ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΟΓΕΝΗ ΜΑΣ (Dr A.P."TOM" PAPADOPOULOS) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ.

Απευθύνομαι κατά κύριο λογο προς την παρούσα κυβέρνηση που έχει και την ευθύνη για την διακυβέρνηση της χώρας αλλά τα σχόλια, επισημάνσεις, παραπονά μου είναι διαχρονικού χαρακτήρα και αφορούν όλους τους εν Ελλάδι αδελφούς μας.
Γεννήθηκα στην Ελλάδα, τελείωσα πανεπιστήμιο, υπηρέτησα την θητεία μου, έλαβα μέρος σε πολεμική αποστολή προς την Κύπρο το 1974, και στην ηλικία των 26 ετών έγινα μετανάστης στον Καναδά.
Έγινα Καναδός πολίτης, προόδευσα (δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες για να μην κατηγορηθώ για αυτοπροβολή), αλλά διατήρησα την Ελληνική μου υπηκοότητα και ποτέ δεν σταμάτησα να ενδιαφέρομαι και να ασχολούμαι με τα της Ελλάδος.
Προφανώς δεν είμαι ο μόνος, αλλά οπωσδήποτε δεν μπορώ να θεωρηθώ ότι αντιπροσωπεύω τον μέσο όρο.
Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ομογενών στον Καναδά δεν κάνει τρία ταξίδια τον χρόνο στην Ελλάδα, δεν επενδύει σε σύγχρονες γεωργικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα, ούτε ξοδεύει τον ελεύθερο χρόνο του σε δραστηριότητες που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν υποτιμητικά «εθνική δράση».
Με αυτά τα ολίγα σαν εισαγωγή και με αφορμή τις προτεινόμενες αλλαγές στον νόμο για την Ελληνική Ιθαγένεια-Υπηκοότητα, θα ήθελα να παραθέσω μερικές πραγματικότητες που με προβληματίζουν και που νομίζω αποδεικνύουν ότι εσείς οι εν Ελλάδι Έλληνες μας έχετε γράψει εμάς τους ξενιτεμένους αδελφούς σας εκεί που μελάνι δεν πιάνει.
1. Πως θα πρέπει να αισθανόμαστε εμείς οι ομογενείς (δηλ. 2-3 εκατομμύρια ΕΛΛΗΝΕΣ) που όταν ζητάμε να μας επιτρέψετε να ψηφίζουμε στον τόπο διαμονής μας (κάτι το οποίο είναι συνταγματικό μας δικαίωμα και θα έπρεπε να μας το διασφαλίζει ένα ''κράτος δικαίου'') μας λέτε (απευθύνομαι σε όλους ανεξαρτήτως κομματικής διάκρισης) ότι αυτό απαιτεί να το εγκρίνουν τα 2/3 της βουλής, ενώ τώρα για ν' αποδοθεί η υπηκοότητα (και σύντομα, μετά από προσφυγές στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά δικαστήρια και πλήρη δικαιώματα Έλληνα πολίτη) σε νόμιμους και παράνομους μετανάστες στη Ελλάδα, αρκεί μόνο η απόφαση της κυβερνητικής επιτροπής (και τελικά, η απλή πλειοψηφια της βουλής) διότι αυτό απαιτεί το ''κράτος δικαίου''!
2. Πως θα πρέπει να αισθανόμαστε εμείς οι ομογενείς που πήραμε τα μάτια μας και φύγαμε για ένα καλύτερο μέλλον αλλά και για να ''αραιώσουν τα σκόρδα στην ψωροκώσταινα'' και για να χορτάσετε και εσείς ψωμί, αλλά τώρα που ''τα παιδιά του χασάπη χορτάσανε κρέας φτιάχνουν και δαχτυλίδια με τα άντερα'' μας, φέρεσθε σαν να είμαστε απόπαιδα και τρέχετε να αγκαλιάσετε και να βάλετε στο σπίτι σας τους γυρολόγους που έχουν πλημμυρίσει την Ελλάδα. Σκεφθήκατε το πολύ πραγματικό ενδεχόμενο ότι η κόρη σας μπορεί ''αύριο'' να σας φέρει στο σπίτι ένα μαυράκι κουλούκι; Πόσο προετοιμασμένη είναι η Ελληνική κοινωνία για τέτοιες ''καινοτομίες'';
3. Πως θα πρέπει να αισθανόμαστε εμείς οι ομογενείς (και τα αδέλφια μας ναυτικοί) που για πολλές δεκαετίες στηρίζαμε τους προϋπολογισμούς της Φτωχομάνας Ελλάδος και τώρα που χρειαζόμαστε την βοήθεια της για να μπει λίγο φρένο στον αφελληνισμό μας, η κουτοπόνηρη μάνα, αφού πρώτα έδιωξε τα παιδιά της γιατί δεν μπορούσε να τα ταΐσει, ψάχνει τώρα για ψυχοπαίδια να της κάνουν τα θελήματα. Έχει άραγε κανένας σκεφθεί ότι η δυνατότητα ψήφου στον τόπο διαμονής μας μπορεί να είναι η τελευταία ευκαιρία, για να αρχίσουν οι ομογενείς να ασχολούνται και πάλι με την ελληνική τους υπόσταση;
4. Είναι καιρός να γίνει κατανοητό ότι έχει πλέον περάσει η εποχή που οι απόδημοι υπήρχαν μόνο για να τρέχουν να βοηθήσουν την Ελλάδα.
Δεν είναι όλοι οι ομογενείς επιστήμονες διεθνούς ακτινοβολίας ούτε επιτυχημένοι επιχειρηματίες.
Οι ομογενείς έχουν και ανάγκες και προβλήματα και χρειάζονται χείρα βοηθείας.
Αντί να ψάχνετε να βρείτε το πως θα χρησιμοποιήσετε τους ομογενείς για να προωθήσετε τις διάφορες πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, θα πρέπει να συνηθίσετε στο ερώτημα «τι ποσοστό του Ελληνικού προϋπολογισμού διατίθεται εφέτος σε προγράμματα για τους ομογενείς».
Αντί να έρχονται οι εκπρόσωποι των κομμάτων (και οι διπλωμάτες) να μας κάνουν ''διαλέξεις'' και να φεύγουν, θα πρέπει να συνηθίσετε στο να έρχεσθε και να μας ακούτε, καταγράφοντας τις ανάγκες μας και τα προβλήματα μας (θα είναι και αυτό μια καλή αρχή).
5. Συχνά, όταν παραπονιόμαστε για διάφορα ευτράπελα στην Ελλάδα (π.χ. ουρές στις τράπεζες και τις δημόσιες υπηρεσίες, οδικές παραβάσεις κτλ), και κάνουμε σύγκριση με την καλύτερη κατάσταση που υπάρχει στην Αμερική, μας απαντούν: Εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι Αμερική.
Τώρα όταν πολλοί ομογενείς κρούουν τον κώδωνα για τις προτεινόμενες αλλαγές στον νόμο για την Ελληνική υπηκοότητα, δεχόμαστε το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να μην ξεχνάμε ότι και εμείς κάποτε σαν μετανάστες επήγαμε στην Αμερική αλλά αυτοί μας έδωσαν υπηκοότητα.
Πόσο γρήγορα και βολικά ξεχάσατε ότι η Ελλάδα δεν είναι Αμερική.
Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει ακόμα τεράστια διαφορά.
Πρώτον, η Αμερική (Αμερική=ΗΠΑ, Καναδάς) είχε (και σε αρκετό βαθμό έχει ακόμη) πολλά εφόδια (πλούτο, οργάνωση, κράτος δικαίου, κτλ) για να κερδίσει την καρδιά και αφομοίωση του μετανάστη, ενώ η Ελλάδα προσφέρει μόνο μια θέση κάτω από τον ήλιο, και άπλετη διαφθορά.
Δεύτερον, στην Αμερική υπάρχουν (καλομελετημένοι) νόμοι που εφαρμόζονται ενώ στην Ελλάδα οι νόμοι γίνονται στο ποδάρι και στην τελική ανάλυση όλα διαστρεβλώνονται, παρακάμπτονται και ''για τους ημετέρους'' επιτρέπονται.
Εάν κάποιος διαφωνεί, ας εξετάσει πως γίνονται οι προαγωγές και προσλήψεις καθηγητών στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (και αν η στοχοποίηση θεωρείται αυθαίρετη, ας εξετάσει η κυρία Υπουργός τον φάκελο διορισμού του Αναπληρωτή Καθηγητή Λαχανοκομίας το περασμενο καλοκαιρι).
Μια και το έφερε η κουβέντα, αυτός είναι ένας άλλος τομέας, όπου όλες οι κυβερνήσεις απέτυχαν να σταθουν στο υψος των περιστάσεων, και οι γενικές συνελεύσεις των καθηγηταραδων λειτουργούν σαν μαφιόζικες φαμίλιες.
Και μην βιαστεί κανένας να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ΟΛΟΙ οι ομογενείς που ξεσηκώνονται εναντίον του προτεινομένου νόμου είναι συντηρητικοί, οπισθοδρομικοί, απληροφόρητοι, εθνικιστές κτλ.
Αυτές τις καταστάσεις τις έχουμε ζήσει στο πετσί μας και μπορούμε να συγκρίνουμε και να προβλέψουμε τα αποτελέσματα.
Θα περίμενε κανείς ότι τουλάχιστον ο Πρωθυπουργός (αλλά και πολλοί από τους Υπουργούς του), σαν πρωην μετανάστης, θα είχε ποιο σφαιρική αντίληψη πάνω στο θέμα. Δυστυχώς όμως, πολλοί Έλληνες που πηγαίνουν στην Αμερική (στο εξωτερικό γενικά) για σπουδές, και μετά από λίγα χρόνια γυρνούν στην Ελλάδα χωρίς να ζήσουν και εργαστούν στην Αμερική, φέρνουν στην Ελλάδα μια επιφανειακή αντίληψη της αμερικανικής κοινωνίας. Και όλοι ξέρουμε ότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη της άγνοιας.
Τα αποτελέσματα είναι ακόμη τραγικότερα όταν υπεισέρχεται και η πολιτική σκοπιμότητα.
Καταλαβαίνω ότι αυτή είναι βαριά κουβέντα αλλά πως μπορεί κανένας να εξηγήσει το γεγονός ότι η κυβέρνηση προτείνει ημίμετρα τα οποία θα οδηγήσουν στην δημιουργία πολιτών δυο ταχυτήτων (δηλ. πολίτες με περιορισμένα δικαιώματα και πολίτες με πλήρη δικαιώματα).
ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟΥΣ, ΘΕΡΙΖΕΙ ΘΥΕΛΕΣ!

Εύχομαι ολόψυχα να είμαι μακριά ξημερωμένος, but, in any event, think again!...First, for your own good. Εμείς, έτσι ή αλλιώς, την κάψαμε την καλύβα μας!

Με πατριωτικούς χεραιτισμούς,
Dr. A. P. (Tom) Papadopoulos
Senior Research Scientist, Agriculture and Agri-Food Canada (1980-present)
Assistant Professor, Aristotle University of Thessaloniki (June-August 1991)
Adjunct Full Professor, Laval University (1996-present)
Adjunct Full Professor, University of Windsor (1999-present)
Adjunct Full Professor, University of Guelph (2006-present)
σε αντίθεση από το γενικό συναίσθημα ψηφισθεί από την Βουλή ??
Εύχομαι τα ανωτέρω να εισακουσθούν και να πιάσουν για τον τόπο, τόπο.
Ίδωμεν

Πηγή: http://o-peiraiotis.blogspot.com/2010/02/blog-post_9746.html

Σχόλιο: δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε με τις απόψεις του άρθρου (στα πιο πολλά εγώ συμφωνώ) αλλά στο να ακούσουμε τη φωνή του νοσούντα απόδημου Ελληνισμού.....

Το γελοίον του πράγματος....

Πηγή: strategy-geopolitics

Toυ Νίκου Μελέτη

Αντί το υπουργείο Εξωτερικών να παραδεχθεί την γκάφα της κατάργησης -λόγω... οικονομικής κρίσης- του εορτασμού της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου από τις πρεσβείες μας στο εξωτερικό, επανήλθε δυστυχώς με νέα εγκύκλιο που κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Ετσι, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ με εγκύκλιο που υπογράφεται από τον διευθυντή της ΣΤ’ Γενικής Διεύθυνσης Προσωπικού πρέσβη Γ. Παΐζη απορρίπτει το αίτημα πολλών πρεσβευτών και προξένων να διοργανώσουν αδαπάνως για το ελληνικό Δημόσιο την καθιερωμένη δεξίωση για την εθνική εορτή, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι πρέπει να υπάρξει, λέει, ενιαία εικόνα σε όλες τις ελληνικές διπλωματικές αποστολές...

Και νόμιζα ότι πιάσαμε πάτο... αλλά τελικά αν δεν κανούμε επίσημη την Αγγλικήν δεν θα ηρεμήσουν οι ευπατρίδες "ηγέτες" μας......

Ούτε γεννιέσαι ούτε γίνεσαι Έλληνας. Μόνο πεθαίνεις ως Έλληνας.

Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά

Είμαι ο ίδιος. Όταν πετάω στους αιθέρες του Αιγαίου, όταν βυθίζομαι στα καταγάλανα νερά του, όταν τρέμει το χώμα των συνόρων από το άρμα μου, όταν πάνω σε μια μηχανή ή σε ένα περιπολικό τριγυρίζω άγρυπνος τη νύχτα, όταν μπαίνω στη φωτιά, όταν παλεύω με το λιοπύρι και το αγιάζι στα λιμάνια. Πιλότος, Ναύτης, Στρατιώτης, Αστυνόμος, Πυροσβέστης, Λιμενικός. Μπήκα στις Ένοπλες Δυνάμεις σχεδόν 17 χρονών. Δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα γιατί διάβαζα σαν σκυλί για να περάσω τις Πανελλήνιες, ήμουν αθλητικός και πέρασα τα αθλητικά τεστ εύκολα, κι ήμουν συνειδητοποιημένος κι έξυπνος αρκετά για να περάσω τα ψυχολογικά τεστ στα οποία υποβλήθηκα. Μα ένα πράγμα με δυσκόλεψε τότε. Πώς να καταφέρω να πείσω τον πατέρα μου να υπογράψει για να μπω στη Σχολή ? Πώς να καταφέρω να του κρύψω ότι από τους 80 που τελικά θα μπαίναμε στη Σχολή, στατιστικά οι 11 δεν θα ζούσαν μετά από μια 15ετία ! Σήμερα είμαι σχεδόν 40. Δεν ξέρω αν θα γυρίσω στην οικογένειά μου το μεσημέρι. Ποτέ δε ρωτάω αν θα γυρίσω πίσω απ' όπου με στέλνεις.Με παλιά μηχανήματα, με κατεστραμμένα αυτοκίνητα, με ό,τι κι αν μου δώσεις. Με την μέση θρύψαλα από τα G, με τα χέρια γδαρμένα από τους ιμάντες του αλεξίπτωτου, με τη ματιά στη θάλασσα και το δάκρυ στη φωτογραφία της οικογένειας δίπλα απ' την εικόνα του Αη Νικόλα κάπου στ' ανοιχτά της Σομαλίας, με τις πληγές μου ανοιχτές έξω από το Τμήμα της Αγίας Παρασκευής, με τις παλάμες σάπιες απ' την αρμύρα να βγάζω απ' τα νερά τα παιδιά εκείνων που ξεβράζουν οι διακινητές στ' ακρονήσια. Αχ αυτά τα μάτια όταν σώζονται πως σε κοιτάζουν. Σ' απογοητεύω πολλές φορές. Το ξέρω. Αλλά κι εσύ δεν ήρθες στην κηδεία μου. Δεν μου άναψες ένα κερί. Δεν έκανες μια γιορτή για μένα στα σχολειά. Δεν κράτησες ένα δάκρυ για μένα όταν έπεφτα απ' τα ουράνια, ούτε όταν μ' ένα ελικόπτερο πάλευα εκείνη τη νύχτα μεσ' στο σκοτάδι και στην αντάρα των Ιμίων, ούτε με έκρυψες για να μη με δει ο Τούρκος από τις τηλεοράσεις σου. Δεν ήρθες στο νοσοκομείο μου δίπλα στο κρεβάτι να μου κρατήσεις λίγη συντροφιά όταν με καίγανε οι σφαίρες και οι μολότωφ που σφηνώθηκαν πάνω μου.Τώρα ούτε σε παρέλαση δε θες να με βλέπεις. Και η σημαία μου έχει σταυρό πάνω και μπορεί να σε ενοχλεί. Δε νοιάστηκες όταν γκρεμιζόμουν, όταν πνιγόμουν, όταν με έλιωναν οι ερπύστριες, όταν καιγόμουν στη φωτιά. Ποτέ δε με ρώτησες τον καιρό της αφθονίας αν χρειάζομαι κάτι.Έδινες στους άλλους κι εγώ σε περίμενα.Μη μιλάς μου λες. Μη ζητάς. Είσαι Στρατιώτης. Αλλά κι εγώ ήμουν πολύ μακριά για να μ' αφουγκραστείς. Στα σύνορα, στον ουρανό, στη θάλασσα. Μέσα στη φωτιά να παλεύω με τις μάνικες και τα Καναντέρ. Καμιά φορά από κει μακρυά άκουγα να με φωνάζεις "καραβανά" και "μπάτσο" και "ταβλαδόρο". Γελούσα και χαιρόμουν, γιατί κι εγώ αυτήν την ελευθερία υπερασπίζομαι. Να μου λες ό,τι θες κι εγώ να είμαι εκεί. Ακοίμητος και Άγνωστος.Τώρα με βγάζεις στα κανάλια και στα ραδιόφωνα. Μου λες βάλε πλάτη, βόηθα κι εσύ να περάσουμε τη φουρτούνα. Δώσε κι εσύ να καβατζάρουμε τη χρονιά. Μου λες ότι μ' έχεις γεμίσει επιδόματα και σπίτια και νοσοκομεία και λέσχες, όλα δικά μου. Δε λες την αλήθεια, αλλά δεν με πειράζει.Όταν σου έχω δώσει τη ζωή μου, λες να με πειράξουν τα λίγα χρήματα; Όταν έχω σκοπό να μείνω με την Ελλάδα στην αιωνιότητα λες να με απασχολεί η 25ετία.Μου 'χεις δώσει το μεγαλύτερο προνόμιο απ' όλα, όταν μου είπες ότι με χρειάζεσαι διαθέσιμο 24 ώρες το 24ωρο, κάθε μέρα της ζωής μου: Όταν σκοτώνομαι είναι για την Πατρίδα. Όταν τραυματίζομαι είναι για την Πατρίδα. Δεν βγαίνω στη σύνταξη. Μπαίνω στην Εφεδρεία.Δεν πεθαίνω. Πάω να γίνω ένα με τον Ηλιάκη και το Σιαλμά. Τον Γιαλοψό, τον Καραθανάση και τον Βλαχάκο.Γιατί εγώ το ξέρω καλά.

Ούτε γεννιέσαι ούτε γίνεσαι Έλληνας. Μόνο πεθαίνεις ως Έλληνας.

Παμμακεδονική Ένωση - Δελτίο Τύπου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

8 Φεβρουαρίου 2010

Στις 3 Φεβρουαρίου 2010, μετά από αίτημα της Υπάτου Προέδρου της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ, πραγματοποιήθηκε συνάντηση   στην Νέα Υόρκη  με τον επισκεπτόμενο τις ΗΠΑ   Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα  στο περιθώριο της δεξίωσης που παρέθεσε το Γενικό Προξενείο Νέας Υόρκης προς τιμήν του. Παραβρέθηκαν  ο Πρέσβης της Ελλάδας κ. Β. Κασκαρέλης, η Γενική Πρόξενος κα Αγνή Μπαλτά, ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Γρ. Δελαβέκουρας, ο Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου κ. Μ. Βεληβασάκης και από το Ύπατο Συμβούλιο της Παμμακεδονικής Ένωσης οι  κ.κ. Κ. Χατζηστεφανίδης, Φ. Γερασόπουλος, Π .Σπηλιάκος, Δ.Τασσόπουλος, Β. Γκατζούλης και η Υπατος Πρόεδρος Κα Ν. Γκατζούλη.

           Η κα Γκατζούλη εξέθεσε  στον κ. Αν. Υπουργό τις αταλάντευτες θέσεις  που ασπάζονται  τόσον οι Μακεδόνες του Εξωτερικού και του Εσωτερικού  όσο  και η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού και της ομογένειας που απορρίπτουν  την σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό η οποία θα εμπεριέχει τον όρο  Μακεδονία  ή παράγωγα του. Επέδωσε  στον συνομιλητή της  υπόμνημα εκ μέρους των Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την υφήλιο καθώς και  Ψήφισμα  που υιοθέτησαν οι Παμμακεδονικές  Ενώσεις  και πλήθος Οργανώσεων της γενέτειρας στα οποία  εμπεριέχεται η ανωτέρω θέση. Επίσης, αναφέρθηκε στην γνωστή επιστολή των 356  Καθηγητών Πανεπιστημίου διεθνούς κύρους προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Ομπάμα  με την οποίαν τεκμηριώνεται με αδιαμφισβήτητο ιστορικό τρόπο η θέση των Μακεδονικών Οργανώσεων. Τόνισε εξ’ άλλου ότι οι Μακεδόνες αισθάνονται προσβεβλημένοι και ταπεινωμένοι  με τον χειρισμό  στο Σκοπιανό του Υπουργείου των Εξωτερικών  των εκάστοτε  Ελληνικών  Κυβερνήσεων  και ζήτησε  να σταματήσει ο διεθνής διασυρμός των Μακεδόνων  και να εμποδιστεί η χρήση των όρων Μακεδόνας, Μακεδονικός-ή-ό  από τους Σλάβους των Σκοπίων.

            Τόνισε ότι οποιαδήποτε συμφωνία που θα εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία όχι μόνο δεν θα λύσει το πρόβλημα αλλά θα το διαιωνίσει και θα το οξύνει, ενώ θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η μόνη αναγνώριση παγκοσμίως που θα νομιμοποιήσει την πολιτική της κλοπής και οικειοποίησης τμήματος του Ελληνικού πολιτισμού  δια της υφαρπαγής του μακεδονικού ονόματος  είναι μόνον  η δική μας αναγνώριση. Η κ. Γκατζούλη τόνισε πως είναι ιερό καθήκον του Ελληνισμού να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι ο όρος Μακεδονία και τα παράγωγά του ανήκουν αποκλειστικά στον Ελληνισμό.

Πληροφόρησε, εξ’  αλλού τον συνομιλητή της ότι  κατά τις επαφές τους οι υπεύθυνοι της Παμακεδονικής με το Κογκρέσο ή  το Αμερικανικό Υπουργείο των Εξωτερικών  δεν παραλείπουν να τονίζουν ότι είναι  επιζήμιο για τον Ελληνισμό, συμπεριλαμβανομένων και των δύο εκατομμυρίων Ελληνοαμερικανών, να υπάρχει ο όρος  «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων.

Η κ. Γκατζούλη ανάφερε πως οι Βαυαροί πολιτιστικά είναι Βαυαροί. Εθνολογικά και γλωσσικά όμως είναι Γερμανοί και κανείς στον κόσμο δεν αρνείται την προφανή ταυτότητά τους. Θα μπορούσε ποτέ κανείς να δεχθεί ότι μπορεί ένα κράτος γειτονικό της Γερμανίας, να οικειοποιηθεί την κρατική ονομασία «Δημοκρατία της Βαυαρίας», και να μετονομάσει το λαό του σε «Βαυαρικό έθνος», και να ισχυρίζεται ότι μη Γερμανοί μπορούν να αποτελούν Βαυαρική μειονότητα στη Γερμανία; Ποια θα ήταν άραγε η στάση της Γερμανίας σε μια τέτοια περίπτωση; Θα δεχόταν ποτέ η Γερμανία να δεχτεί κράτος και μάλιστα γειτονικό κράτος να ονομαστεί Βόρεια, Νότια, Άνω, Κάτω Βαυαρία;Επίσης αναφέρθηκε πως πρόσφατα το συνταγματικό δικαστήριο της Αλβανίας αναίρεσε τη συμφωνία με την Ελλάδα για την αποκλειστική οικονομική ζώνη η οποία ήταν βασισμένη στο Δίκαιο της Θαλάσσης. Αυτό έγινε αμέσως μετά που η Ελλάδα είχε συμφωνήσει  στην ένταξη της Αλβανίας ως πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ. Η κ. Πρόεδρος επεσήμανε πως δεν πρέπει να επιτραπεί οποιαδήποτε ευρωατλαντική προσέγγιση πριν επικυρωθεί η τελική συμφωνία βάσει των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας και αφού μόνον περάσει και επικυρωθεί από το συνταγματικό δικαστήριο και το κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ και ιδιαίτερα η απάλειψη του όρου «Μακεδονία» από το καινούριο συνταγματικό όνομα της ΠΓΔΜ.

Αν όντως οι Σκοπιανοί, επεσήμανε η αντιπροσωπεία της Παμμακεδονικής, συμφωνήσουν στην σύνθετη ονομασία Βόρεια «Μακεδονία», θα σταματήσουν να οικειοποιούνται τα αρχαία Μακεδονικά σύμβολα; Θα σταματήσουν να μιλούν για καταπιεσμένη «Μακεδονική» μειονότητα; Θα σταματήσουν να κατηγορούν την Ελλάδα για γενοκτονία των «Μακεδόνων»; Θα σταματήσουν να διασύρουν την Ελλάδα διεθνώς και να αναρωτιούνται τι δουλειά έχουν οι Έλληνες στη Μακεδονία;

Θα αποτελεί εξαθλίωση του Ελληνισμού η οποιαδήποτε έννοια «Μακεδονικού» στρατού και Ελληνικού στρατού στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ανέφεραν οι εκπρόσωποι των Μακεδόνων. Γι αυτό η χρήση των όρων Μακεδόνας/Μακεδονικός-ή-ό από τους Σλάβους της ΠΓΔΜ, πρέπει να εμποδιστεί με απόφαση νομικά δεσμευτική τουλάχιστον απ’ όλα τα κράτη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Ο Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου ΗΠΑ κ. Μ. Βελιβασάκης, ο οποίος συνόδευε την ηγεσία της Παμμακεδονικής, τόνισε πως οι θέσεις της Παμμακεδονικής  Ενωσης ΗΠΑ  είναι  και οι θέσεις των μελών του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου  και  εξέφρασε  την αμέριστη συμπαράσταση τους στο μείζον αυτό εθνικό θέμα.

Ο Αναπληρωτής Υπουργός των Εξωτερικών κ.Δ. Δρούτσας άκουσε με προσοχή τις θέσεις και απόψεις που ανέπτυξε η ηγεσία της Παμμακεδονικής Ένωσης  και τόνισε πως τέτοιου είδους συναντήσεις είναι ωφέλιμες και παραγωγικές και η ανταλλαγή σκέψεων είναι πάντοτε θετική.

Οι Μακεδόνες των ΗΠΑ ζήτησαν, τέλος, από τον Αναπληρωτή Υπουργό  των Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα  να πράξει τα δέοντα ώστε  στα πλαίσια των διεθνών συναντήσεων του αλλά και με δηλώσεις του στον Διεθνή Τύπο  να σταματήσει ο καθημερινός εξευτελισμός των Μακεδόνων από τους Σλάβους των Σκοπίων.

 

Nina Gatzoulis
Supreme President of the
Pan-Macedonian Association (USA)
E-mail: ninagatz@comcast.net
Tel: 603-742-0466
FAX  (603) 617-2977.
Web: http://www.macedonia.info/

Πηγή: Μύνημα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας από την Ύπατη Προεδρο της Παμμακεδονικής, κ. Νίνα Γκατζούλη

Όσο Υπάρχουν Έλληνες......

Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας
Απεφάσισα να σας ενοχλήσω διότι ως πολίτης νιώθω ότι βάλλομαι από κάθε πλευρά. Πρωτίστως όμως νιώθω ότι βάλλεται η αξιοπρέπεια και η λογική μου.
Κατάγομαι από Έλληνες πρόσφυγες του Πόντου. Γνωρίζω, όσο λίγοι δυστυχώς, το τι σημαίνει να βάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ελευθερία. Γνωρίζω και κατανοώ όσο λίγοι ίσως στην Πατρίδα μου, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον κατατρεγμό. Γνωρίζω κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τον διωγμό, την φτώχεια, την πείνα. Γνωρίζω τι σημαίνει η απώλεια γονέως σε μάχη. Ο πατέρας μου είναι ορφανός κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας από τα οκτώ του χρόνια. Γιατί ο δικός του πατέρας πότισε με το αίμα του τα άγια χώματα της Μακεδονίας μας.
Όλα όσα περιγράφω δεν τα γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας αλλά από ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους, που μου τα είπαν και μου τα ξαναείπαν, τόσες πολλές φορές που είναι σαν να τα έζησα κι εγώ μαζί τους. Δεν κουβαλάω μίσος στην καρδιά μου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πόνο και θλίψη μόνον έχω. Και για όλους αυτούς που τα έζησαν και για όλους αυτούς που τα σκηνοθέτησαν.
Έχω ζήσει επίσης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, και την οικονομική μετανάστευση. Ο πατέρας μου, για πολλά χρόνια, επέλεξε να εργαστεί εκτός Ελλάδος προκειμένου να ζήσει και ο ίδιος και η οικογένειά του.
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ζήσαμε αρκετά χρόνια ΝΟΜΙΜΑ, σε περιβάλλοντα ξένα, αλλόγλωσσα, συχνά εχθρικά. Όμως ο στόχος ήταν ένας. Να ζήσουμε. Και ζήσαμε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας με αξιοπρέπεια και με την Ελλάδα στην καρδιά μας. Ποτέ δεν προσβάλλαμε οτιδήποτε από τις χώρες που μας φιλοξένησαν. Ποτέ δεν βρεθήκαμε εκεί παρανόμως, δίχως ιατρικές εξετάσεις κι εμβολιασμούς, ποτέ δεν κάναμε κάτι που θα προκαλούσε τις εκεί αρχές και τον τρόπο ζωής. Αντιθέτως. Ζήσαμε ειρηνικά, οι γονείς μου εργάστηκαν σκληρά, σε ισλαμικό περιβάλλον, με πολύ μεγάλο πόνο ψυχής για την απουσία από την Πατρίδα, από την οικογένεια και από τους φίλους.
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Διάβασα το βιογραφικό σας στην προσπάθειά μου να επικοινωνήσω μαζί σας. Δεν έμαθα πολλά περισσότερα από όσα ήδη γνώριζα. Όπως επίσης δεν διάβασα πουθενά στο βιογραφικό σας για την μεγάλη αγάπη που δείξατε, λίγο καιρό πριν την εκλογή σας, προς την γλώσσα και την διατήρησή της. Πληροφορία που με κάνει να πιστεύω ότι κατά βάθος, ο Κάρολος Παπούλιας και μάλλον όχι ο πρώτος πολίτης αυτής της χώρας, διατηρεί μνήμη, διατηρεί συνείδηση, διατηρεί ελπίδα. Δεν προσβάλλω με την προηγουμένη μου φράση τον Πρόεδρο αλλά θίγω την αδυναμία του Προέδρου να δράσει ουσιαστικώς λόγω πολλαπλών επεμβάσεων διαφόρων κυβερνήσεων που πέρασαν από τον τόπο μου. Επίσης, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, γνωρίζω την μεγάλη αγάπη που διατηρείτε για τον τόπο σας και ιδίως για την Ήπειρο.
Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είστε νομικός και κατέχετε, γνωρίζετε. Είστε ένα πρόσωπο με πολιτική δράση σε αυτόν τον ρημαγμένο τόπο.
Είστε ένας άντρας που έδρασε δίπλα στον Αντρέα Παπανδρέου και τον ακολουθήσατε με σύνεση και μέτρο. Βρεθήκατε υπουργός εξωτερικών που σεβόταν και την ιστορία της Πατρίδος του και την αξιοπρέπεια των συμπολιτών του που τον είχαν εκλέξει.
Όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας όμως συνέβαιναν έως εχθές. Σήμερα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, προετοιμάζεστε για μία δεύτερη θητεία στην Προεδρία και συγχαρητήρια γι’ αυτό. Θα ήθελα όμως ως πολίτης να σας θέσω ένα καίριο ερώτημα. Τι ακριβώς εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Μήπως έναν λαό που κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά του;
Μήπως έναν λαό που από παντού βάλλεται καθημερινώς, την μία με οικονομικά μέτρα που τον κάνουν φτωχότερο, την άλλη με άθλια τηλεοπτικά προγράμματα που τον κάνουν όλο και πιο άσκεφτο, την άλλη με διαρκείς προσβολές επί των εθνικών του θεμάτων, την άλλη με διαρκή εισροή ΛΑΘΡΟ-μεταναστών που αλώνουν εκ των έσω την εθνική του υπόσταση; Τι ακριβώς λοιπόν εκπροσωπείτε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας; Εξ όσων γνωρίζω, θεωρητικώς και βάσει Συντάγματος εκπροσωπείτε τον Ελληνικό λαό. Μήπως όμως τον είδατε κάπου κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;
Μήπως αυτόν τον καταβασανισμένο και κουρασμένο λαό χρειάζονται κάποιοι για να εξακολουθούν να πράττουν τα όσα πράττουν; Μήπως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας πιστέψατε έστω και για μία στιγμή ότι είστε Πρόεδρος μίας χώρας δίχως ταυτότητα και δίχως ιστορία; Μήπως κύριε Πρόεδρε όλο αυτό το σύστημα της διαβρώσεως σάς έχει δηλητηριάσει κι εσάς με τον τρόπο του και με τις μεθόδους του; Γιατί εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας μάλλον διαπράττω ένα μέγιστο λάθος γράφοντας αυτήν την επιστολή. Και προς εσάς, γιατί σας προσβάλλω και προς εμένα γιατί με εκθέτω.
Εάν όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν διαπράττω λάθος. Εάν όλα αυτά που προανέφερα και θα αναφέρω παρακάτω αληθεύουν, τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, οφείλετε, έχετε ιερότατο χρέος προς τους προγόνους σας, προς τους συμπολίτες σας και προς το Σύνταγμα της Ελλάδος, της οποίας Πρόεδρος είστε, να λάβετε θέση. Να ενημερωθείτε και να σκεφθείτε.
Να πράξετε όπως θα έπραττε οιοσδήποτε Έλλην αρχηγός (έστω και τύποις) προκειμένου να διατρανώσει ότι οι αξίες που υποτίθεται εκπροσωπεί, είναι αξίες Έλληνος στρατιώτου, μαχίμου εκ του χώρου εφ’ ω ετάχθη. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας εξακολουθείτε να διατηρείτε έστω και μέρος των αξιών σας, οφείλετε, χρωστάτε στους συμπολίτες σας την λήψη θέσεως και την ενημέρωσή τους. Οφείλετε την λήψη αποφάσεων.
Γνωρίζω ότι σας ζητώ τα μέγιστα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Γνωρίζω ότι η θέση που κατέχετε είναι αδύναμη από πολιτικής πλευράς.
Από πλευράς λόγου όμως κύριε Πρόεδρε; Είναι αδύναμη; Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης έλαβε θέση. Ο κύριος Στέφανος Ληναίος έλαβε θέση. Εγώ και χιλιάδες συμπολίτες μας λάβαμε θέση. Ζητάμε την πατρίδα που μας άφησαν οι πρόγονοί μας ολόκληρη κι όχι κουτσουρεμένη. Ζητάμε να κατοικείται η Ελληνική επικράτεια από Έλληνες. ΕΛΛΗΝΕΣ κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αυτούς τους ξυπόλυτους που έφτιαξαν πολλάκις πολιτισμούς και τους χάρισαν σε όλη την ανθρωπότητα. Γιατί επιτρέπετε εσείς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας την εκ των έσω άλωση; Γιατί δεν μας σέβεστε; Γιατί δεν έχετε μνήμη;
Γιατί κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας Έλληνας σημαίνει μεγάλος. Αγαθός. Καλός. Δημιουργός πολιτισμών και ανθρωπιάς. Είναι αυτός που αγκάλιασε κάθε πρόσφυγα που έφτασε σε αυτόν τον τόπο γιατί κι ο ίδιος υπήρξε πολλάκις πρόσφυγας. Είναι αυτός που μοιράστηκε με κάθε πεινασμένο το παξιμάδι του γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε πεινασμένος. Είναι αυτός που περιέθαλψε κάθε κατατρεγμένο γιατί κι ο Έλληνας πολλάκις υπήρξε κατατρεγμένος. Είναι αυτός που συγχώρησε κάθε κακία εις βάρος του γιατί ο Έλληνας πάντα ήταν μεγαλόψυχος. Πάντα ήταν αγαθός και φιλότιμος. Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ελάβαμε εμείς κάτι ανάλογο; Πότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας κάποιος ήταν τόσο μεγαλόψυχος και τόσο αδικημένος όσο ο Έλληνας;
Και τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας βιώνουμε μία ισοπέδωση.
Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε τα παιδιά μας. Πάντα σε αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι ήταν φτωχοί.
Όμως είχαν όνειρα. Εμείς είμαστε πιο φτωχοί από ποτέ. Μας λείπει και το χρήμα και ο χρόνος και τα όνειρα. Δεν έχουμε την ικανότητα να σκεφθούμε γιατί η τηλεόραση και η παραπληροφόρηση μας νανουρίζουν γλυκά. Δεν έχουμε την δυνατότητα να μάθουμε στα παιδιά μας την ιστορία τους και την γλώσσα τους, και γιατί δεν μας την έμαθαν και λόγω ελλείψεως χρόνου, επιτρέποντας στις Φιλιππινέζες να τους μαθαίνουν την δική τους.
Δεν προλαβαίνουμε γιατί εργαζόμαστε νυχθημερόν. Δεν προλαβαίνουμε να τα αγαπήσουμε και να τα χαρούμε, έχοντας απόλυτο συνείδηση ότι αυτά τα παιδιά ως ενήλικες αύριο το λιγότερο που θα γίνουν είναι δυστυχισμένοι. Δεν έχουμε το κουράγιο να μιλήσουμε ή να αγγίξουμε ή να δούμε τον σύντροφό μας. Δεν γνωρίζουμε τις ανάγκες μας γιατί δεν υπάρχουμε ως άνθρωποι αλλά μόνον ως παραγωγικοί μηχανισμοί. Και ξαφνικά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ξυπνήσαμε. Δεχτήκαμε τόσα χαστούκια και δεν αντιδράσαμε. Αλλά τώρα ξαφνικά ξυπνήσαμε.
Χάσαμε την χαρά μας. Χάσαμε την ζωή μας. Χάσαμε την οικογένειά μας.
Χάσαμε τα παιδιά μας. Χάσαμε τις ελπίδες μας. Όμως κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε το ιερότερο όλων. Την ΠΑΤΡΙΔΑ. Κι αυτό από μόνο του μας ξύπνησε. Μας θύμισε ότι ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ, ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΟΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Τώρα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας ζούμε στην Πατρίδα μας ως διωκόμενοι. Επιθυμούμε παιδεία για τα παιδιά μας με στόχο την αξιοποίηση της ευφυίας τους και όχι την αχρήστευση του νοός τους. Αναζητούμε μία Ελλάδα Ελλάδα, ζωντανή, δίχως ρουσφέτια, προσωπικά συμφέροντα και οικονομικές ατασθαλίες. Θέλουμε μία υγιή αγροτική οικονομία, μία υγιή κτηνοτροφία, μία υγιή βιομηχανία. Πού είναι όλα αυτά κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;
Όλα αυτά που δεν έκαναν οι κυβερνώντες καλούμαστε να τα πληρώσουμε με το αίμα της ψυχής μας. Καλούμαστε να φωνάξουμε, να αγωνιστούμε, να θυσιαστούμε, εάν αυτό απαιτείται, για το ιερότερο όλων. Η Πατρίς κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι κάτι άψυχο. Είμαστε όλοι εμείς.
Είναι οι παππούδες μας, οι γονείς μας, εμείς. Είναι τα παιδιά μας, είναι τα εγγόνια μας. Είναι ο ήλιος, η θάλασσα, ο ουρανός, η γη μας. Είναι το ΚΑΛΗΜΕΡΑ και το ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ. Είναι η ιστορία μας. Είναι το χθες και το αύριο. Εάν κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει ελπίς, τότε δεν υπάρχει Πατρίς. Έχουμε αυτό το δικαίωμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας;
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, εμείς οι πολλοί, αυτοί που ψηφίζουν και δίνουν το δικαίωμα σε κάποιους, συχνάκις άσκεφτους, να μας κυβερνούν δεν έχουμε ούτε πολιτικές βλέψεις, ούτε κυβερνητικές θέσεις επιθυμούμε, ούτε μας αρέσει που βγαίνουμε από την αφάνειά μας. Είστε έξυπνος άνθρωπος και αντιλαμβάνεστε τα τεκταινόμενα. Πιστεύω ότι έχετε την πληροφόρηση που χρειάζεστε για να αντιληφθείτε τα γεγονότα.
Ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης και ο κύριος Στέφανος Ληναίος είναι δύο άνδρες που εκτέθηκαν λαμβάνοντας μία έντιμη θέση απέναντι στις τελευταίες εξελίξεις. Κι όχι μόνον αυτοί. Τα γεγονότα που αναφέρομαι είναι ευκόλως αναγνωρίσιμα. Άλωσις εκ των έσω με δύο τρόπους. Παιδεία και αλλοίωση πληθυσμιακή. Οι δύο τολμηροί άντρες που προανέφερα (και τόσοι άλλοι) τολμούν να μιλήσουν και να πάρουν θέση γιατί δεν προσβλέπουν κάπου. (Ας αφήσουμε τους κομματικούς που πάντα κάπου στοχεύουν).
Κανέναν μας δεν τιμάει η κατάντια μας κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ουδείς εξ όσων γνωρίζω δεν χαίρεται με το να διδάσκονται τα παιδιά του μία μεταλλαγμένη ιστορία. Κανένας από όλους όσους γεννήθηκαν και πόνεσαν σε αυτόν τον τόπο και για αυτόν τον τόπο δεν γνωρίζω να παρακάμπτει την σοβαρότητα του νομοσχεδίου που πρόκειται να κατατεθεί σε λίγες ημέρες. Κανένας Έλλην πολίτης, που γνωρίζει την ιστορία του και που σίγουρα έχει κάποιον πρόγονο χαμένο ή σφαγμένο σε κάποια μάχη, δεν πρόκειται να δεχθεί την παράδοση της Ελληνικής υπηκοότητας άνευ λόγου κι αιτίας, ομαδηδόν και αδιακρίτως. Πολλώ δε μάλλον η παράδοση της Ελληνικής ιθαγενείας.
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Σας ζητώ, σας παρακαλώ, σας εκλιπαρώ να λάβετε μίαν απόφαση. Μίαν απόφαση ζωής. Σας ζητώ να μελετήσετε, εκ νέου εάν χρειάζεται, την ιστορία του τόπου μας. Να μελετήσετε τα έως σήμερα γενόμενα. Να μελετήσετε την εκ των έσω άλωση της ωραίας Πατρίδος μου. Της Πατρίδος σας. Και τότε κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας να μιλήσετε. Να αφυπνίσετε τους συμπολίτες σας που σκοταδιστικώς και οργανωμένα παραμένουν ανενημέρωτοι.
Να λάβετε θέση ως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Να λάβετε θέση ως Έλλην στρατιώτης πού είστε. Εσάς θα σας ακούσουν. Θα σας προσέξουν και θα σας λάβουν υπ’ όψιν τους. Γιατί είστε κι εσείς ένας στρατιώτης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένας στρατιώτης που ετάχθη να προασπίζεται με μεγάλη ευθύνη την ΕΛΛΗΝΙΚΗ Δημοκρατία. Την Ελληνική κύριε Πρόεδρε. Την Ελληνική. ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Δεν επιθυμούμε παρά μόνον ένα πράγμα κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόνον την Πατρίδα μας. Και νομίζω ότι την δικαιούμεθα. Την αξίζουμε. Ας μην επιτρέψουμε σε άλλον έναν, αόρατο και με πολύ χρήμα εχθρό να μας υποδουλώσει για πολλοστή φορά. Ο Φοίνιξ παρά του ότι αναγεννάται από τις στάχτες του θα πρέπει να έχει επίγνωση του ότι είναι ο Φοίνιξ.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας.
Κυριακή Παπαδοπούλου
Μία Ελληνίς και μάνα που μαθαίνει στα παιδιά της την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία.

Υ.Γ.1. Δεν γνωρίζω εάν θα φθάσει η παραπάνω επιστολή σε εσάς. Θα κάνω την προσπάθειά μου αλλά δεν γνωρίζω το αποτέλεσμά της.
Υ.Γ.2. Την επιστολή αυτή κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας θα την δημοσιοποιήσω στο διαδίκτυο για ευνοήτους λόγους.
Υ.Γ.3. Δεν είμαστε ρατσιστές εμείς οι Έλληνες κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είμαστε καλοί άνθρωποι κι έχουμε μνήμη. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Με προσβάλλει όμως όταν χαρακτηρίζεται ένας λαός με τέτοια ιστορία και τέτοια κατανόηση ρατσιστής. Εσάς κύριε Πρόεδρε δεν σας προσβάλλει;

Υ.Γ.4. Ο Μακρυγιάννης κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν γνώριζε ιστορία. Γνώριζε όμως τις πέτρες. Γι’ αυτές τις πέτρες αγωνίστηκαν οι ήρωες του ’21. Νιώθω ότι και σήμερα, παρά το ότι υποτίθεται ότι γνωρίζουμε καλύτερη ιστορία, γι’ αυτές τις πέτρες οφείλουμε να αγωνιστούμε.

Πηγή: kostasxan