) καθώς και το Κυπριακό. Το Μακεδονικό εδώ και χρόνια τσαλακώνει το πρεστιζ της Ελλάδας και κοστίζει διπλωματικό κεφάλαιο μειώνοντας την επιρροή μας σε άλλα ζητήματα στη διεθνή σκακιέρα, πολύ πιο σημαντικά για το μέλλον της χώρας. Όταν έχεις πολλά μέτωπα ανοιχτά φθείρεται η θέση σου και αποδυναμώνεσαι ως παράγοντας στις διεθνείς εξελίξεις.

Από την διαιώνισή του κερδίζει μόνο η ΠΓΔΜ που βλέπει ολοένα και πιο πολλές χώρες να την αναγνωρίζουν ως Μακεδονία (τελευταία η Ανδόρρα και έρχονται άλλες 4 Αφρικανικές χώρες) κάτι το οποίο πλέον έχει λάβει τη μορφή ντόμινο. Είναι φυσικό επακόλουθο μετά απο τόσα χρόνια.Όσο το κράτος τους αναπτύσσεται και συνάπτει εμπορικούς και διπλωματικούς δεσμούς, τόσο δημιουργούνται νέα τετελεσμένα. Ο μοχλός πίεσης είναι η είσοδος της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. εκεί θα πρέπει να ασκήσουμε τις πιέσεις. Αν μπουν σε αυτούς τους οργανισμούς με το όνομα Μακεδονία το παιχνίδι θα έχει χαθεί μια για πάντα.

Ενεργή παρουσία στο διαδίκτυο και σε επίπεδο μουσείων

Το πρώτο σκέλος της πολιτικής μας θα πρέπει να είναι να σταματήσουμε το ποτάμι της αναγνώρισης Μακεδονία = ΠΓΔΜ στο Βόρεια Μακεδονία = ΠΓΔΜ. Είναι ένα βήμα ενάντια στη ροή. Περισσότερα προς το παρόν σε αυτό το επίπεδο δε μπορούμε να κάνουμε. Η κοινή γνώμη πρέπει να προετοιμαστεί για το Βόρεια Μακεδονία ως την καλύτερη δυνατή λύση.

Το δεύτερο βήμα είναι μια πιο ενεργή παρουσία των ελληνικών θέσεων στο διαδίκτυο. Πρόσφατα η wikipedia αναγνώρισε ότι ο όρος Μακεδονία δεν σημαίνει μόνο ΠΓΔΜ και διαχώρισε την Ελληνική μακεδονία και την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή http://en.wikipedia.org/wiki/Macedonia. Αυτό αποτελεί μια πολύ σημαντική νίκη στην προσπάθεια να μην εδραιωθεί το Μακεδονία = ΠΓΔΜ και μάλιστα προέρχεται από έλληνες bloggers (ναι αυτούς, τους κακούς!) Ταυτόχρονα το υπουργείο πολιτισμού θα μπορούσε να οργανώσει στο εξωτερικό εκθέσεις Μακεδονικού πολιτισμού. Έχουμε το τεράστιο επιχείρημα του μακεδονικού πολιτισμού και δεν το χρησιμοποιούμε.Έτσι μπορεί να επανασυνδεθεί στη συνείδηση του Ευρωπαίου η έννοια Μακεδονία με τον Ελληνισμό και η έννοια Σλαβο ή Βόρειος Μακεδονία με το κράτος της ΠΓΔΜ. Για κάποιους αυτες οι απόψεις ίσως φαίνονται εθνικά μειοδοτικές. Εγω νομίζω οτι όταν κάποιος έχει ένα κακοήθη καρκίνο είναι προτιμότερο να θυσιάσεις ένα μέρος του οργανισμού,ένα μέλος,όσο είναι καιρός παρά να το αφήσεις να προχωρήσει ελπίζοντας σε ένα θαύμα καταδικάζοντας τον ασθενή….

ΥΓ το άρθρο το βρήκα στο ταχαλια